Jak zaparzyć herbatę w imbryku?

Ceremonia parzenia herbaty to specjalny rytuał, który dyktuje swoje własne zasady i cechy. Wydawać by się mogło, że trudno będzie wsypać liście herbaty do imbryka, zalać je wrzątkiem i wypić całą zawartość? Tak, jest to możliwe, ale tylko wtedy, gdy nie przywiązujesz do tego żadnej wagi. Dla innych picie herbaty to cała czynność, która jest tak uwielbiana w wielu rodzinach. I dlatego jest to bardzo ważne prawidłowo zaparzyć herbatę, w zależności od odmiany, aby cieszyć się pysznym smakiem napoju i jego jasnym aromatem.

Krótko o odmianach

Ojczyzną herbaty są Chiny, choć wielu uważa, że ​​to Indie. Jego historia trwa ponad 3 tysiące lat, a dziś świat zna ponad tysiąc różnych odmian.

Istnieje jednak 6 głównych odmian - cechy wizualne, zapach, bogactwo naparu i smaku, a także inne cechy zależą przede wszystkim od tego, jak długo i w jaki sposób przeprowadza się enzymatyczne utlenianie liścia przed suszeniem:

1. Zielony - nieoksydowany lub bardzo lekko. Sucha mieszanka o zielonym odcieniu (od jasnego do ciemnego - w zależności od cech produkcyjnych). Charakteryzuje się „ziołową” nutą i przyjemną cierpkością.
2. Czarny - mocno oksydowany. Liście są ciemnobrązowe. Napar przybiera barwę od terakoty do brązowo-czerwonej.Aromat zawiera nuty kwiatowe lub miodowe, smak słodkawy, umiarkowanie cierpki, bez goryczy.
3. Biały. Aby go przygotować, stosuje się końcówki - pąki herbaty, które nie miały czasu zakwitnąć. Wysokie utlenianie. Odcień jest jasny, lekko żółty. Ponieważ liście nie zwijają się, liście herbaty są dość duże, ale lekkie, więc szybko się otwierają podczas gotowania na parze. Kwiatowy zapach, słodki i delikatny posmak.
4. Żółty. Przez utlenianie - jak zielony. Uznawana jest za odmianę elitarną, a eksport niektórych gatunków z Chin był całkowicie zakazany.
5. Oolong lub Czerwony. Ma specyficzny smak – nie da się jej pomylić z żadnym innym rodzajem herbaty.
6. Puer. Otrzymuje się go zarówno z pąków, jak i dojrzałych liści starych drzew. Smak, zapach i kolor zależą od „wieku” użytych surowców.

Ogólnie rzecz biorąc, mówiąc o rodzajach herbat, można się po prostu pomylić. Może być również długolistna i prasowana, w sztyftach i torebkach, granulowana i w kapsułkach, a także klasyfikowana według rodzaju drzewa herbacianego, pochodzenia (chiński, indyjski, cejloński, japoński, afrykański, turecki, irański i inne). Ale główna różnica polega oczywiście na tymo czasie trwania i sposobie utleniania.

Przygotowania do ceremonii parzenia herbaty

Jest to szczególne wydarzenie, któremu w różnych częściach Ziemi nadano niemal święte znaczenie.

Na przykład w Chinach wspólne picie herbaty uważane jest za rodzaj „aktu zjednoczenia” rodziny lub zespołu; propozycja „wypicia filiżanki” jest czasami traktowana jako wyraz szacunku, prośba o przebaczenie i pojednanie, a wdzięczność. Zgodnie z tradycją, w tym kraju panuje zwyczaj nalewania herbaty i podawania jej młodszym (zarówno wiekiem, jak i statusem społecznym) oraz starszym, ale w żadnym wypadku inaczej.

Ale w Japonii mieszkańcy piją herbatę do każdego posiłku, czy to śniadania, lunchu, czy kolacji.W dodatku piją z nim nawet ryż – symboliczne, prawda?

W Indiach można przygotować nawet mrożony napój, natomiast na Sri Lance pije się głównie mocną herbatę masala – słodzoną cukrem, mlekiem i różnymi smacznymi przyprawami.

Jednak specyfikę ceremonii parzenia herbaty można znaleźć w każdym kraju:

• Tybet - gościom podaje się miskę wypełnioną herbatą niemal po brzegi, z której zwyczajowo w trakcie rozmowy wypija się nie więcej niż połowę (napój jest stale uzupełniany).
• Tajlandia - herbatę parzy się wyłącznie w przezroczystych pojemnikach.
• Kazachstan ma własne przepisy na przygotowanie tego napoju.
• Uzbekistan - im większym szacunkiem cieszy się odwiedzający gość, tym mniej herbaty nalewa mu sam gospodarz.
• Iran - napój pije się wyłącznie ze specjalnego pojemnika - armud.
• Azerbejdżan - podczas swatania, jeśli krewni panny młodej nie wyrażą zgody na małżeństwo, na koniec negocjacji swatowie otrzymują osobno herbatę i cukier. Jeśli się zgodzisz, napój od razu stanie się słodki.
• W Rosji cechę picia herbaty można uznać za napar z dwóch czajników: herbatę parzy się w osobnym pojemniku znacznie mocniejszym niż zwykle.

Woda na herbatę

Szczególnie ważny punkt, ponieważ od tego zależy smak napoju. Możesz użyć wody źródlanej, świeżej wody, ale oczywiście lepiej jest preferować wodę filtrowaną.

Temperatura

Do prawie wszystkich odmian odpowiednia jest woda przegotowana, ale schłodzona do temperatury około 80°. Tylko czarną herbatę można zalać bezpośrednio wrzątkiem.

Aby dokładnie zrozumieć, jaka temperatura jest idealna do parzenia, należy zwrócić uwagę na wygląd wody. W miarę ochładzania się to zmienia, bo gdy tylko zrobi się trochę mętne i na powierzchni zaczną pojawiać się bąbelki, możemy założyć, że wystygło do pożądanej temperatury.

Sztywność

Im wyższy ten wskaźnik, tym gorszy będzie smak napoju. Z pewnością nabierze goryczy i nieprzyjemnej cierpkości.

Aby zaparzyć herbatę, lepiej jest preferować miękki płyn, w którym zawartość wapnia i potasu jest minimalna.

W czym parzyć herbatę

W przypadku odmian czarnych lepiej jest używać czajników wykonanych z ceramiki, porcelany lub ceramiki. Do wyrobów szklanych w kolorze zielonym, białym, czerwonym. Jeśli chodzi o puerh, to niewątpliwie prym wiodą tu modele gliniane.

Ważnym warunkiem dla wszystkich czajników jest obecność ściśle dopasowanej pokrywki.

Parzenie herbaty: instrukcje krok po kroku

Algorytm jest dość prosty, wystarczy się do niego przyzwyczaić, a wtedy cała akcja będzie odbywać się automatycznie.

Czarny

1. Podgrzewamy wodę. Jeśli początkowo był gotowany, poczekaj, aż stanie się trochę mętny i na powierzchni pojawią się bąbelki.
2. Liście herbaty wsypuje się do imbryka. Bardzo ważne jest, aby naczynia były czyste, a jeszcze lepiej sterylizowane.
3. Obliczamy dawkę liści herbaty. Wszystko zależy oczywiście od osobistych preferencji i upodobań smakowych, jednak optymalną opcją jest 5 gramów liści na 1 filiżankę herbaty. Możesz dodać dodatkową ilość - nie pogorszy to sytuacji.
4. Napełnij dzbanek do jednej trzeciej wodą, szczelnie zamknij pokrywkę i lekko potrząśnij. Następnie dodać płyn i pozostawić na 2-3 minuty.
5. Gdy tylko liście herbaty opadną na dno, napar uważa się za gotowy.

Nigdy nie wypełniaj naczyń do samego brzegu. Wolna przestrzeń wewnątrz czajnika jest niezbędna do cyrkulacji pary i piany.

Zielony

Proces jest absolutnie identyczny z poprzednim, jest tylko kilka niuansów:

• Nie dodawaj zbyt gorącej wody dla tej odmiany. Temperatura nie powinna przekraczać 80°.
• Najpierw do czajnika wsypuje się liście, potem wodę, ale tylko do zakrycia zawartości.Następnie należy spuścić pierwszy płyn i napełnić czajniczek wodą jedynie do 2/3 objętości.
• Herbatę zieloną zaparza się przez 2 minuty.

Żółty

Jest to również dość kapryśna odmiana wymagająca specjalnego przygotowania:

• Niedopuszczalne jest warzenie tej odmiany wrzącą wodą! Zepsuje to zarówno smak napoju, jak i jego korzystne właściwości.
• Woda jest lepiej filtrowana. Temperatura - 70-80°.
• Czajniczek może być wykonany ze szkła lub gliny.
• Optymalna ilość liści to 4 gramy na 200 ml wody.

Biały

Szczególnie delikatna odmiana. Jeden zły ruch, a napój zostanie beznadziejnie zrujnowany.

• Woda powinna być tylko miękka i przegotowana. Brak bieżącej wody!
• Temperatura - od 70 do 80°.
• Wyjątkową cechą jest to, że białą herbatę można parzyć w pojemniku bez pokrywki, gdyż liście nie wymagają gotowania na parze, lecz wymagają cyrkulacji powietrza.
• Najlepszy stosunek to 4-6 gramów na 300 ml.
• Czas parzenia - do 30 sekund.

Czerwony

Specjalna odmiana herbat o jasnym aromacie, a także mocnym „dymnym” smaku z nutami owoców i miodu. Doskonale komponuje się z dodatkami: limonką, miętą, mlekiem, śmietaną.

• Potrzebna jest tylko miękka woda. Jego temperatura wynosi co najmniej 95°.
• Idealnym czajnikiem jest glina, żeliwo, szkło lub porcelana.
• Proporcja suchej mieszanki wynosi 4-6 gramów na 400 ml wody.
• Czas - około 2 minut.

Nie zaleca się ponownego użycia liści herbaty.

Oolong

• Zarówno ciemne, jak i jasne odmiany warzone są wodą o temperaturze 85°. Należy go oczyścić, lepiej, jeśli jest to ciecz przefiltrowana.
• Czajnik jest wykonany z gliny lub porcelany.
• Do ogrzanego pojemnika wsyp co najmniej 5 gramów suchej mieszanki.Należy pozostawić na kilka minut, aż liście zaczną się otwierać, a następnie wlać 200 ml wody.
• Czas infuzji wynosi 2 minuty.

Poślubnik

Parzy się go w taki sam sposób jak czarny, jeśli masz ochotę na gorący napój. Ale wiele osób lubi pić hibiskus na zimno, wtedy zmienia się algorytm parzenia:

• Na jedną filiżankę herbaty do imbryka wsypuje się dwie łyżki liści. Wypełniony wodą po brzegi.
• Zamknij szczelnie pokrywkę i odczekaj 6-8 minut.
• Powstały napój wlewamy do osobnego pojemnika i ponownie napełniamy czajniczek wodą.
• Po upływie 5-6 minut oba napary miesza się.
• Pozwól mu ostygnąć - hibiskus jest gotowy!

Zielarski

Ponieważ takie napary są często wykorzystywane do celów leczniczych, woda powinna być czysta i miękka.

• Temperatura -80°.
• Ilość mieszanki - 1 łyżka. l. zbiór na 200 ml.
• Czas parzenia zależy od ziół. Jeśli są to nasiona - nie więcej niż 5 minut, kwiaty i liście - 3 minuty.

Jak zaparzyć herbatę w imbryku za pomocą prasy

Algorytm dla każdego rodzaju herbaty pozostaje taki sam. Jedyna różnica polega na konstrukcji samej prasy francuskiej:

• Do kolby wsypujemy liście herbaty.
• Zalej mieszaninę gorącą wodą.
• Przykryj czajniczek tłokiem, ale nie opuszczaj sitka na 2-3 minuty.
• Następnie opuść sitko i przelej herbatę do filiżanek.

Istotną przewagą nad prostym czajnikiem jest obecność filtra. Dzięki temu listki pozostają w kolbie i nie wpadają do kubków.