Dlaczego starożytne dywany bardzo długo utrzymują farbę?

Bardzo często młodsze pokolenie słyszy od starszych osób, że w przeszłości produkty były lepszej jakości, sprzęt bardziej niezawodny, a mleko smakowało lepiej w porównaniu z nowoczesnymi odpowiednikami. Częściowo jest to prawdą: dziś jesteśmy daleko od tego, co kiedyś otrzymywały nasze matki, ojcowie, dziadkowie.

To prawda, że ​​​​w niektórych przypadkach można polemizować z takimi twierdzeniami, ponieważ mają one charakter filistyński. Cokolwiek by nie powiedzieć, z punktu widzenia wszelkich kontroli i testów, te same lody czy śmietana spełniają wszelkie normy i wymogi sanitarne. Są jednak rzeczy, które po raz kolejny potwierdzają fakt, że w czasach starożytnych niektóre artykuły gospodarstwa domowego i gospodarstwa domowego były naprawdę lepsze. Weźmy na przykład starożytny dywan Ałtaju, który został znaleziony pod koniec lat 40. i zaskakująco zachował swój kolor. Ale według archeologów miał wtedy około 2500 lat.

Co za wspaniałe znalezisko

W zamarzniętym kopcu odkryto niesamowity dywan. A to, co najciekawsze, znajduje się w grobie. Miało to jednak wpływ na jego bezpieczeństwo. Dzięki niskiej temperaturze stos został zabezpieczony przed owadami, które mogłyby znacznie uszkodzić materiał, a zamknięta przestrzeń zapobiegła spaleniu koloru produktu przez palące promienie słońca.

Eksperci określili „wiek” dywanu – powstał on około XI wieku p.n.e. Archeolodzy wątpią również, czy używano go w warunkach domowych.Najprawdopodobniej był to zachwycający przedmiot luksusowy, gdyż na takie bogactwo mogli sobie pozwolić jedynie przedstawiciele szlachty plemiennej.

Wszystkie te okoliczności nie zmieniają faktu, że dywan zaskakująco zachował swój kolor – farba okazała się bardzo odporna. Ma się wrażenie, jakby te 2500 lat nigdy się nie wydarzyło – bogata kolorystyka, precyzja rysunków, niesamowita ozdoba, piękno symetrii – wszystko to zostało zachowane, jakby nic się nie wydarzyło.

Jak to się stało?

Według naukowców takie dywany zostały wyprodukowane w bardzo wyjątkowy sposób. Przed farbowaniem płótna starożytni zanurzali wełnę w specjalnym zakwasie przygotowanym z otrębów pszennych. W tym właśnie tkwi sekret: grzyb Geotrichum candidum uczynił materiał bardziej delikatnym i podatnym na plamy, co pozwoliło farbie wniknąć w najgłębsze warstwy, w absolutnie wszystkie włókna.

Jednak w tej historii jest mały niuans: jeśli osoba, która zrobiła dywan, nie miała silnego układu odpornościowego, to w wyniku kontaktu z tym grzybem może nie tylko zachorować, ale nawet umrzeć. Z tego wynika, że ​​tak wyjątkowa właściwość dywanu może kosztować czyjeś życie (i dobrze, choćby jedno).