Rodzaje dywanów

Prędzej czy później każdy staje przed pytaniem, jak uczynić swój dom wygodniejszym, ciepłym i przytulnym. Jedną z opcji rozwiązania tego problemu jest ułożenie dywanu na podłodze. Często jednak pojawiają się pytania, które uniemożliwiają dokonanie właściwego wyboru. Aby lepiej zrozumieć ten stosunkowo nowy rodzaj powłoki (pojawił się w latach 50. ubiegłego wieku), warto rozważyć wszystkie jego cechy i charakterystyczne cechy.

Jakie są różne rodzaje dywanów?

Wybierając dywan, należy od razu zdać sobie sprawę, że pokrycie to może być naturalne lub syntetyczne. A każdy z nich ma swoje zalety i wady.

Bawełna, wełna, sizal, juta, len, bambus, włókno kokosowe sprawiają, że powłoka jest przyjazna dla środowiska i naturalna. Zapewnia dobrą higroskopijność. Nie ulegają silnej elektryzacji, w związku z czym nie przyciągają i nie zatrzymują kurzu i brudu na swojej powierzchni. Ale ich odporność na zużycie jest znacznie mniejsza niż w przypadku dywanów syntetycznych.

Poliakryle, włókna poliestrowe, poliamidy, olefiny i inne stosowane są jako tworzywa sztuczne, co sprawia, że ​​tego typu powłoki są „niejadalne” dla różnego rodzaju owadów. Dywan syntetyczny wytrzymuje znacznie dłużej niż jego naturalny odpowiednik, a poza tym jest na nim zauważalnie znacznie mniej zabrudzeń.

Ponadto takie wykładziny mogą różnić się strukturą powierzchni. Tam są:

1. Tkane powierzchnie - te stare technologie pozwalają stworzyć dość trwałą konstrukcję. Nie podlega szybkiemu ścieraniu. Juta służy jako podstawa, w którą wpleciona jest nić. Ale ta technologia jest dość droga.
2. Pikowanie. W inny sposób taka powierzchnia nazywana jest również przebitą igłą. Ta metoda jest obecnie najpowszechniejsza i dostępna. Posiada również najczęściej używaną bazę - jutową, filcową, gumową.
3. Technologia igłowania pozwala uzyskać fakturę wierzchniej warstwy przypominającą filc. Włókna takiego dywanu splątują się, tworząc swego rodzaju pojedynczą masę.
4. Flokowana powierzchnia jest najnowszą technologią, uzyskiwaną poprzez przyłożenie prądu elektrycznego do włókna syntetycznego, które pod jego wpływem przyjmuje właściwą pozycję, po czym mocuje się je do podłoża. Rezultatem jest aksamitna, gęsto upakowana konsystencja.

Jeśli mówimy o blasku i miękkości dywanu, zależą one od wysokości runa pokrycia, która może wynosić od 2 do 12 mm.

Charakterystyka różnych rodzajów dywanów

Jeśli musisz wybrać dywan, przede wszystkim powinieneś zastanowić się, w którym pomieszczeniu będzie on zainstalowany. Jest to ważny punkt, ponieważ różne pokoje mają swoje własne specyficzne wymagania operacyjne.

Jeśli pomieszczenie jest nadmiernie narażone na wilgoć, warto wybrać włókna syntetyczne, ponieważ we włóknach naturalnych mogą bardzo szybko rozwijać się zarodniki pleśni i grzybów. Problem można wyeliminować jedynie poprzez usunięcie takiej powłoki i zabezpieczenie podłogi pod spodem specjalnymi roztworami. Na przykład do kuchni lub jadalni lepiej wybrać podłogę syntetyczną.

Jeśli jest to pokój dziecięcy, lepiej wybrać naturalne materiały o średniej wysokości włosiu, które pomogą utrzymać przyjazne dla środowiska środowisko w pomieszczeniu, w którym przebywają dzieci. Materiały takie nie emitują w przestrzeń kosmiczną żadnych szkodliwych substancji.

Do salonów możesz wybrać dowolny materiał. Tutaj raczej opierają się na wymaganiach stylu pomieszczenia.

Do sypialni można wybrać zarówno materiały syntetyczne, jak i naturalne. W tym pomieszczeniu można położyć dywan z wyższym włosiem, zapewniając w ten sposób większy komfort.

Jak produkowane są różne rodzaje dywanów

W zależności od technologii produkcji dywan może mieć runo o jednej wysokości lub być wielopoziomowe. Dzięki temu osiąga się większą ekspresję artystyczną.

Jeśli mówimy o metodach barwienia, warto zaznaczyć, że dywan można farbować już po uformowaniu powierzchni lub zastosować do niego wcześniej barwione nici, które utkane w określonej kolejności tworzą zamierzony wzór.

Większość dywanów wykorzystuje tego typu technologię, w której nić jest w taki czy inny sposób wplatana w wybrane podłoże. Na odwrotnej stronie mogą tworzyć się guzki, które można następnie odciąć i utrwalić. Ale w tym przypadku ważne jest, ile ściegów (lub, prościej, nakłuć igłą) wykonuje się na cal kwadratowy. Aby wyrób służył jak najdłużej i nie zużywał się zbyt szybko, takich uderzeń igłą, czyli ściegów powinno być co najmniej 800. Optymalnie jest, gdy parametr ten mieści się w przedziale od 800 do 1200.