Co to jest pipidastr

Od kilku lat z rzędu w życiu codziennym o czystość w domu walczy asystentka - jasna, puszysta pionowa szczotka. Wszyscy wiedzą, że taki tęczowy, puszysty przedmiot może z łatwością usunąć cząsteczki kurzu, ale nikt nie pomyślał o jego nazwie. Jak jest poprawnie nazywany i jakie inne rzeczowniki pospolite są mu nadawane, rozważymy w tym artykule.

Jaka jest prawidłowa nazwa pędzla do kurzu?

Pędzel został wynaleziony przez chińskich producentów, ale nazwa „wyrosła” od Amerykanów. Faktem jest, że przedmiot czyszczący swoim długim włosiem i wielokolorowym kolorem przypomina amerykańskie pompony (pom-pom lub PP), których cheerleaderki podczas wydarzeń sportowych używały podczas swoich „minutowych” występów. Jednak to podobieństwo dotyczy tylko wyglądu, a funkcjonalnością pędzla można porównać do ściereczki do kurzu. Dlatego innowację nazwano Ppduster.

Na rynek rosyjski trafił bez tłumaczenia i przekształcenia nazwy - pipidastr. Istnieje wersja, w której skrót PP jest tłumaczony jako polipropylen (polipropylen). Jednak szczoteczka nie zawsze jest wykonana z tego materiału. Dlatego bardziej słuszne byłoby trzymanie się pierwszej wersji.

Jak inaczej nazywa się pędzel do kurzu?

Jednak tak zabawna i niezrozumiała nazwa sprzętu gospodarstwa domowego dezorientuje wielu sprzątaczy. Ale handlarze drobnym artykułem gospodarstwa domowego, a nawet sami właściciele tego przedmiotu, używają bardziej akceptowalnych nazw:

• miotła do kurzu. Nazwa zwyczajowa określająca cel danej rzeczy. Zrozumiały dla wszystkich, zwłaszcza dla starszego pokolenia;
• odpylacz. Nazwa wzięła się od podobieństwa do szczotki z długą rączką do czyszczenia armatury wodno-kanalizacyjnej z brudu i bakterii (szczotka toaletowa);
• odkurzacz statyczny. Być może najbardziej logiczna nazwa przedmiotu gospodarstwa domowego. Faktem jest, że gdy pędzel pociera powierzchnię, powstaje przyciąganie statyczne pomiędzy sztucznym runem a brudem. Cząsteczki kurzu przyciągają się do włosia i powstaje efekt czyszczenia.

Ważny! Kurz nie jest strzepnięty z mebli, lecz osadza się na miotle, którą po czyszczeniu należy umyć i wysuszyć. Technologia ta jest bardzo wygodna w miejscach niedostępnych dla dłoni szmatki i nie pozostawia smug na błyszczących powierzchniach. Nie poradzi sobie jednak z wielowarstwowymi i gęstymi formacjami pyłowymi.

Oczywiście najwłaściwsze jest nazywanie rzeczy po imieniu. Ale zapożyczone nazwy nie zawsze zakorzeniają się w życiu codziennym. Najbardziej poprawne jest wskazanie aktualnej nazwy przedmiotu i jego dekodowania. Na przykład: „Pipidastr. Miotła do kurzu.”