Beton komórkowy i jego przewodność cieplna: jaka jest wartość współczynnika

Przewodność cieplną betonu określa się za pomocą odpowiedniego współczynnika, którego wartość waha się w granicach 0,33-0,06 W/(m*K). Zaleca się rozważenie materiałów o parametrach minimalnych, ponieważ to one najlepiej chronią przed zimnem. W artykule opisano, od czego zależy przewodność cieplna, a także porównanie betonu komórkowego z innymi materiałami budowlanymi.

Przewodność cieplna betonu komórkowego

Beton komórkowy w odróżnieniu od betonu klasycznego jest materiałem porowatym. Dzieli się na 3 rodzaje - beton piankowy, silikat gazowy i beton komórkowy. Materiały zawierają dużą liczbę pustek powietrznych, dzięki czemu są lżejsze i znacznie lepiej chronią przed zimnem.

Współczynnik przewodzenia ciepła betonu z komórkami waha się od 0,33 do 0,06 W/(m*K). Co więcej, im większa porowatość, tym większa jest ta wartość i gorsza ochrona przed ciepłem. Najmniej ciepła przewodzi beton gęsty, beton porowaty najwięcej, co znajduje odzwierciedlenie w tabeli.

Porównanie z innymi materiałami

Aby uzyskać pełny obraz, można porównać przewodność cieplną betonu komórkowego z innymi popularnymi materiałami budowlanymi.Współczynnik przewodności cieplnej definiuje się jako ilość ciepła traconego na metr kwadratowy ściany przy założeniu, że różnica temperatur pomiędzy pomieszczeniem a ulicą wynosi 1 stopień. Mówiąc najprościej, jest to ilość ciepła, którą materiał traci. Oczywiste jest, że im wyższy współczynnik, tym gorsza ochrona przed zimnem. Odpowiednio, im jest mniejszy, tym lepsze właściwości termoizolacyjne.

Cegła traci najwięcej temperatury. Przykładowo, jeżeli wykonamy ścianę z cegły o grubości 650 mm, to zatrzyma ona tyle samo ciepła, co ściana z betonu komórkowego o grubości 250 mm, tj. prawie 3 razy mniej. Można również powiedzieć, że Pianobeton chroni przed zimnem ekspandowanego betonu gliniastego 2 razy lepiej. Ale gorsze niż drewno i materiały sztuczne (pianka poliuretanowa, styropian).

Zatem beton komórkowy ma dość dobrą przewodność cieplną, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że zawsze stosuje się go w połączeniu z innymi materiałami izolacyjnymi, na przykład wełną mineralną i penoplexem.

Warto jednak wziąć pod uwagę, że właściwości termoizolacyjne znacznie się pogarszają przy stałym narażeniu na wilgoć, przez co materiał zaczyna się odkształcać. Dlatego podczas budowy należy stosować hydroizolacje i paroizolacje zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.