Jak zrobić kabel antenowy do telewizora

Kabel antenowy (koncentryczny) służy jako środek połączenia i jest również przeznaczony do przesyłania analogowych, cyfrowych i innych sygnałów telewizyjnych. Sygnał telewizyjny oznacza przesyłanie informacji w postaci obrazu i dźwięku za pomocą energii elektrycznej.

Cechy kabla antenowego: konstrukcja i zasada działania

Ważną rolę w odbiorze i transmisji wysokiej jakości sygnału telewizyjnego odgrywa nie tylko moc przychodzącego komunikatu, ale także jakość przewodu. Prąd o wysokiej częstotliwości przepływa przez wewnętrzny przewodnik (rdzeń centralny). Dzięki wielowarstwowej konstrukcji kabel antenowy zapewnia nieprzerwany sygnał przy minimalnych zakłóceniach. Kabel antenowy składa się z następujących warstw:

1. Drut środkowy (rdzeń) jest przewodnikiem wewnętrznym, do którego stosuje się głównie druty ze stopów miedzi.
2. Warstwa izolacyjna (powłoka wewnętrzna). Wykonane w formie ciągłego spienionego polietylenu (fluoroplastiku). Który oprócz izolacji pełni funkcję zapewnienia współosiowego ułożenia przewodu wewnętrznego i zewnętrznego.
3. Warstwa folii aluminiowej. Który tworzy osłonę wokół dielektryka.
4. Oplot aluminiowy. Pełni funkcję ekranu chroniącego przed zakłóceniami elektromagnetycznymi.Z reguły uważa się, że im gęstszy oplot, tym wyższa jakość drutu.
5. Zewnętrzna powłoka izolacyjna. Zaprojektowany, aby chronić przed zewnętrznymi wpływami mechanicznymi, a także służy do przeciwdziałania promieniowaniu ultrafioletowemu. Przewody w oplocie czarnym przeznaczone są do użytku na zewnątrz, ponieważ są bardziej odporne na działanie promieni ultrafioletowych. Do instalacji wewnętrznej służą przewody z białą izolacją.

ODNIESIENIE! Stosowanie w kablu antenowym zwykłych przewodów miedzianych lub aluminiowych jest niedopuszczalne ze względu na brak zabezpieczenia przed zakłóceniami radiowymi.

Jak wybrać kabel do podłączenia do anteny i telewizora

Dobry przewód jest kluczem do wysokiej jakości sygnału telewizyjnego. Aby wybrać odpowiedni kabel, należy wziąć pod uwagę następujące parametry:

1. Impedancja charakterystyczna powinna wynosić 75 omów. To właśnie ten wskaźnik rezystancji gwarantuje przesyłanie wysokiej jakości obrazów do telewizora.
2. Średnica kabla musi wynosić co najmniej 6 mm. Przewodniki mają mniejszą średnicę niż podana średnica i mają bardziej delikatną strukturę, co prowadzi do szybkiego zużycia lub uszkodzenia.
3. Wartość tłumienia liniowego musi wynosić co najmniej 60 dB.
4. Wygląd musi pasować do kabla, czyli muszą być na nim oznaczenia.
5. Obecność nieprzyjemnego zapachu jest wyraźną oznaką złej jakości przewodnika.
6. Przewodnik musi mieć wystarczającą elastyczność. Jednocześnie podczas deformacji nie powinny tworzyć się na nim fałdy.

Wszystkie przewody antenowe są oznaczone, zagraniczne zaczynają się od przedrostków RG, SAT, DG, a krajowe - RK (kabel częstotliwości radiowej). Najpopularniejsze modele na rynku to:

1. RG-6. Grubość waha się od 6 do 7 mm. Rdzeń wykonany jest ze stali miedziowanej lub miedzi.Posiada osłonę ochronną wykonaną z polichlorku winylu, ekran foliowy oraz oplot aluminiowy. Powłoka izolacyjna wykonana z polietylenu. Zwykle RG-6 służy do transmisji sygnałów analogowych, kablowych lub cyfrowych. To najtańszy przewodnik, ale oczywiście jakość nie jest na wysokim poziomie.
2. RK-75. Przewodnikiem jest rdzeń miedziany. Izolacja wykonana z litego lub porowatego polietylenu. Ekran ma postać oplotu z drutów miedzianych (cynowanych) i jest pokryty osłoną z tworzywa PCV. Klasa jest identyczna jak kabel RG-6, ale dzięki ulepszonemu ekranowi umożliwia transmisję sygnału telewizji satelitarnej.
3. SAT-50. Droższy drut, kraj pochodzenia – Włochy. Jest to standardowy kabel koncentryczny ze wzmocnionym ekranowaniem. Przesyła sygnały telewizji kablowej, satelitarnej, cyfrowej i analogowej.
4. DG-113. Charakterystyka jest o jeden poziom wyższa niż w poprzednich modelach, ale ma wyższą kategorię cenową. Kabel zawiera dodatkowy oplot ekranujący, a wartość tłumienia liniowego wynosi około 90 dB.

ODNIESIENIE! Zaleca się zakup kabli marki DG-113. Charakteryzują się doskonałymi parametrami transmisji sygnału, a także wyższą niezawodnością i trwałością.

Jak podłączyć kabel antenowy

Oprócz dobrego sygnału i kabla na jakość transmisji wpływa prawidłowe podłączenie do telewizora. Podłączenie odbywa się za pomocą adaptera w postaci wtyczki. Połączenie wtyczki z kablem antenowym wygląda następująco:

1. W odległości kilku centymetrów od końca drutu za pomocą noża wykonuje się nacięcie po obwodzie osłony ekranu.
2. Płaszcz izolacyjny jest usuwany aż do wewnętrznego przewodu.
3. Przewód jest podłączony do wtyczki, aż się zatrzyma.
4. Przewód jest odcięty wzdłuż krawędzi zewnętrznej części wtyczki.

W przypadkach, gdy konieczne jest podłączenie kilku telewizorów do jednego kabla antenowego, stosuje się rozgałęźniki adapterowe („kraby”), ale podłączony adapter zmniejsza moc odbieranego przepływu informacji. Liczba wyjść na rozdzielaczu powinna być równa liczbie podłączonych telewizorów. Obecność wolnego wyjścia również pogarsza jakość sygnału.

Splittery montuje się w miejscach o najsilniejszym sygnale. Aby zrekompensować straty, stosuje się specjalne urządzenia w postaci wzmacniaczy. Wzmacniacze umożliwiają podniesienie jakości sygnału telewizyjnego i zmniejszenie ilości zakłóceń za pomocą zewnętrznego filtra częstotliwości.

ODNIESIENIE! Po podłączeniu dwóch telewizorów do jednej anteny jakość sygnału spadnie o 30%.

Adaptery umożliwiają przedłużenie przewodów poprzez ich połączenie. DAby uniknąć niepotrzebnej utraty sygnału, przedłużany kabel musi składać się z przewodów tego samego modelu i marki. Za pomocą adapterów możesz także naprawić uszkodzone obszary. Silna krzywizna przewodu może mieć wpływ na jakość sygnału, dlatego należy zwrócić uwagę na ścieżkę ułożonego kabla.

Jaka wtyczka jest potrzebna i czy można się bez niej obejść?

Pierwsze połączenia wtyczki z kablem wykonano poprzez ich zlutowanie. Następnie pojawiły się złącza, które wykonywały połączenie za pomocą zacisku. Obecnie stosuje się wtyczki typu F. Nowoczesna wtyczka pozwala na samodzielne wykonanie podłączenia, bez pomocy specjalisty. Podłączenia dokonuje się poprzez przykręcenie złącza do przewodu telewizora do oporu.Jednocześnie nowoczesne złącza zapewniają wysoką transmisję komunikatu. Ale nie zapominaj, że jakość przesyłanego sygnału, nie tylko obrazu, ale także dźwięku, zależy od prawidłowego połączenia.

Większość odbiorników nie wymaga adapterów do złącza F. Cyfrowe dekodery i telewizory zwykle wymagają dodatkowego adaptera (wtyczki antenowej).

ODNIESIENIE! Zaleca się zakup wtyczek w tym samym sklepie co kabel.

W sytuacjach awaryjnych, gdy konieczne jest podłączenie anteny do telewizora, można obejść się bez wtyczki. Aby to zrobić, należy zdjąć powłokę izolacyjną z wewnętrznego przewodu. Złóż odsłonięty przewód na pół i podłącz go do telewizora, ale jakość sygnału będzie niska.