Dlaczego szkło fasetowane zaczęto nazywać szkłem wargowym?

Widzieliśmy go w pociągach i w publicznych cateringach, w domowych filmach i w kuchniach naszych rodziców. Wszechobecne szkło fasetowane to jeden z głównych symboli epoki sowieckiej.

A jeśli wierzyć niektórym historykom, to nawet wcześniejsze okresy rozwoju kraju. Według niektórych źródeł, ludzie po raz pierwszy sięgnęli po tego typu naczynia w czasach, gdy Piotr I Wielki przetopił dzwony.

Dlaczego szkło jest fasetowane?

Wyjaśnienia należy szukać na zewnętrznej części produktu. Jego boki są wielokrotnie wycinane, tworząc „żebra” lub krawędzie.

Kiedy pojawiło się szkło z krawędziami?

W rzeczywistości dokładna data powstania nie jest znana. Istnieje kilka teorii na ten temat.

Wersja pierwsza

Jedna z nich mówi, że przedmiot został wynaleziony ponownie w czasach Piotra Wielkiego. Używali go marynarze, którzy potrzebowali stabilnych przyborów kuchennych.

Autorstwo wygodnego pojemnika, który przewrócony na bok nie spieszył się z dalszym spadaniem, przypisuje się Efimowi Smolinowi z Włodzimierza.

Wersja druga

Według innej wersji za „żeberka” naczyń i ich produkcję metodą tłoczenia powinniśmy podziękować amerykańskiej firmie Jervis.

Przeciwnicy tej teorii twierdzą, że dana firma jest istotna jedynie z technologicznego punktu widzenia. A idea szkła istniała na długo przed narodzinami produkcji szkła w Stanach Zjednoczonych.

Wersja trzecia

Zwolennicy trzeciej wersji twierdzą, że autorstwo należy do kupców Maltsova. W 1756 Zbudowali pierwszą fabrykę szkła nad rzeką Gus. To tu narodził się pomysł na niezwykłe dania.

Istnieje wiele wersji! Wszystko, co można powiedzieć z całą pewnością, to to szkło z żebrami było powszechne już w pierwszych latach XX wieku.

Inna wersja - „Mukhinskaya”

Cóż, konkretnie 11 września jest związany z Verą Mukhiną i rokiem 1943. Prowadziła wówczas warsztat szklarski w Leningradzie. Wymyśliła model szkła, który wyróżniał się stabilnością.

Swoimi szkicami podzieliła się z menadżerami i w krótkim czasie rozpoczęła się na ich podstawie produkcja. Pierwsze szkło wypuszczono w zakładach Gus-Chrustalny 11 września 1943 r.

Odniesienie! Od tego czasu 11 września stał się świętem – Dniem Szkła Ciętego.

Ile ścian ma szklanka?

Okazuje się, że liczba żeber na ściankach naczyń szklanych jest różna. Ale ich liczba jest zawsze parzysta!

W muzeum tematycznym w Urshele w obwodzie włodzimierskim dostępna jest usługa 10 krawędzie. A wśród eksponatów Eksperymentalnej Fabryki Szkła Gusiewa znajduje się zestaw naczyń z 20. Oprócz przedstawionych opcji, produkty zostały wyprodukowane z 8, 12, 14, 16 i 18 wycięte boki.

Podjęto próbę wyprodukowania okularów o nieparzystej liczbie boków, a mianowicie od 17. Jednak szybko porzucono ten pomysł ze względu na złożoność procesu technologicznego. Liczba parzysta wymagała znacznie mniej wysiłku i kosztów.

Ważny! Liczba krawędzi bezpośrednio wpływa na koszt. Im jest ich więcej, tym wyższa cena.

Dlaczego szkło stało się lipowe?

«Fasetowane„to nie jedyna nazwa popularnego produktu. Model V. Mukhiny różnił się od dostępnych wówczas szkieł jednym szczegółem.Jest to obwódka otaczająca górną krawędź produktu. Obręcz nie posiadała krawędzi, dzięki czemu lepiej dopasowywała się do ust. I wygodniej było z niego pić.

Ta cecha doprowadziła do pojawienia się nowej nazwy - „wielkowargowe».

Ale to nie był ostatni.

Inne nazwy

Z pozoru najprostszy przedmiot okazuje się bogaty w nazwy! Oto inny sposób, aby to nazwać.

• «Malenkowski" Pochodzi od imienia radzieckiego męża stanu Gieorgija Malenkowa. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej był członkiem Komitetu Obrony Państwa.

Odniesienie! Gieorgij Malenkow zasłynął wśród żołnierzy wprowadzeniem do dziennej racji żołnierskiej 200 gramów wódki.

Fasetowane szkło w stylu sowieckim o pojemności 250 ml dla obrońców ojczyzny w tamtych latach było nie tylko przyborami kuchennymi, ale także sposobem na szybkie i mniej lub bardziej dokładne zmierzenie wymaganej normy.

Wierzono, że jeśli wlejesz „Malenkovsky” do dolnej krawędzi górnej krawędzi, wówczas wypłynie 200 ml, a jeśli do górnej krawędzi - 250 ml.

• «Muchiński" Komu szkło zawdzięcza tę nazwę nie trzeba chyba tłumaczyć. W ten sposób ludzie utrwalili pamięć o twórcy radzieckiego modelu zastawy stołowej.
• «Maltsowski" Kolejna „kawałka” pamięci historycznej. Pamiętacie o hucie szkła nad rzeką Gus? Pierwszym dyrektorem tego zakładu był kupiec Akim Maltsov, dlatego szkło otrzymało swoje imię, którego używano przed rewolucją.

Wszystkie 3 opcje zakorzeniły się wśród ludzi. W literaturze i źródłach oficjalnych zwykle używa się słowa „fasetowy”.