Rodzaje ekranów telewizyjnych

Telewizory są klasyfikowane według określonych parametrów, takich jak reprodukcja kolorów (czarno-biały lub kolorowy), źródło zasilania (uniwersalne lub prądu przemiennego), zastosowane elementy aktywne (urządzenia półprzewodnikowe lub układy scalone) oraz rozmiar przekątnej (stały lub przenośny).

Jakie są rodzaje ekranów telewizyjnych?

Z kolei ekrany telewizorów dzielą się na następujące typy: PLAZMA, LED, OLED, LCD, QLED, IPS i inne. Każdy z nich ma swoje cechy, zalety i wady, które zostaną omówione dalej.

Ekrany plazmowe

Technologia zastosowana w tym ekranie jest dość prosta i interesująca: panel plazmowy składa się z wielu pikseli wypełnionych specjalnym gazem. Po obu stronach piksele są ograniczone dwiema płytkami. Po przyłożeniu prądu elektrycznego gaz ten, najczęściej neon, przekształca się w plazmę, powodując emisję światła ultrafioletowego. Odbite od szkła promieniowanie ultrafioletowe nie jest widoczne dla ludzkiego oka. Za pomocą elektrody skanującej światło widzialne przekształcane jest w obraz odbity na wyświetlaczu. Światło widzialne jest przekształcane przez elektrodę skanującą w obraz. Uzyskany obraz jest wyraźny i jasny – to jedna z głównych zalet tego typu wyświetlaczy. Matryce plazmowe zapewniają również wysoki kontrast i trwałość ponad 35 lat. Są jednak nadmiernie energochłonne i nagrzewają się przy dłuższym oglądaniu.

Ekrany LED

W dosłownym tłumaczeniu dioda LED jest diodą elektroluminescencyjną, warto jednak zauważyć, że diody LED pełnią rolę źródeł światła, a nie faktyczną jednostką tworzonego obrazu. Obecnie produkowanych jest wiele takich ekranów, różniących się zastosowanymi diodami LED i kolorem lamp. Na przykład istnieją lampy jednokolorowe, wielokolorowe i mieszane, odpowiednio wzrasta w nich jakość palety kolorów. Zatem do głównych cech ekranów LED należy rozdzielczość (Full HD, HD Ready, Ultra HD), unikalna funkcja SMART i częstotliwość skanowania (aktualizacja obrazu zachodząca w określonym czasie). Za główne zalety słusznie uważa się klarowność wyświetlanych sygnałów, nasycenie kolorów i wysoką energochłonność.

Ekrany OLED

OLED to matryca składająca się z organicznych diod elektroluminescencyjnych. Za część organiczną uważa się warstwę węgla umieszczoną przed szybą w wewnętrznej komorze panelu. Gdy prąd elektryczny przepływa przez diody OLED, emitują one własne światło, które przekształca się w wyraźny obraz o wysokiej jakości. Ekrany te mają wiele zalet, np. grubość panelu wynosi niecałe 3 mm, a wyświetlacze tego typu wytrzymują znaczne zmiany temperatury - od -40 do +70°C. Jednak główną wadą, z jaką muszą się zmierzyć nabywcy telewizorów z tego typu ekranem, jest wysoki koszt.

ekrany QLED

Ten typ matrycy różni się od wszystkich powyższych technologii wytwarzania przede wszystkim kropkami kwantowymi. Ich rozmiar odpowiada konkretnemu kolorowi. Ekrany QLED są zaprojektowane w taki sposób, aby podczas konstruowania obrazu struktura kolorów była minimalnie zniekształcona, co pozwala na wyraźne i bogate odwzorowanie kolorów.W przeciwieństwie do matryc OLED, QLED kosztują znacznie mniej, dlatego cieszą się dużym zainteresowaniem na rynku. Do kluczowych zalet należy: jasność obrazu, osiągnięta dzięki temu, że kropki kwantowe są w stanie odzwierciedlić około miliarda odcieni kolorów bez utraty jasności. Telewizory te nie charakteryzują się jednak małą grubością i wysokim poziomem kontrastu w porównaniu do ekranów OLED.

Ekrany LCD

Wyświetlacze ciekłokrystaliczne składają się z powłoki ochronnej, siatki ciekłokrystalicznej, filtrów światła i źródła światła. Ekrany LCD działają na zasadzie przepuszczania impulsów elektrycznych przez specjalny ośrodek ciekłokrystaliczny, który znajduje się pomiędzy dwiema płytkami elektronicznymi. Nawiasem mówiąc, kryształy tworzące wyświetlacz LCD nie emitują światła ani koloru. Krystaliczna ciecz jest oświetlana, aby obraz był widoczny, a światło po przejściu przez warstwę LCD musi padać na specjalne kolorowe filtry. Tak naprawdę matryce typu LED są również uważane za ciekłe kryształy, jednak jak wspomniano wcześniej, z podświetleniem LED. Główne wady: ograniczony kąt widzenia i niski kontrast; oraz zalety: minimalna cena, lekkość i niskie zużycie energii.

Ekrany IPS

Technologia IPS jest w pewnym sensie wyjątkowa, ponieważ umożliwia oglądanie obrazów pod kątem większym niż 150 stopni. Zasada działania opiera się na obrocie kryształów o 90 stopni podczas podawania prądu elektrycznego. Warto zauważyć, że kryształy są zbudowane równolegle do płaszczyzny i przy braku napięcia mają wyłącznie czarny kolor. Telewizory z tymi ekranami mają wysoki koszt, ale są z nim całkiem zgodne. Kolejną wadą jest wyraźna siatka pomiędzy pikselami.

Który typ ekranu jest lepszy?

Zatem po przestudiowaniu wszystkich zalet, wad i właściwości technicznych możemy stwierdzić, że najlepszym rodzajem ekranów jest OLED, pomimo kosztów, ekrany te mają największe zalety. QLED można postawić na drugim miejscu, a dopiero potem inne modele.