Nóż Jakucki DIY
Najbardziej atrakcyjną cechą tradycyjnego noża Jakuckiego jest jego prostota. Można go również bardzo łatwo rozpoznać nawet na zdjęciu: po charakterystycznym kształcie z praktycznym zbroczem, który pomaga oszczędzać metal i zapewnia dodatkową wytrzymałość ostrza. W nożu Jakut nie ma nic zbędnego - ani nadmiernej pretensjonalności kształtów, ani nadmiernej złożoności produkcji. Jest prosty, oryginalny i niezawodny, dlatego warto stworzyć replikę w swoim domowym warsztacie.
Produkcja ostrzy
Najczęstszą praktyką jest wykonywanie noży Jakuckich ze starych sowieckich teczek - metal jest dobry, a kształt dobrze pasuje. Na etapie przygotowawczym będziesz musiał wykonać tylko dwie czynności z tym przedmiotem: wyciąć kawałek o wymaganym rozmiarze i przyspawać do niego pręt.
Dalsza kolejność pracy jest nieco bardziej skomplikowana:
- Pilnik jest powoli podgrzewany, aż metal straci swoje właściwości magnetyczne (tak, magnes do pierwszego testu jest znacznie lepszy niż zgadywanie temperatury po kolorze).
- Kolejnym etapem jest kucie. Do tych celów dobrze nadaje się czterokilogramowy młot, który będzie musiał kuć przedmiot obrabiany, aż osiągnie grubość 2-3 mm na całej długości. Pamiętamy, że schłodzony detal należy podgrzać w kuźni do optymalnej temperatury (teraz można nawigować po kolorze, jaki był podczas pierwszego wygrzewania).
- Po osiągnięciu pożądanej grubości następuje obrót trzonu i krawędzi natarcia, po uformowaniu której można kuć zbocza. To drugie nie jest konieczne, jeśli wolisz formować je za pomocą papieru ściernego.
- Teraz kolej na główną atrakcję – duży dol. Najwygodniej jest wbijać go ostrą stroną półtorakilogramowego młotka.
- Prawie gotowe: poziomowanie, normalizacja w oleju, odpuszczanie i sprawdzanie pęknięć.
Aby wykonać to drugie, możesz położyć ostrze na dwóch równoległych prętach (po zwolnieniu) i nadepnąć na nie. To prawda, że pomoc lekkiego przyjaciela może się przydać, ponieważ obrabiany przedmiot musi wytrzymać ciężar 60–70 kg, jego siła nie wystarczy na więcej (lub wystarczy, ale nie warto ryzykować).
Jeśli test wypadnie pomyślnie, możesz rozpocząć najbardziej ekscytujące czynności - szlifowanie, szlifowanie i polerowanie.
Rękojeść noża Jakuckiego
Aby to zrobić, odpowiedni jest mały klocek drewna, na końcu którego wywiercisz otwór na trzon. Poniżej dość brudna robota, dlatego zaleca się zakrycie wypolerowanego ostrza taśmą maskującą. Po wykonaniu tego zadania następuje przełom trzech ważnych etapów:
- dobór siekaczy do szczelnego mocowania trzonu w bloku i rozcieńczenia żywicy epoksydowej trocinami;
- montaż noża (włożyć trzonek, zalać żywicą i wbić zrębki);
- zaznaczając linie środkowe przyszłego uchwytu.
Na razie to wszystko – obrabiany przedmiot musi odpocząć przez jeden dzień, aby żywica stwardniała. Cóż, po tym czasie pozostaje już tylko nadanie klamce pożądanego kształtu w dowolny dogodny sposób.
Jak zrobić pochwę
Najprostszą opcją jest drewniana pochwa wykonana z dwóch półfabrykatów, których szerokość jest większa niż szerokość ostrza.Na każdym z nich zaznaczony jest kontur ostrza (nie zapomnij o lustrzanym odbiciu konturów na półfabrykatach). Rowki są wybierane wzdłuż tego konturu za pomocą dłuta.
Kolejne etapy to przeszlifowanie, sprawdzenie dopasowania noża i sklejenie połówek osłony żywicą epoksydową. Otóż po stwardnieniu żywicy nadajemy pochewce pożądany kształt, po czym pozostaje jedynie namoczyć ją w oleju i wykonać zawieszkę.
To wszystko: tworzenie noża Jakuckiego własnymi rękami zostało zakończone. A jeśli niektóre punkty pozostaną niejasne, poniższy film pomoże je wyjaśnić:
