Jak złożyć narożnik
Nie sposób wyobrazić sobie nowoczesnego domu czy mieszkania bez sofy. Stał się niezbędnym meblem, a także miejscem, w którym rodzina zbiera się na wieczorną komunikację i oglądanie telewizji. Najpopularniejsze stały się narożniki, które doskonale wpasowują się w wnętrze pokoju. Kupno sofy staje się dla niektórych problematyczne ze względu na znaczny koszt. Jego rozmiar lub konstrukcja nie zawsze jest odpowiednia dla konkretnego pomieszczenia.
Treść artykułu
Zalety montażu narożnika
Jeśli masz doświadczenie w pracy z narzędziami do drewna i stolarki, możesz spróbować złożyć sofę własnymi rękami, co pozwoli Ci:
- znacznie zaoszczędzić budżet rodzinny;
- wykonać meble według własnego szkicu, o wymaganych wymiarach i pod konkretne pomieszczenie;
- sam wybierz materiał i weź odpowiedzialność za jakość pracy;
- znacznie oszczędza miejsce w pomieszczeniu ze względu na położenie w rogu;
- zdobyć dodatkowe doświadczenie w produkcji mebli i tapicerstwie;
- poczuj dumę ze swojej „pracy” przed rodziną i przyjaciółmi.
WAŻNY! Jeśli nie masz doświadczenia w wykonywaniu mebli, lepiej wybrać prosty kształt narożnika.
Etap przygotowawczy
Każda praca rozpoczyna się od przygotowania materiałów, narzędzi i rysunków. Do tego potrzebne są następujące materiały:
- drewno 30*50, najlepiej sosnowe;
- sklejka o różnych grubościach;
- Płyty pilśniowe i płyty wiórowe;
- śruby (wkręty samogwintujące);
- wyściółka poliester;
- guma piankowa o grubości 20 i 40 mm;
- mrugnięcie;
- klej do drewna (klej PVA);
- tkanina tapicerska;
- nogi sofy;
- mechanizm przekształcania sofy.
Bez narzędzi nie da się dokończyć montażu sofy. Potrzebne:
- brzeszczot;
- wiertarka elektryczna;
- Śrubokręt;
- zszywacz do mebli;
- maszyna do szycia (do robienia pokrowców);
- nożyczki (nóż biurowy);
- ruletka;
- skrzynka uciosowa;
- papier ścierny (pilnik).
Niemożliwe jest wykonanie sofy bez szczegółowego i dokładnego rysunku (schematów montażu), wskazującego wszystkie wymagane wymiary, biorąc pod uwagę cechy mechanizmów transformacji i lokalizację. Rysunek uchroni Cię przed wieloma problemami w jego produkcji:
- pozwoli Ci określić objętość i ilość zakupionych materiałów - możesz z góry obliczyć ich przybliżony koszt;
- pomoże Ci zobaczyć wszystkie szczegóły projektu: szuflady, półki, przegródki.
Wiele rysunków z etapami montażu można znaleźć w Internecie lub w literaturze specjalistycznej, ale nie uwzględniają one wymiarów planowanego miejsca instalacji, dlatego lepiej narysować je samodzielnie, jeśli znasz umiejętności rysowania.
Konieczne jest określenie mechanizmu przekształcenia sofy narożnej. Istnieją dwa rodzaje jego rozkładu:
- "Delfin". Od dołu, spod siedziska wysuwa się dolny blok, następnie ciągnie do siebie i do góry - w ten sposób zamienia się w miejsce do spania. Ten projekt jest prosty.
- „Eurobooka”. Należy przyciągnąć siedzisko do siebie – zwolni się wówczas miejsce, które pełni funkcję szuflady na pościel. Plecy opierają się w tym miejscu. Mechanizm jest prosty i działa znacznie dłużej niż inne mechanizmy.
ODNIESIENIE! Doświadczeni rzemieślnicy nie zalecają zakupu drogich materiałów do pierwszej, niezależnej produkcji sofy.
Montaż narożnika
Cały zakres prac produkcyjno-montażowych można podzielić na kilka etapów:
- produkcja ram;
- produkcja podłokietników bocznych;
- pokrycie piankowe;
- pokrycie materiałem tapicerskim;
- montaż ramy i podłokietników w jedną całość.
Wykonanie ramy i części bocznych
Rama głównej części sofy (pudełko) i części boczne (podłokietniki) wykonane są ściśle według rysunku, przy użyciu drewna, płyty wiórowej, płyty pilśniowej i sklejki:
- Materiały służą do wykonywania półfabrykatów o wymaganych rozmiarach.
- Za pomocą wkrętów samogwintujących (śrub) łączy się je z żądaną ramą (skrzynki, podłokietniki).
- Sprawdź przekątne ramek. Ważne, żeby były takie same.
- Pudełko głównej części sofy, przeznaczone do siedzenia, często służy jako pudełko na bieliznę. Może być stacjonarny lub wysuwany, a jego spód wykonany jest z płyty pilśniowej.
- Górna część siedziska powinna być trwalsza i wykonana ze sklejki.
- Ostre krawędzie i rogi odcina się pilnikiem lub papierem ściernym przed pokryciem pianką.
- Ramy skrzyni i podłokietniki są połączone w konstrukcję sofy - jeśli ich konstrukcja jest taka sama. W przypadku wyboru mechanizmu „Eurobook”, jest on produkowany w oddzielnych sekcjach (blokach) i łączony w kompletną konstrukcję za pomocą różnych wsporników, po zakryciu.
Piękna, miękka i wygodna sofa musi mieć podłokietniki po obu stronach. Podłokietniki często są jego ozdobą. Standardowe wymiary podłokietników: długość 90 cm, szerokość 20 cm, wysokość 55 cm.
UWAGA! Podczas pracy należy wkręcić śruby od strony płyty wiórowej lub płyty pilśniowej do belki, a nie odwrotnie, a krok mocowania sklejki do belki musi wynosić co najmniej 20 cm.
Pokrycie i tapicerka piankowa
Ostatni i być może najciekawszy etap montażu sofy. Meble nabierają kształtu i już widać co wyszło z planu:
- Piankowa guma do pokrycia musi być solidna. Części o pożądanym kształcie są z niego wycinane i sklejane. W miejscach, w których mają znajdować się miejsca do siedzenia i leżenia, zaleca się zastosowanie gumy piankowej o grubości 10 cm, cieńszej na podłokietniki.
- W przypadku tapicerki lepiej jest wykonać wzory na gazecie, sprawdzając wymiary na rysunku, z naddatkiem na szew 3–5 cm.
- Jeśli do tapicerki używasz grubej tkaniny, która praktycznie nie przepuszcza powietrza, zaleca się wykonanie w sklejce siedzisk otworów o średnicy 2 cm w odstępach co 30 cm.
- Każdy detal konstrukcyjny należy pokryć osobno, przy użyciu kleju i zszywacza meblowego.
WAŻNY! Tkanina rozciąga się; tę właściwość należy wziąć pod uwagę przy pokryciu części sypialnej i wypoczynkowej. Podczas procesu produkcyjnego należy go dokręcić z dużą siłą, aby po dłuższym użytkowaniu nie marszczył się.
Sofa jest gotowa po żmudnej i ciężkiej pracy. Spełnia Twoje oczekiwania i może być powodem do dumy.
