Układanie komercyjnego linoleum

Pomimo pojawienia się w ostatnich latach nowych rodzajów podłóg, linoleum nadal pozostaje jednym z najpopularniejszych materiałów. Zgodnie z obszarem zastosowania dzieli się go na dwa główne typy:

• Domowy.
• Handlowy.

Odmiana domowa przeznaczona jest do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych, gdzie obciążenia mechaniczne podłóg są stosunkowo niewielkie. Ten rodzaj linoleum składa się z kilku warstw - podstawy z PCV lub poliestru, pokrytej zagęszczonym poliuretanem z naniesionym wzorem. Wierzch poliuretanu często pokryty jest folią ochronną. Żywotność takiego materiału nie przekracza 10–15 lat.

Linoleum komercyjne, w przeciwieństwie do linoleum domowego, jest przeznaczone do znacznie większych obciążeń. Jej głównym obszarem zastosowania są budynki użyteczności publicznej: instytucje oświatowe, administracyjne, kina i centra handlowe. Ponieważ w takich miejscach obciążenie podłogi jest wielokrotnie większe niż w mieszkaniach mieszkalnych, odmiany komercyjne podlegają podwyższonym wymaganiom w zakresie odporności na ścieranie i inne uszkodzenia mechaniczne. Żywotność komercyjnych modyfikacji wykładzin linoleum przekracza 20-30 lat. Jednak ich koszt jest również wyższy niż w przypadku odmian domowych, a instalacja wymaga spełnienia szeregu specjalnych warunków technologicznych.

Uwaga! Główną cechą wykładzin komercyjnych jest ich ognioodporność, wysoka odporność na chemiczne detergenty i wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia.Dlatego do wykańczania podłóg w miejscach publicznych bardziej celowe i ekonomiczne jest kupowanie droższych, ale bardziej odpornych opcji.

Jak prawidłowo ułożyć linoleum dostępne w handlu

Istnieją dwie technologie układania komercyjnego linoleum:

1. Z zagięciem na ścianach, gdy krawędzie pokrycia wychodzą na ściany w postaci niskiego boku.
2. Pod listwą przypodłogową - krawędź pokrycia leży bez zginania, w pewnej odległości od ściany. Szczelinę u góry przykrywa ozdobny cokół.

Niezależnie od tego, którą opcję wybierzesz, podczas pracy należy przestrzegać szeregu niuansów technologicznych. Przed bezpośrednim montażem zarówno podstawa podłóg, jak i materiał do układania muszą zostać poddane specjalnemu przygotowaniu.

Przygotowanie podłogi

Linoleum jest materiałem bardzo cienkim i elastycznym, dlatego nie będzie w stanie ukryć wszystkich defektów i nierówności podłogi. Przeciwnie, odmiany o geometrycznym wzorze podkreślą wszystkie wady podstawy. Aby temu zapobiec, należy najpierw dokładnie wypoziomować podłogi. Podstawy betonowe najłatwiej wypoziomować za pomocą posadzek samopoziomujących – specjalnych płynnych roztworów, które polimeryzują pod wpływem powietrza. Dzięki płynnej konsystencji po nałożeniu na powierzchnię podłóg samoistnie się wyrównują, tworząc idealnie gładką powierzchnię.

Bardziej ekonomiczną opcją wyrównywania podłóg betonowych jest oczyszczenie wystających nierówności za pomocą szlifierki.Dziury i wióry są pokrywane zaprawą cementową lub specjalną szpachlą do betonu.Podłogi drewniane należy wypoziomować poprzez ułożenie na spoinach arkuszy sklejki, płyty wiórowej lub płyty OSB (płyty o wiórach zorientowanych). Następnie zaleca się traktowanie ich związkami antyseptycznymi i hydrofobowymi, aby uniknąć uszkodzeń grzybiczych.

Ważną częścią prac przygotowawczych jest obróbka powierzchni podłogi roztworami podkładowymi. Kompozycje podkładowe mają na celu zwiększenie przyczepności materiałów. Przyczepność oznacza wzajemne przenikanie się cząstek różnych substancji, np. farby czy kleju, w powierzchnię ściany. Zabieg gruntujący znacząco zwiększa siłę połączenia pomiędzy podłożem a materiałami podłogowymi.

Uwaga! Na współczesnym rynku istnieje wiele opcji kompozycji podkładów, z których każda jest przeznaczona do określonych powierzchni. Dlatego do podłóg betonowych należy kupować tylko podkład do betonu, a do podłóg ze sklejki - kompozycje podkładowe do drewna.

Układanie linoleum komercyjnego następuje po nałożeniu podkładu na powierzchnie uprzednio oczyszczone z kurzu i brudu za pomocą pędzla lub wałka, w 2-3 warstwach. Każdą kolejną warstwę nakładamy dopiero po całkowitym wyschnięciu poprzedniej.

Przygotowanie linoleum

Pomieszczenie, w którym będziesz pracować, musi mieć stałą dodatnią temperaturę, około +15...20^OC, a wilgotność powietrza wynosi około 40–50%. Są to idealne warunki do wykonywania prac wykończeniowych, a w szczególności do układania wykładzin podłogowych. Ze względu na zwiększoną sztywność dostępne w handlu linoleum jest mniej elastyczne i bardziej podatne na pękanie pod wpływem odkształcenia. Dlatego podczas pracy z nim należy zachować ostrożność.

Przed przystąpieniem do montażu zaleca się wniesienie zakupionego materiału do pomieszczenia i pozostawienie go przynajmniej na noc. Jest to konieczne, aby przyjął temperaturę pomieszczenia: po ułożeniu materiał nie będzie już zmieniał swojej objętości i odkształcał się. Aby arkusze maksymalnie się rozciągnęły, rolki należy rozwinąć i pozostawić w tym stanie.

Układanie materiału

Do mocowania wykładzin linoleum stosuje się trzy metody mocowania do podłóg:

1. Na dwustronnej taśmie klejącej.
2. Specjalny roztwór kleju.
3. Pływające - polega na układaniu „na sucho”, z mocowaniem wyłącznie za pomocą listew przypodłogowych.

Podczas pracy z dużymi objętościami zwykle stosuje się klej. W małych pomieszczeniach stosuje się taśmę samoprzylepną oraz wersję „na sucho”. Opcja pływająca jest również często stosowana podczas układania zwykłego linoleum domowego. Użycie dwustronnej taśmy budowlanej dodatkowo przymocuje powłokę do podstawy podłogi.

Układanie należy rozpocząć od rogu pokoju znajdującego się dalej od drzwi. Początkowo zwinięty arkusz jest cięty wzdłuż długości pomieszczenia. Jeśli zdecydujemy się na opcję złożoną, warto do długości i szerokości arkusza dodać zakładkę na ściany (zwykle około 5 cm). Ta opcja pozwoli uniknąć instalowania ozdobnych listew przypodłogowych na obwodzie ścian. Wybierając technologię układania bez zaginania, pod listwą przypodłogową należy przyciąć arkusze tak, aby nie przylegały do ​​​​ściany, ale między nimi była szczelina 5 mm. Szczelina ta, zwana także szwem tłumiącym, zostanie następnie zamknięta cokołem i będzie całkowicie niewidoczna z zewnątrz.

Uwaga! Szwy tłumiące są niezbędne, aby skompensować rozszerzalność cieplną materiału.Na przykład latem, gdy temperatura wzrośnie, arkusze linoleum rozszerzą się, a po ułożeniu blisko ściany zaczną się odkształcać. Jeśli między linoleum a ścianą istnieje szczelina, można uniknąć takiego problemu.

Jeśli linoleum układa się na masie klejącej, wówczas podstawę pokrywa się pędzlem lub wałkiem, po czym kładzie się na niej wcześniej przygotowany kawałek linoleum. Za pomocą szerokiej szpatułki sklejony fragment dokładnie wygładza się, a spod niego usuwa się pęcherzyki powietrza. Aby uzyskać jak najściślejsze połączenie, poszczególne arkusze układa się jeden na drugim z niewielkim zakładem 2-3 cm. Następnie za pomocą metalowego miernika i ostrego noża wykonujemy nacięcie wzdłuż krawędzi złącza.

Nóż powinien przeciąć oba arkusze, tworząc idealnie cienki szew łączący. Aby dodatkowo uszczelnić szew, użyj specjalnej lutownicy z topliwym sznurem. Roztapiając się, sznur wypełnia złącze, czyniąc je szczelnym i prawie niewidocznym z zewnątrz. W przypadku braku takiego narzędzia szwy łączące można uszczelnić tym samym roztworem kleju, który został użyty do klejenia linoleum.

Czy w mieszkaniu można położyć komercyjne linoleum?

Czy w mieszkaniu można położyć komercyjne linoleum? Oprócz budynków użyteczności publicznej komercyjne powłoki linoleum można również stosować w pomieszczeniach mieszkalnych. Ze względu na swoją odporność na wpływy zewnętrzne doskonale nadaje się do pomieszczeń o dużych obciążeniach mechanicznych i dużym natężeniu ruchu - w przedpokoju, kuchni, balkonie.

Możesz położyć komercyjne linoleum w prywatnym mieszkaniu, korzystając z dowolnej z metod wymienionych powyżej.Wybierając tę ​​opcję, każdy właściciel domu kieruje się względami wykonalności finansowej: czy lepiej zastosować droższy, ale także trwalszy typ komercyjny do przestrzeni mieszkalnej, czy też poradzić sobie z budżetowym linoleum do użytku domowego.