Jak zebrać rtęć z dywanu

Wszystkie domy wyposażone są w termometry rtęciowe. Sytuacje, w których termometr pęka, a rtęć rozchodzi się po pomieszczeniu, nie są rzadkością. Metal występuje również w niektórych innych urządzeniach. Na przykład w naświetlaczach kwarcowych niektóre energooszczędne i wyładowcze lampy fluorescencyjne. Jego wyciek z urządzeń gospodarstwa domowego jest niebezpieczny, ponieważ część kulek rtęci może przedostać się w szczeliny podłogi, parkietu, dostać się do włosia dywanu i pozostać na podeszwie buta.

Substancja jest bardzo toksyczna i zawiera toksyczne opary, które są szczególnie szkodliwe dla małych dzieci i zwierząt. Pomoc specjalistów w tej kwestii nie zaszkodzi, jest jednak kilka wskazówek, jak samodzielnie zebrać rtęć z podłogi, bez konsekwencji dla siebie i swoich bliskich. Nie jest to takie trudne i najważniejsze jest szybkie rozpoczęcie eliminacji wypadku rtęciowego.

Ważne jest, aby rtęć sama w sobie była najbardziej toksyczną substancją. Ale najbardziej niebezpieczną rzeczą są jego opary. Rozpraszają się po całym pomieszczeniu w ciągu kilku sekund w wyniku parowania. Zatrucie jego oparami w wyniku wdychania ma opóźniony efekt i poważne konsekwencje. Toksyny gromadzą się w płucach i przenikają przez skórę. Może rozwinąć się gorączka, kaszel i obrzęk dróg oddechowych. Zatrucie w niektórych przypadkach prowadzi do śmierci. Dlatego ważne jest, aby proces usuwania szkodliwych substancji rozpocząć w odpowiednim czasie.

Pierwsze kroki, gdy rtęć dostanie się na dywan

Wyciek rtęci lub demerkuryzacja, czyli jej neutralizacja i eliminacja, obejmuje następujące środki:

• Usuń dzieci, zwierzęta i członków rodziny z obiektu
• Należy uważać, aby kulki substancji nie pozostały na butach i ubraniach.
• Zamknij drzwi do pokoju
• Odizoluj obszar rozprzestrzeniania się metalu
• Otwórz okno, aby przewietrzyć opary, ale nie dopuszczaj do przeciągu, aby kulki nie roztoczyły się po większej powierzchni.

Rada! Po zabiegu demerkulizacji pomieszczenie, w którym rozlana została substancja, należy wietrzyć codziennie przez co najmniej tydzień.

Jak zbierać rtęć?

Przed rozpoczęciem procesu zbiórki ważne jest zneutralizowanie obszarów ciała, które są najbardziej narażone na kontakt z substancją toksyczną.

Należy podjąć następujące środki ostrożności

• Załóż gumowe rękawiczki na dłonie
• Chroń stopy za pomocą ochraniaczy na buty lub zwykłych plastikowych toreb.
• Aby chronić nos i usta, należy nosić wilgotny gazik z roztworem sody lub respirator

Rada! Likwidując skutki wycieku, należy co 10-15 minut wychodzić na świeże powietrze i pić dużo wody.

Usuwanie rtęci z dywanu

Ostrożnie umieść resztki stłuczonego termometru lub lampy w szklanym pojemniku z wodą i dobrze go zamknij. Wygodnie jest zwijać kulki rtęci z dywanu na arkusze papieru za pomocą zwilżonej waty, taśmy lub taśmy klejącej. Sprawdzi się również zwykła strzykawka, za pomocą której wydobędziesz resztki substancji z pęknięć i dywaników. Nie zapomnij umieścić zużytej strzykawki w słoiku z wodą. Zaleca się przeprowadzanie demerkulizacji wilgotną szmatką lub serwetką nasączoną olejem roślinnym.

Ważny! Nie możesz używać miotły. Nie tylko zmiażdży kulki, ale także rozprowadzi je po całej powierzchni pomieszczenia.

Następnie należy zadbać o podłogę.

Umyj dywan kilka razy roztworem mydła, nadmanganianu potasu lub chloru. Jeśli obszar zanieczyszczeń jest duży, warto zdezynfekować meble, ściany i sprzęt kuchenny.

Usuwanie rtęci z dywanu kudłatego

Jeżeli runo dywanu jest długie, można zebrać brud za pomocą strzykawki (gumowej gruszki), okresowo oddzielając włókna wykładziny. Pomocny będzie także magnes, do którego przyczepiają się kuleczki. Następnie dywan należy umyć wodą z mydłem, roztworem nadmanganianu potasu i środkiem czyszczącym. Po dokładnym zwinięciu wykładziny podłogowej należy ją wynieść na zewnątrz, gdzie należy ją ostrożnie wybić i pozostawić do przewietrzenia w celu rozproszenia cząstek rtęci.

Ważny! Nie możesz używać odkurzacza, ponieważ urządzenie będzie musiało zostać wyrzucone, a gdy spróbujesz oczyścić nim zanieczyszczony obszar, nagrzewa się i przyspiesza proces uwalniania toksycznych oparów rtęci.

Po oczyszczeniu wszystkie zużyte materiały gromadzone są w oddzielnym, szczelnie zamkniętym pojemniku w celu późniejszej utylizacji.

Rada! Nie powinieneś prać ubrań, w których pracowałeś, ponieważ może to spowodować przedostanie się toksyn do maszyny. Lepiej go też poddać recyklingowi.

Gdzie umieścić zebraną rtęć

Nie należy wpuszczać do łazienki substancji toksycznych, gdyż osadzą się one na rurach, a ich opary przedostaną się do powietrza. Nigdy nie wrzucaj toksycznych odpadów do zsypu na śmieci lub okna. Już jeden termometr może pogorszyć środowisko na powierzchni nawet 10 mkw.

Gdzie iść:

• Do Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych dzwoniąc pod numer 112
• Do specjalistycznej służby demerkulizacyjnej lub sanitarnej stacji epidemiologicznej
• Skorzystaj z płatnych usług centrów czyszczenia rtęcią

Specjaliści pomogą Ci rozwiązać problem. Materiały niebezpieczne zostaną usunięte. Przeprowadzą niezbędną analizę, zmierzą stężenie oparów i znajdą najbardziej szkodliwy obszar skażenia.

Zadbaj o to, aby w Twoim domu nie wydarzyła się żadna nieprzewidziana sytuacja. A jeśli do wnętrza dostanie się toksyczny metal, podejmij natychmiastowe działania, postępując zgodnie z naszymi radami.