Opcja budżetowa na tynk klasy prestiżowej

Prace tynkarskie przy użyciu nowoczesnych mieszanek i kupionych w sklepach latarni są, szczerze mówiąc, kosztownym zadaniem. Tak, ten sam „Rotband” szybko schnie i daje taką powierzchnię, że nie trzeba szpachlować (szczególnie pod tapetą). Ale cena za tę przyjemność jest odpowiednia. Dzisiaj porozmawiamy o oszczędzaniu pieniędzy - jak tynkować ścianę minimalnym kosztem.

Niezbędne narzędzie

Do pracy będziesz potrzebować:

• Betoniarka, zwłaszcza jeśli planujesz prace na dużą skalę i nie szkicujesz kilku metrów kwadratowych. Można to zrobić za pomocą koryta i łopaty lub ugniatać na kawałku ceraty, ale jest to mniej skuteczne.
• Kielnia, szpatułka, kielnia.
• Topór, piła do metalu, młotek i gwoździe.
• Motek sznurka polipropylenowego lub żyłki wędkarskiej.
• Wiadra i miska na roztwór.
• Poziom i kilka zasad o różnej długości.
• Wzmocnienie 12-14 mm, docięte na wysokość tynkowanej powierzchni. Liczba prętów zależy od powierzchni ściany. Możesz także użyć jednorazowych sygnalizatorów sklepowych, ale jest to mało ekonomiczne.

Aby zaoszczędzić pieniądze, możesz samodzielnie przygotować rozwiązanie, zamiast kupować gotowe suche mieszanki. Różnica w cenie będzie ogromna. Teraz zastanówmy się dokładnie, jak zaoszczędzimy na mieszance.

Z czego zrobić zaprawę tynkarską

Opiszę mieszankę, której sama użyłam przy tynkowaniu swoich pomieszczeń. Dlatego nie zdziw się i nie zadawaj pytań typu „po co tyle cementu?”Po dziesięciu latach tynk wygląda świetnie i nigdzie nie odpadł, pomimo średniego nawarstwienia wynoszącego sześć centymetrów. W niektórych miejscach miała ona grubość aż do dwunastu centymetrów – tak budowano mury w latach powojennych. Zatem przepis na jedną porcję jest następujący:

• cement M400 - 1 część;
• piasek rzeczny - 3 części;
• tyrsa - 4 części.

W wielu źródłach znalazłem proporcje 1:2:6, ale moim zdaniem taki tynk nie jest bardzo trwały. Ale niewątpliwie jest tani, ponieważ tysiąc rubli kosztuje ani grosza.

Dla tych, którzy nie do końca wiedzą, czym jest tyrsa, jest to pył ze skał muszlowych lub wapienia, produkt uboczny podczas wydobycia i produkcji. Stosowany jest jako tani zamiennik piasku morskiego i rzecznego.

Byłoby miło kupić już przesiany piasek i tyrsę lub zrobić to sam przetrzeć przez drobne sito. Nie jest to konieczne w przypadku pierwszych zgrubnych szkiców, ale podczas końcowego fugowania niejednokrotnie przypomnisz sobie, o czym teraz mówię.

Etap przygotowawczy

Rozpoczynają się od wbicia gwoździa w ścianę w trzech poziomach, po lewej i prawej stronie tynkowanej powierzchni. Jeśli to nie zadziała, weź wiertarkę udarową, wywierć otwory i wbij plastikowe kołki. Wkręcamy w nie śruby. Całe to zamieszanie jest potrzebne, aby przeciągnąć sznur polipropylenowy lub żyłkę na trzech poziomach wysokości. I nie tylko je dokręć, ale wyrównaj w stosunku do pionu na całej długości. Wzdłuż tych trzech sznurów umieścimy latarnie. Aby uniknąć biegania z poziomicą, użyj pionu - przywiąż sznurek z ciężarkiem (powiedzmy dużą nakrętką) do jednego z górnych gwoździ i za jego pomocą wypoziomuj położenie żyłek.

Instalacja sygnalizatorów

Niektórzy używają rozwiązania do utrwalania, którego przepis podałem powyżej. Ale łatwiej będzie przykleić go na ścianie alabastrowe „ciasto”i sygnalizatory są już do niego dołączone. W takim przypadku musisz upewnić się, że latarnie są wyraźnie wypoziomowane wzdłuż żyłki. Są one ustawione w taki sposób, że reguła nakłada się na trzy sygnalizatory. Te, które znajdują się bliżej krawędzi ściany lub drzwi, są umieszczone z wcięciem około 10 centymetrów.

Jeśli mówimy o łatwości obsługi, łatwiej jest pracować z sygnalizatorami sklepowymi niż z okuciami. Ale mają szereg wad:

• znacznie mniej trwałe niż zbrojenie - mogą się wyginać i odkształcać;
• jednorazowe – po zdjęciu ich ze ściany nie pozostaje nic innego, jak je wyrzucić.

Ale są też pewne plusy. Po pierwsze, latarnia magazynowa jest lżejsza niż pasek zbrojenia o tej samej długości. Po drugie, latarnię z odpowiednią powłoką można „zakopać” w ścianie, niezależnie od tego, co ktoś mówi o rdzy. I po trzecie, jeśli nie ukradłeś wyposażenia z najbliższej budowy, to latarnia morska jest zdecydowanie tańsza pod względem finansowym.

Szorstki szkic

Jeśli na ścianie jest już tynk, od razu zwrócę uwagę na to, że lepiej nie kłaść nowego tynku na starym tynku. Nacięcia siekierą czy szlifierką są oczywiście niezłe - może się utrzyma. Ale Często grzyb osiada na starym tynku, wcale nie zdrowe. Nie bądź leniwy - rozbierz to do kamienia.

Niezależnie od tego, czy zaprawę oliwisz łopatą, czy betoniarką, składniki dodawaj stopniowo i na zmianę - cement, piasek, piasek. Potem znowu cement i tak dalej. Wyrabiając ręcznie, dokładnie wymieszaj wszystko na sucho. Następnie stopniowo dodawaj wodę, nadal miksując, aż uzyskasz gęstość kupionej w sklepie kwaśnej śmietany. Najpierw do betoniarki wlewa się trochę wody, a następnie dodaje się suche mieszanki.

Przed naszkicowaniem dokładnie całej powierzchni ściany spryskane wodą - rozbijamy pył i powiedzmy, że ta sama skała muszlowa bardzo dobrze odprowadza wilgoć. Jeśli nie rozlejesz trochę wody, tynk może odpaść.

Może być kilka przybliżonych szkiców. Nie ma potrzeby natychmiastowego wykonywania grubej (ponad 2 centymetry) warstwy - może nie pozostać na ścianie. Szkicują w dół w górę, wzdłuż przestrzeni między latarniami, zwane paskami naramiennymi.

Po odstaniu roztworu przez 20-30 minut, za pomocą reguły przesuwając go od dołu do góry, usuń nadmiar ze ściany. Dodaje się do nich wodę i doprowadza do tej samej konsystencji, a następnie bezpiecznie wykorzystuje ponownie.

Jeśli zdecydujesz się usunąć lampę sygnalizacyjną, poczekaj około jednego dnia, potem to wydobądź. Następnie przechodzimy do ostatniego etapu operacji.

Cement

Zabieg ten rozpoczyna się, gdy główna warstwa już stwardniała i nie zamierza odpadać. Do tych celów używamy zaprawy cementowej z przesianym piasek i tyrsa. Za pomocą pacy piankowej wypełniamy pozostałe dziury, pęknięcia i ślady po latarniach na ścianie. Przechodzimy przez cały obwód kielnią, a następnie zostawiamy wszystko na kilka dni.

Następnie ściana jest gotowa do obróbki szpachlą początkową. Dla oczyszczenia sumienia można po nim przejść blokiem papieru ściernego o uziarnieniu P80-P100 i zagruntować dla lepszej przyczepności szpachli.