Jak nazywają się łyżki z dziurkami?

Mam w kuchni ciekawą łyżkę - radziecką, aluminiową i... z dziurkami! Zawsze używałam sztućców do zbierania piany z bulionu lub „wyjmowania” jagód z kompotu. To prawda, że ​​​​nie myślałem o jego nazwie, dopóki znajomy nie nazwał go łyżką cedzakową.

Cedzidło

Nazwa tego instrumentu przyszła do nas z Polski (szumować — przejrzeć). Tak nazywa się duża płaska łyżka z siateczkową łyżką, przez którą płyn swobodnie przepływa, natomiast piana i duże cząsteczki przypraw już nie.

Urządzenie to występuje również w drugiej wersji: również z długim uchwytem i dużą płaską, dziurkowaną szufelką wykonaną z metalu lub tworzywa sztucznego. Powszechnie nazywana jest także łyżką cedzakową.

I chociaż ta wersja ma już nieco więcej podobieństw do mojej bezimiennej łyżki, robak wątpliwości nadal się kręcił: cóż, to nie to, to nie to. Dlatego kontynuowałem ankietę, otrzymując kolejną odpowiedź - sitko do julepa.

Filtr

To profesjonalne narzędzie barmańskie, które pomaga usunąć duże cząsteczki z koktajli podczas przelewania napoju z shakera do szklanki. Wszystkie bejce są zwykle podzielone na dwa typy: głóg i julep. Pierwszą z nich łatwo rozpoznać po sprężynce przymocowanej do czerpaka urządzenia i zaprojektowanej tak, aby zapewnić szczelny kontakt ze ściankami shakera.

A Julep Strainer wygląda bardziej jak moja łyżka. Jej zadania są takie same: oddzielić duże cząstki, aby lód, owoce i zioła nie dostały się do szklanki i nie przeszkodziły w cieszeniu się gotowym napojem.

Ta odpowiedź również nie zaspokoiła mojej ciekawości, więc poszukiwania informacji trwały dalej. Jego wyniki były nieco zaskakujące bogactwem opcji.

Rodzaje łyżek z otworami

Zacznijmy od tego, że łyżek z dziurawymi łyżeczkami jest bardzo dużo. Jednak wiele z nich należy do sztućców pomocniczych, które nigdy nie trafiają na stół. Tak więc w kuchniach gospodyń domowych może znaleźć miejsce na co najmniej 12 wariantów łyżek, których cel wskazuje sama nazwa.

Do mieszania — długi uchwyt (tak, tak się nazywa uchwyt od sztućców) i porządnej gałki z otworem pośrodku.

Taka konstrukcja zapewnia równomierne wymieszanie potrawy podczas gotowania, ponieważ nie zalega ona w urządzeniu, ale swobodnie przez nią przepływa.

Do spaghetti — oryginalny design z dziurkowatą łyżeczką, której brzeg posiada charakterystyczne wypustki.

Dzięki tym ząbkom mieszanie gotującego się spaghetti czy wyjmowanie go z wody jest znacznie wygodniejsze niż zwykłą łyżką.

Na krótki makaron - produkt bardzo podobny do łyżki cedzakowej, który posiada nie tylko dziurki, ale także rozcięcia na całym obwodzie.

Bardzo wygodne narzędzie: możesz złapać makaron i kluski i nie musisz zawracać sobie głowy durszlakiem.

Do warzyw - inna wersja łyżki cedzakowej i działa na tej samej zasadzie. Jedyną istotną różnicą jest to, że w najpopularniejszych wersjach produktu widoczne są poprzez dość efektowne rozcięcia w łyżeczce, której kształt, nawiasem mówiąc, może być bardzo różnorodny.

Jeśli ta łyżka nie ma szczelin, ale dziury, to ich rozmiar jest również nieco większy niż łyżka cedzakowa. Jest to całkiem logiczne, ponieważ narzędzie ma na celu wydobycie warzyw i mięsa z bulionu, a nie zbieranie piany.

Chochla odcedzająca - coś w rodzaju chochli, a cel jest w zasadzie taki sam. Jedyną różnicą jest dziurawy, zaokrąglony występ na jednej z połówek czerpaka.

Taka konstrukcja ułatwia odcedzenie nadmiaru bulionu w przypadku konieczności usunięcia zarośli z naczynia.

Do degustacji - bardzo podobny do łyżki mieszającej. Jest jedna istotna różnica - jest wykonany z drewna lub żaroodpornego tworzywa sztucznego, a nie z metalu.

Powód jest prosty: drewno i plastik nie nagrzewają się, co ułatwia proces „pobierania próbek” i tym samym pośrednio wpływa na czas gotowania potrawy.

Do pikli i kompotu - wygodne narzędzie, które jest dostępne w dużych i małych. Różnica między nimi polega jedynie na kształcie miarki (duża jest okrągła) i ogólnym kształcie produktu (mała łyżeczka jest zawsze prosta).

Nawiasem mówiąc, jest to druga opcja, która jest bardzo podobna do mojej bezimiennej łyżki.

na sałatkę - prawie zwykła łyżka stołowa. Jedyną różnicą jest szczelina po przeciwnej stronie uchwytu na łyżkę.

cocoparisienne, Pixabay

Ta cecha konstrukcyjna jest konieczna, aby nadmiar dressingu spływał z powrotem do miski. Dzięki temu podczas serwowania sałatki znacznie zmniejsza się ryzyko przypadkowego zabrudzenia obrusu lub zachlapania sosem na sąsiednie naczynia.

Dla absyntu. Szczerze mówiąc, podobieństwo tych sztućców do tych, których szukasz, polega tylko na dziurach: jest ich wiele i są różne. Jednocześnie łyżka absyntu często nie jest wcale łyżką, ale raczej ozdobną szpatułką.

Niemniej jednak te sztućce mają cel: podtrzymać kawałek cukru, wzdłuż którego wlewa się gorzki napój do szklanki. Celem tego triku jest złagodzenie smaku absyntu poprzez zamaskowanie jego goryczy cukrem.

Do parzenia herbaty - nie w moim przypadku, gdyż składa się z dwóch połówek, które można zablokować za pomocą klamry przymocowanej do szufelki lub specjalnego elastycznego uchwytu.

Do środka napełniamy herbatę liściastą, zanurzamy łyżkę w szklance wrzącej wody, pozwalamy jej trochę odparować i wyjmujemy. Bardzo wygodna konstrukcja, która eliminuje zamieszanie z listkami herbaty, które nieustannie próbują dostać się do ust.

Na oliwki - mała okrągła łyżka na dość długiej łyżce. Często jej łyżkę uzupełnia para ostrych zębów, dzięki którym łatwiej jest wyłowić oliwki ze słoika.

Ale czasami w tych sztućcach są też dziury, dzięki czemu marynata pozostaje w słoiku i nie migruje na talerz.

Na jajka - bardzo wygodne narzędzie, które z powodu pewnych nieporozumień nadal nazywa się łyżką.

Przeznaczony jest do usuwania jaj z wody. Kształt przyczynia się do tego, bezpiecznie trzymając jajko, ale jednocześnie przepuszczając absolutnie całą wodę.

Apogeum poszukiwań: cud ze szczelinami

Kolejny cud, błędnie nazywany łyżką. To jest urządzenie do miodu. Moją jedyną pociechą jest to, że ma alternatywne nazwy, które obejmują mżawkę i wrzeciono.

Narzędzie jest bardzo wygodne. Jeśli przyzwyczaisz się do jego stosowania, możesz zapomnieć o okruchach w słoiku z miodem, kroplach na brzegach naczyń i wszechobecnych kropelkach. Najwyraźniej za te zasługi ludzie nadali mu własne imię i więcej niż jedno.

W przeciwieństwie do mojej nieszczęsnej łyżki z dziurami, której nazwy nigdy nie odnaleziono. Jeśli go znacie, drodzy czytelnicy, proszę, dajcie znać w komentarzach. Proszę, zaspokójcie moją ciekawość, bo inaczej nie uwierzę, że przez dziesięciolecia swojego istnienia zwykła łyżka z dziurkami nie doczekała się nigdy nazwy właściwej, a jedynie opisowej.