Tynk termoizolacyjny „zrób to sam” do prac zewnętrznych i wewnętrznych: co to jest?

Tynk termoizolacyjny to mieszanina składników porowatych (wermikulit, styropian), które zapewniają ochronę przed ciepłem i pochłaniają dźwięk. Takie kompozycje są droższe, ale są trwałe. Główne zalety i wady oraz technologię wykończenia opisano poniżej.

Cechy tynku termoizolacyjnego

Tynk o właściwościach termoizolacyjnych zawiera w zasadzie te same składniki, co zwykły tynk. Ale zawiera również porowate mieszaniny o niskiej przewodności cieplnej. Materiał zawiera wiele pęcherzyków powietrza, które wyjątkowo słabo przewodzą ciepło, zatrzymując je w pomieszczeniu. Ponadto ubytki zwiększają izolację akustyczną, co jest szczególnie ważne w przypadku mieszkań miejskich.

Ciepły tynk do użytku zewnętrznego zawiera jako dodatkowe składniki następujące mieszanki (na zdjęciu od lewej do prawej):

• ekspandowana glina (małe okruchy w postaci granulek);
• piasek perlitowy (przechodzi etap pęcznienia);
• wermikulit (również ekspandowany).

Tynk termoizolacyjny do zastosowań zewnętrznych może zawierać także styropian lub szkło piankowe w postaci granulatu. Nie tylko zatrzymują ciepło, ale także zapewniają izolację akustyczną i wysoką przepuszczalność.Pomimo tego, że materiał jest sztuczny, dobrze „oddycha” i dzięki temu tworzy w pomieszczeniu optymalny mikroklimat.

Obszary zastosowań i rodzaje materiałów

Tynk izolacyjny stosuje się do różnych rodzajów prac:

1. Wykończenie ścian wewnętrznych w celu wyrównania powierzchni, zwiększenia izolacji cieplnej i akustycznej.
2. Wykończenie fasad do podobnych celów, a także do tworzenia powłoki dekoracyjnej.
3. „Dobrze murowany” - w tym przypadku własnoręcznie przygotowujesz mieszankę ciepłego tynku na elewację. Powstałą kompozycję stosuje się nie do obróbki powierzchni, ale jako izolację. Wypełniają puste przestrzenie bezpośrednio podczas budowy ścian.
4. Tynk jest często stosowany jako izolacja przy pracach wewnętrznych. Na przykład tę kompozycję stosuje się do wypełniania otworów drzwiowych i okiennych.

W zależności od składu istnieje kilka rodzajów tynków izolowanych:

1. Perlit - wytwarzany jest z naturalnego szkła wulkanicznego. Materiał jest odporny na zmiany temperatury, bakterie, grzyby, ale potrafi wchłonąć całkiem sporo wilgoci.
2. Styropian w postaci granulatu jest niedrogi, dobrze zatrzymuje ciepło i zapewnia izolację akustyczną.
3. Szkło piankowe to materiał pochodzenia naturalnego wytwarzany z piasku kwarcowego. Jest dobrze wodoodporny, dlatego można go stosować do wykańczania pomieszczeń o wilgotnym mikroklimacie. Jednak izolacja termiczna nie jest najwyższa.
4. Często stosuje się tynk izolacyjny wermikulitowy do prac zewnętrznych. Mieszanka po stwardnieniu daje bardzo trwałą powierzchnię, odporną na działanie grzybów i bakterii. Ale dobrze wchłania wilgoć, dlatego nie można go używać do dekoracji ścian, na przykład w łazience lub kuchni.

Plusy i minusy ciepłego tynku

Główną zaletą tej kompozycji w porównaniu do klasycznej jest to, że realnie zwiększa izolację termiczną. Mieszankę można stosować na wszystkich etapach od budowy ścian po obróbkę po usunięciu starego materiału. Oprócz tego tynk do izolacji ścian od wewnątrz ma inne zalety:

1. Prosta aplikacja - w zasadzie taka sama jak w przypadku zwykłego składu. Warto jednak wziąć pod uwagę, że warstwa powinna być znacznie grubsza.
2. Tynk do izolacji ścian zapewnia ciągłą powłokę bez szwów. Dzięki monolitycznej obróbce możliwa jest eliminacja „mostków termicznych”, przez które traci się dużo ciepła.
3. Kompozycja jest uniwersalna, można ją nakładać na dowolne podłoże - cegłę, beton, gazokrzemian itp.
4. Jak już wspomniano, przygotowany własnoręcznie ciepły tynk zapewnia nie tylko izolację cieplną, ale także akustyczną.
5. Niezawodność i długa żywotność - co najmniej tyle samo lat, co w przypadku konwencjonalnego składu.
6. Ciepły tynk jest odporny nie tylko na zmiany temperatury, ale także na bakterie i pleśń.

Warto jednak pamiętać, że takie mieszaniny mają również wady:

1. Duże zużycie ze względu na konieczność nałożenia grubej warstwy.
2. Wyższa cena - w porównaniu do konwencjonalnych kompozycji tynk z izolacją kosztuje 1,5 razy więcej.
3. Kompozycja nie nadaje się do wykończenia, gdyż dobrze wchłania wilgoć. Z tego samego powodu nie należy go stosować w łaźni, łazience czy kuchni.
4. Ponieważ warstwa jest grubsza, trzeba będzie poczekać dłużej, aż wyschnie.
5. Niektóre rodzaje tynków (na bazie styropianu) są łatwopalne.

Jak nakładać gips

Teraz jest jasne, czym jest ciepły tynk.Pozostaje tylko dowiedzieć się, jak prawidłowo go ułożyć, aby zapewnić maksymalną izolację ściany. Prace prowadzone są w kilku etapach, kolejność jest następująca:

1. Przygotować masę zgodnie z instrukcją, zagnieść mikserem budowlanym lub wiertarką z odpowiednią nasadką.
2. Przygotuj powierzchnię - zdemontuj poprzednią powłokę, a także pozbądź się wszystkich stosunkowo dużych defektów - szwów, pęknięć i innych.
3. Weź kielnię lub szpatułkę i zacznij nakładać kompozycję.
4. Wbudowana jest w nią siatka wzmacniająca z włókna szklanego. Poszczególne jego warstwy zachodzą na siebie w odstępie co najmniej 10 cm.
5. Poruszając się pionowo, dodawaj małe kupki mieszanki w odstępach około 50 cm.
6. Profil jest lekko wpuszczony w kompozycję, dopasowując swoje położenie do poziomu budynku.
7. Pustki pod latarnią wypełnione są tynkiem.
8. Pozostałe sygnalizatory są przymocowane w ten sam sposób.
9. Po związaniu warstwy wzmacniającej i mocnym osadzeniu lamp ostrzegawczych należy wlać mieszaninę tak, aby wypełnić całą przestrzeń pomiędzy profilami. W takim przypadku kompozycja powinna wystawać bardziej niż poziom latarni.
10. Kontynuuj nakładanie masy, aż powierzchnia będzie gładka. Latarnie są usuwane, a pęknięcia również wypełniane tynkiem.

Na ostatnim etapie wykonuje się wykończenie, na przykład układanie płytek, panelu z tworzywa sztucznego lub mieszanki dekoracyjnej. Materiały te można układać nawet na chropowatej powierzchni, co pozwala uniknąć szpachlowania.

Tynk termoizolacyjny polega na użyciu mieszanki w dużych ilościach w celu utworzenia gęstej warstwy, więc koszt takiej pracy będzie droższy niż w przypadku konwencjonalnego materiału. Z drugiej strony zwiększenie izolacji termicznej pozwala zaoszczędzić na kosztach ogrzewania.