4 rzeczy, które w starożytnej Rusi uważano za wstydliwe dla kobiety

Życie dziewcząt na Rusi było podyktowane przede wszystkim kanonami chrześcijańskimi, a następnie tradycjami. Były rzeczy, które dla Rosjanki były strasznym upokorzeniem lub służyły jako kara za pewne grzechy.

Chodź bez kapelusza

W dniu ceremonii ślubnej każda dziewczyna zakryła głowę szalikiem – było to wydarzenie obowiązkowe i surowe. Tak naprawdę zakryta głowa mówiła o swoim nowym statusie. Od tego dnia kobieta nie miała prawa chodzić bez nakrycia głowy – czy to kokoshnika, szalika, szalika, czy bandaża. Co więcej, zasada ta obowiązywała zarówno w domu, jak i na ulicy.

Gdyby dziewczyna nagle pojawiła się w społeczeństwie z odkrytą głową, plotki natychmiast się o niej rozeszły, a stosunek do niej zmieniłby się, nie na lepsze. W oczach innych mieszkańców stała się niemal przestępcą. W ten sposób zhańbiła siebie, męża i rodziców, którzy nie wychowali jej właściwie.

Dać się ostrzyc

Każdy zna przysłowie: „Warkocz to piękno dziewczyny”. Znali ją też na Rusi. Starali się nawet nie obcinać włosów małym dziewczynkom, nie mówiąc już o dorosłych młodych damach czy dziewczętach w wieku małżeńskim.

Tylko zakonnice mogły obcinać włosy podczas tonsury.

To prawda, czasami kobiecie nadal można było obciąć włosy, ale była to swego rodzaju kara za jakieś przewinienie - fryzura została wymuszona, co w rzeczywistości było wstydem.Na przykład właściciel ziemski może ściąć włosy swojej pokojówce za niewykonywanie jakiejś pracy, a jego rodzice lub mąż mogą ściąć włosy ze względu na rozwiązły tryb życia przed ślubem, niewierność lub flirt z nieznajomym.

Golić nogi

Kobiety pozbyły się nadmiaru włosów na ciele jeszcze przed naszą erą. Na przykład Egipcjanie robili to za pomocą noży. Ale nawet wtedy nie był to zabieg kosmetyczny mający na celu poprawę estetyki i urody nóg, ale raczej środek ochrony przed infekcjami i chorobami. W starożytnym Rzymie wyrywano już włosy, ale też nie dla urody, a ze względów zdrowotnych.

Na Rusi takim zabiegiem zajmowały się jedynie osoby o książęcej krwi, a zwykłe chłopki po prostu nie miały na to czasu – pracowały od rana do wieczora, wychowywały dzieci, prowadziły gospodarstwo domowe. Jednak już wtedy ogolone nogi uważano za oznakę swobody i frywolności. Poza tym odsłonięcie nóg było również szczytem nieprzyzwoitości, podobnie jak chodzenie z odkrytą głową. Zwłaszcza dla zamężnych pań i dziewcząt w wieku małżeńskim. Nikt nie chciał ryzykować własnego honoru, dlatego golenie nóg na Rusi było uważane za hańbę.

Rozmawiaj z nieznajomymi

W epoce pogańskiego słowiańskiego życia kobiety prowadziły w miarę swobodne życie. Pozwalano im bawić się, tańczyć, tańczyć w kółko i wtedy, można by rzec, „przymrużonym okiem” patrzyli na swoje życie seksualne.

Ale wszystko się zmieniło wraz z nadejściem chrześcijaństwa. Dziewczętom surowo zabraniano nawiązywania dialogu z nieznanymi mężczyznami, zwłaszcza żonatymi. A przyjmowanie gości w domu lub przyjmowanie od nich prezentów uważano za straszny wstyd, za co dziewczęta często były surowo karane.