Dlaczego Amerykanie mają zwyczaj stawiania stóp na stole?

Każdy naród ma ciekawe i niezwykłe tradycje, które powodują u innych lekkie zdziwienie, a czasem nawet złość. Jedną z cech Amerykanów, która irytuje Arabów, Europejczyków i Rosjan, jest zwyczaj stawiania stóp na stole. Co się w nim zawiera? Próba okazania samozadowolenia czy zwykła chęć wygody?

Szokujące czy normalne?

Kino to wspaniała rzecz, która pozwala pokazać całemu światu swoje wartości i sposób życia. Hollywood wyprodukowało ogromną liczbę różnych filmów, w których widzimy, jak zmęczony kowboj przychodzi do baru i demonstracyjnie kładzie nogi na stole z ekspresem. A co z szefami dużych korporacji? W kadrze widać buty warte kilka tysięcy dolarów i zadowoloną twarz odnoszącego sukcesy biznesmena.

Istnieją dwie główne wersje pochodzenia tego, naszym zdaniem, szokującego nawyku:

1. Kawalerzyści, kowboje i osoby, które siedzą od dłuższego czasu w siodle, muszą odciążyć nogi i ułatwić przepływ krwi. Całkowicie się zgadzam! Spróbuj sam wybrać się na kilkudniową przejażdżkę konną! Z przyzwyczajenia nawet po kilkugodzinnej jeździe konnej zapomina się o zasadach przyzwoitości. Poza tym Dziki Zachód nie wyróżniał się nadmiernym moralizmem: do Nowego Świata przybywali z Europy różni ludzie.Biedni zabiegali o lepsze życie, a nie wszyscy znali etykietę... Teraz pojawia się kolejny problem – codzienne siedzenie w biurowym fotelu też nie jest łatwym zadaniem, a w ten sposób Amerykanie walczą ze zmęczeniem i zastojem krwi w nogach.
2. Czystość na ulicy, chęć komfortu i demonstracja własnego sukcesu. Wiele osób podróżujących po Ameryce zauważa, że ​​drogi są regularnie myte, nie ma wszechobecnego kurzu, a tam buty po spacerze rzeczywiście pozostają czyste, dzięki czemu w biurze można postawić stopy na stole. Oczywiście podwładni nie robią tego w obecności swojego szefa, ale na przyjacielskich spotkaniach spokojnie siedzą wygodnie.

Różnice kulturowe niejednokrotnie wywoływały skandale na szczeblu międzynarodowym, gdyż specyfikę amerykańskiego stylu życia wyraźnie demonstrowali prezydenci podczas negocjacji z przedstawicielami innych narodów o odmiennych zwyczajach.

Zdjęcie Baracka Obamy rozmawiającego przez telefon z izraelskim premierem wywołało w kraju autentyczne zdziwienie, które przerodziło się w oburzenie. Izraelczycy uznali tę pozę za obrazę kraju.

Ale Amerykanie nie rezygnują ze swoich nawyków!

Zespół Marfana: naukowe wyjaśnienie niezwykłej tradycji

Znalazłem bardzo interesującą hipotezę: S. V. Bagotsky napisał w 2009 roku artykuł „O rasach, narodach, wujku Samie i Odessie-Mamie”, który ukazał się w dziewiątym numerze „Chemii i Życia” z tego roku.

W czasach ZSRR i karykatur amerykańskiego imperializmu artyści przedstawiali Wujka Sama (symbolizującego USA) jako szczupłego, o niewiarygodnie długich nogach. Jego spodnie były pomalowane w kolory flagi USA. Po części ten obraz odnosił się do prawdziwych postaci!

W XVII wieku niewielu osadników przybyło z Europy.Zakłada się, że wśród nich były osoby z dość poważną chorobą dziedziczną, zespołem Marfana. Co to jest? Mówiąc krótko i prosto, jest to mutacja genowa. Osoby z zespołem Marfana są wysokie, mają wady serca, podwichnięcie soczewki i długie kończyny. W przypadkach, gdy choroba ma łagodny przebieg, tacy ludzie mają niesamowitą zdolność do pracy!

Budowa ciała takich osób nie pozwala im wygodnie siedzieć przy stole, dlatego łatwiej jest im postawić stopy na stole. I wtedy efekt imitacji działa! Widząc milionera siedzącego wygodnie i pokazującego idealne buty, każdy chce poczuć się jak szef.

Okazuje się, że ten nawyk jest normą i ma prawo istnieć? Tak, oczywiście! Poprawia przepływ krwi, ułatwia krążenie, a nawet zapobiega żylakom i zakrzepowemu zapaleniu żył. Poza tym, jeśli wszyscy wokół traktują takie manifestacje absolutnie spokojnie, to dlaczego nie?

Interesujący fakt. Jako dowód sukcesu można przytoczyć Prezydenta Abrahama Lincolna – właśnie miał taki chromosomowy „rozpad”.