Dlaczego meble radzieckie były lepsze od mebli nowoczesnych?

Nie sposób nie zauważyć, jak znacząco zmieniła się jakość nowoczesnych mebli, w szczególności ich żywotność. Jeśli szafka wykonana za czasów naszych babć może nadal zachować funkcjonalność, to nowoczesne modele zużywają się w ciągu pierwszych 10 lat eksploatacji.

Krótka informacja o meblach z czasów ZSRR

Mówiąc o sowieckim okresie produkcji mebli, warto podzielić go na dwa segmenty:

• Pierwszy to okres przedwojenny, kiedy przemysł ten był na tyle słabo rozwinięty, że wykorzystywano głównie to, co powstało w okresie carskim. Jedynymi rzeczami produkowanymi na potrzeby obywateli były łóżka pancerne i proste zestawy kuchenne, reprezentowane przez stołki i proste szafki.
• Drugi okres to okres powojenny. Tutaj państwo zdecydowało, że czas pomyśleć o potrzebach zwykłego społeczeństwa. W okresie od lat 50-tych do 70-tych rozpoczęto masową produkcję wszelkiego rodzaju mebli. Ale zrobiono to tak słabo, że wygląd był po prostu przerażający. Mniej lub bardziej przyzwoite elementy zestawu słuchawkowego wyprodukowano w krajach bałtyckich. Już w latach 50. i 60. można było tu kupić szafki fornirowane, pokryte grubą warstwą lakieru. Podczas gdy Białoruś, Ukraina i Rosja wciąż „toczyły się w całość”, coś, co tylko niejasno przypominało normalne meble.

Meble radzieckie

Rozwój tej dziedziny przemysłu postępował raczej powoli. Było to spowodowane trudną sytuacją ekonomiczną. W każdym razie zawsze tak mówiono, że w latach powojennych kraj był zrujnowany. A państwo nie myślało o tym, jak wygodnie czuli się jego obywatele, ale o zapewnieniu każdemu najpotrzebniejszych rzeczy. Chociaż, jeśli spojrzeć na Niemcy w okresie powojennym, szybko odzyskali siły i zaczęli wytwarzać wysokiej jakości produkty do majsterkowania, które były nie tylko atrakcyjne, ale także funkcjonalne.

Jednym z udanych przykładów rozwoju europejskiej produkcji elementów wyposażenia wnętrz jest firma IKEA. Nawiasem mówiąc, z tego powodu większość mebli wyprodukowanych w ZSRR w okresie powojennym została spisana na straty. Ale jeśli europejscy producenci wyróżniali się jakością wytwarzanych przez siebie towarów, zarówno pod względem technologii produkcji, jak i funkcjonalności i estetyki, to w ZSRR wszystko okazało się dość kiepskie i krzywe - szczególnie pod względem ergonomii i atrakcyjności wygląd.

Warto więc przyjrzeć się bliżej przykładom mebli radzieckich. Czy był aż tak mocny i niezawodny?

Tak zwana „ściana” to meble szafkowe, które zajmowały większość pomieszczenia, szczególnie w budynkach z czasów Chruszczowa. Wykonano je z grubej płyty wiórowej, dlatego wszystkie drzwi były na tyle ciężkie, że bardzo szybko wypaczały się pod własnym ciężarem. Przyczyniły się do tego również niskiej jakości okucia. Lakier bardzo często odpryskiwał, po czym w miejscu odprysku następowało dalsze niszczenie i rozwarstwianie płyty wiórowej. Upuszczenie takich drzwi na palec może łatwo je stłuc.

Pomimo tego, że pomysł został zaczerpnięty ze szwedzkiej Ikei, realizacja była opóźniona technologicznie i projektowo.Dlatego zarówno wygląd, jak i jakość podczas pracy nie były na równi.

Składane stoliki książkowe. To kolejne „arcydzieło” produkcji radzieckiej. Z reguły nogi luzowały się tak szybko, że trzeba je było później przymocować za pomocą wsporników i śrub. W przeciwnym razie produkt nie mógłby być używany. Nawet po złożeniu pozostawały tak niefunkcjonalne, jak to tylko możliwe.

Zestawy kuchenne. Płyta wiórowa niskiej jakości, nieatrakcyjny nawet jak na tamte czasy design. Wszystko to sprawia, że ​​takie meble są bardzo dziwne. Czasami nie można było kupić kompletnego zestawu kuchennego, ponieważ szafki pod zlewozmywak mogły różnić się wyglądem od reszty konstrukcji.

Zarezerwuj sofy. Głównym zadaniem tego typu mebli była oszczędność miejsca w małym pomieszczeniu. Jednak spanie na nim było niewygodne zarówno dla jednej osoby, jak i dla dwóch osób. Stało się tak z powodu błędu w projekcie. Ponieważ poszczególne części miały lekkie nachylenie w kierunku środka. Dlatego osoby śpiące na takiej sofie zawsze przewracały się na środek.

Siedzenie na takiej sofie również było niewygodne, ponieważ jej głębokość nie odpowiadała anatomicznym cechom budowy człowieka. Wszystko to wynikało z tego, że podczas projektowania bardzo lekceważąco potraktowano cechy anatomiczne i ergonomiczne.

Jak widać ze wszystkiego przedstawionego powyżej, większość problemów dotyczyła konkretnie wyglądu i łatwości użytkowania. Ale już sama jakość materiałów, z których wykonano meble, wykazała niewiarygodnie wysokie wyniki pod względem odporności na zużycie.

Głównym problemem nie była jakość materiału, ale efektywność połączenia, integracja i funkcjonalność.

Dlaczego radzieckie meble przetrwały długo, a nowoczesne meble nie

Jeśli porównamy meble radzieckie z przedmiotami wykonanymi za granicą z tego samego okresu, to niewątpliwie były one gorsze od zagranicznych odpowiedników pod względem wygody. Wynikało to z faktu, że za granicą przywiązywano dużą wagę do wygody.

Jeśli porównamy meble radzieckie z tymi, które są obecnie produkowane na przestrzeni poradzieckiej, obserwujemy odwrotne nastawienie. Poprawiono wygląd i właściwości użytkowe nowoczesnych produktów, ale jakość uległa znacznemu pogorszeniu. Dzieje się tak z powodu chęci przemysłowców pracujących w tej niszy, aby uzyskać maksymalny zysk przy minimalnych nakładach inwestycyjnych. Ponieważ jednak oszczędność na designie i wygodzie oznacza przegraną z konkurencją, firmy produkujące meble zmuszone są szukać innych sposobów na obniżenie kosztów swoich produktów. W tym miejscu pojawiają się oszczędności na jakości. Nie zawsze jest to widoczne od razu po zakupie, ale objawia się dopiero po pewnym okresie użytkowania, z czego korzystają współcześni producenci.

We współczesnym świecie produkcja towarów wysokiej jakości po prostu się nie opłaca, w przeciwnym razie za 10 lat nie przyjdziesz po nową sofę, ale nadal będziesz spać na starej, dobrej.