Co to jest bufet

Słowo „bufet” pojawiło się w języku francuskim dzięki językowi łacińskiemu („bufetum” – błyszczący stół), a z czasem zyskało inne definicje, które pozostały w znaczeniu zbliżonym do pierwotnego znaczenia, a mianowicie: placówka gastronomiczna; rodzaj mebli do jadalni.

Co to jest bufet

Bufet to przedsięwzięcie, które powstało w XIX wieku. W salach bufetowych restauracji zaczęto instalować blat blokujący, ukrywając szafkę bufetową przed gośćmi. Dla osoby odpowiedzialnej za bufet utworzono nowe stanowisko – bufet. Później oprócz głównych obowiązków musiał nalewać napoje bezalkoholowe i przygotowywać lekkie przekąski. Blat został powiększony i stał się wąskim stołem. W latach 80. w Stanach Zjednoczonych zaczęto ustawiać wysokie krzesełka po przeciwnej stronie blatu, aby mogły na nim usiąść osoby, które przyszły same.

We współczesnym świecie takie meble umieszczane są w budynkach użyteczności publicznej lub zamieszkałych, sprzedają gotowe produkty (śniadania i obiady, przekąski, wyroby cukiernicze i mączne), które po zakupie można tam zjeść.

Wymagania dla tego typu zakładów są ściśle regulowane przez GOST i są bardzo podobne do wymagań epoki sowieckiej.

Odniesienie! Za granicą nie ma dokładnej analogii do tego typu przedsiębiorstw „gastronomicznych” za granicą w byłym ZSRR. W większości języków podobne słowo oznacza technika organizacja karmienia, czyli wybór przez zwiedzających tego, czego chcą z prezentowanego asortymentu. Rosyjskie odpowiedniki tej koncepcji to „bufet” i „bufet”.

W zależności od lokalizacji bufety to:

• w budynkach mieszkalnych (stołówki, hotele);
• w miejscach publicznych (uniwersytety, instytuty, szkoły, stadiony, teatry i kina, dworce, lotniska itp.);
• w produkcji.

Ze względu na strukturę i przeznaczenie miejsc wyróżnia się:

• przenoszenie (przedział bufetowy, bufet samochodowy, bufety na statkach wodnych);
• stacjonarny.

W zależności od czasu pracy wyróżnia się:

• sezonowy;
• cały czas pracuję.

Podstawowe wymagania jakie muszą spełniać wszystkie lokale gastronomiczne:

• istnienie znaku;
• obecność menu;
• dostępność cennika produktów;
• działający system wentylacji;
• obecność licznika;
• toaleta z umywalką;
• stoły do ​​jedzenia (z krzesłami lub bez);
• Dopuszczalne jest używanie naczyń ceramicznych lub naczyń jednorazowych;
• zapewnienie gościom papierowych serwetek.

Bufet jako element wyposażenia jadalni pojawił się w XVII wieku. Zachował swój wygląd z tamtego czasu aż do chwili obecnej:

• półki u góry z drzwiami szklanymi lub drewnianymi - na szklanki, salaterki, kieliszki szklane i kryształowe;
• pośrodku znajdują się szuflady na widelce, łyżki i noże;
• W dolnej części znajdują się ciężkie półki na nieporęczne naczynia wykonane z porcelany i metalu.

Półki powyżej i poniżej, oprócz szuflad, oddzielono od blatu wnęką. Służył do podawania potraw przed podaniem. Po pewnym czasie zaczęto na nim gotować przekąski.

Konstrukcja ta jest na tyle praktyczna, że ​​pomimo ogromnego czasu, jaki upłynął od jej pojawienia się, nie zmieniła swojego wyglądu.

Do czego służy bufet?

To nie tylko pojemna szafka odpowiednia do przechowywania przyborów kuchennych.Dla wielu bufet jest symbolem domu. Co więcej, obecnie większość producentów mebli ulepszyła tego typu szafki i teraz pasują one do niemal każdego wnętrza.

Oprócz naczyń można w nim przechowywać napoje i nie psującą się żywność.

Czasami ludzie mylą kredens z piórnikiem lub szafką, ale kredens ma kilka istotnych charakterystycznych cech:

• w porównaniu z szafką ma 3 sekcje (dolną, środkową i górną);
• posiada wnękę z blatem;
• ma większą wysokość, jak piórnik, ale jest znacznie szerszy.

Jak korzystać z bufetu

Posiada możliwość umieszczenia naczyń, sztućców oraz produktów: przypraw, kawy, herbaty. Wnęka z blatem, jak za dawnych czasów, może służyć do przygotowywania przekąsek, parzenia herbaty i serwowania.

Rzadko używane przybory często przechowuje się na górze. Np. zestawy, kieliszki do wina, wszystko co dostępne jest tylko wtedy, gdy do domu przyjdą goście.

W środkowej części oprócz blatu znajdują się szuflady. Pomieszczą widelce, łyżki i inne przydatne drobiazgi. Czasami blat jest chowany, co daje gospodyni domowej jeszcze więcej miejsca na tworzenie kulinarnych arcydzieł.

Dolna część służy zawsze do przechowywania dużych, ciężkich przyborów kuchennych - patelni, garnków, drobnego sprzętu AGD.