Mój mąż zapewnił mi wygodne miejsce do robótek ręcznych - garderobę

Wykonuję różnego rodzaju robótki ręczne: szyję, wyplatam koralikami, robię pudełka i ozdabiam je techniką decoupage. Od dawna potrzebowałam miejsca na rękodzieło. A potem wkroczył mój mąż i zrobił mi całą garderobę! Dziś opowiem Wam o całym procesie.

Gdzie wszystko było wcześniej przechowywane?

Oczywiste jest, że mam całą masę różnych urządzeń, rzeczy, koralików, kawałków papieru, szmat, nici i tym podobnych.

Do przechowywania całego mojego „bogactwa” wykorzystuję pojemniki, słoiki po majonezie, kwaśnej śmietanie i serze, zwykłe torby, pudełka kartonowe i wiele innych, w których zmieści się kawałek materiału, kłębek nici, koraliki, koraliki i dodatki.

A do niedawna to wszystko trzymałam w szafach (a mamy takie dwie w domu), stolikach nocnych i na antresoli. Głównym problemem nie było nawet przechowywanie, ale znalezienie – gdzie i co jest przechowywane. Kiedy miałam uszyć coś nowego lub zrobić bransoletkę, zaczęłam wytrząsać wszystkie swoje skarby. Oczywiście od tego czasu w domu nie było już porządku.

Mąż przysięgał, mówiąc: trzymaj śmieci gdzieś w jednym miejscu. Byłbym zadowolony. Tak, nie ma wystarczająco dużo miejsca. A potem postanowił ułatwić życie sobie i mnie. I zrobił z szafy całe pomieszczenie na rękodzieło.

Tworzenie pokoju

Nie jest jasne, do czego służy ta szafka – spiżarnia czy garderoba. Na początku w moim pokoju „rękodzielniczym” pojawiła się możliwość wykorzystania zwykłej trzydrzwiowej szafy.Ale pomyśleliśmy o tym i zdecydowaliśmy, że nie potrzebujemy szczególnie magazynu i dlatego możemy go wykorzystać do bardziej użytecznych celów.

Naprawa

Przede wszystkim odnowiono szafę. Przechowywaliśmy w nim różne sprzęty gospodarstwa domowego, wiadra, szmaty i śmieci. Generalnie wszystko, czego szkoda byłoby wyrzucić (może się przydać), ale nigdy nie było używane. Mój mąż, człowiek zdeterminowany, mimo moich westchnień żalu i westchnień, wyrzucił połamane mopy, luźne miotły i podarte szmaty.

Następnie wyremontowano „pokój” – powieszono tapetę i pomalowano drzwi od wewnątrz. A mąż zabrał się za dekorowanie kącika rękodzieła.

Trzymaliśmy na daczy stare meble. Nie używaliśmy go, ale szkoda byłoby go wyrzucić. Więc się przydało. Oczywiście nie wszystko, ale tylko biurko i piórnik. Choć przydały się części ze starego kredensu, z którego mój mąż zamiast „stolików nocnych” zrobił osobne szuflady.

Przede wszystkim pudełka zostały wykonane na wymiar. Następnie mój mąż przymocował prowadnice. Swoją drogą nie podobają mi się te nowoczesne, metalowe na kółkach. Jakoś przyzwyczaiłem się do zwykłych drewnianych. A nowe szybko się psują - wtedy nie można zamknąć szuflady. Dlatego prowadnice wykonano z listew.

Następnie wszystkie powierzchnie zostały przeszlifowane, pomalowane i polakierowane, a do szuflad przymocowano nowe okucia. Wyszło nowocześnie i stylowo. Następnie przystąpiliśmy do pracy nad sytuacją.

Pożywny

Najpierw do szafy trafiło biurko i komoda. Idealnie pasują do mojej szafy. Taboret bardzo dobrze mieści się pod blatem. Swoją drogą, krzesło z oparciem pasuje tutaj idealnie, ale nie jest mi wygodnie na nim siedzieć. Dlatego zdecydowałam się na hoker z regulacją wysokości.

Na blacie zmieściła się maszyna do szycia i netbook. Czasami „szpieguję” innych. A w ogóle lubię robić rękodzieło oglądając jakieś seriale.

Następnie przyszedł czas na półki.Ponieważ potrzebowaliśmy miejsca nad stołem, nie było mowy o żadnych półkach (o czym marzyłem). Dlatego też wykonano jedną długą półkę na pudełka i duże pojemniki oraz dwie mniejsze z boku na różne drobne przedmioty. Półki wykonane są z desek drewnianych, również piaskowanych, malowanych pod kolor stołu i komody oraz lakierowanych. Wciąż obawiałam się, że coś może spaść z dolnych półek, ale wszystko pasowało idealnie.

Jeśli ktoś zajmuje się robótkami ręcznymi, zrozumie, co mam na myśli: jak trudno jest przechowywać wstążki, aby się nie pogniotły i nie rozplątały. W tym celu mój mąż przymocował do samych drzwi uchwyty na rolki. Cóż, prawdopodobnie widziałeś je w sklepie. Takie mam teraz na każdych drzwiach. Uchwytów tych używałam także do wieszania organizerów na drobne przedmioty, z których cały czas korzystam.

Poniżej rolki papieru, z których robię pudełka, kartki, torby, pudełka i tak dalej.

Ten sam uchwyt mocuje się do ściany nad stołem. Wiszą na nim także różne organizery. Rzemieślniczki mnie zrozumieją – drobiazgów nigdy za wiele, a tym bardziej miejsc do ich przechowywania.

Na drugich drzwiach oprócz uchwytów czekała mnie niespodzianka - prawdziwa tablica kredowa. Nie mogę sobie wyobrazić, skąd jej mąż to wziął. Ale teraz możesz od razu szkicować modele i usuwać je, jeśli coś Ci się nie podoba. W zasięgu wzroku i rozmiarach potrzebnych przy szyciu ubrań.

Ważnym elementem pokoju szwaczki jest światło. Mąż zrobił mi dwie lampy - jedną zawieszaną pod sufitem do ogólnego oświetlenia pomieszczenia, a drugą lampę stołową. Po prostu nie można się bez tego obejść podczas pracy z drobnymi detalami - koralikami, koralikami, dżetów. Podczas szycia nie jest to zbyt potrzebne, ponieważ maszyna ma własne podświetlenie.