Nie ma dnia bez sprzątania: godna pochwały schludność czy problem psychologiczny?

Życie jest tak ułożone, że nie da się obejść bez sprzątania! Napij się kawy – trzeba umyć filiżankę, założyć T-shirt – trzeba wyprać. Są oczywiście osoby, które potrafią wlać kompot do kubka z resztkami kefiru, a potem w tym samym brudnym kubku zaparzyć herbatę. Ale nawet tacy ludzie, którym „nie zależy” czasami muszą posprzątać.

Każdy sprząta śmieci w swoim domu, ale nie każdy robi to w ten sam sposób. Dla jednych jest to powierzchowne usunięcie kurzu i brudu, dla innych chęć doprowadzenia wszystkiego do sterylności sali operacyjnej. Jak podejść do porządkowania spraw? Rozwiążmy to razem.

„Czysto” – pochwała dla gospodyni?

W naszym kraju, gdy chcą pochwalić gospodynię, mówią: „pysznie gotuje”, „jest gościnna”, „jest schludna”. To naprawdę miłe komplementy. Ale kto wie, jaki rodzaj pracy i jakie wyrzeczenia stoją za pragnieniem ciągłego „dopasowywania się”?

Ważny! Jeśli czyszczenie jest postrzegane jako łatwe zadanie, wszystko jest w porządku. Ale jeśli stanie się to celem życia, jeśli cały wolny czas będzie jej poświęcony, to jest powód do myślenia.

Sprawdź się!

Jaka jest pierwsza rzecz, o której powinieneś pomyśleć? Psychologowie sugerują udzielenie szczerej odpowiedzi na kilka prostych pytań:

• Dlaczego musisz ciągle coś myć?
• Dla kogo jest czystość?

W porządku, jeśli masz pytanie "Dlaczego" odpowiadasz mniej więcej tak:

• domownicy są uczuleni na kurz domowy;
• krewni i nieznajomi wchodzą do domu bez ostrzeżenia;
• Nie znoszę bałaganu.

Nie ma żadnych zastrzeżeń co do odpowiedzi na pytanie „dla kogo»:

• dla siebie, męża, rodziców;
• Chcę być przykładem dla dzieci;
• Nie chcę wyglądać jak niechluj w obecności nieznajomych.

Ważny! Jeśli dwa razy wybierzesz ostatnią odpowiedź, jesteś bliski „nerwicy czystości”. Czas ponownie przemyśleć swoje podejście do porządku!

To ciągłe sprzątanie stało się problemem psychologicznym, zasygnalizuj następujące odpowiedzi:

• „Nie wiem”;
• „tak właśnie ma być”;
• „W soboty należy przeprowadzić ogólne sprzątanie.”

Ważny! Sam harmonogram jest świetną rzeczą dyscyplinującą. Ale czy trzeba rezygnować z rodzinnych wakacji na rzecz podtrzymania tradycji? Jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek docenił takie poświęcenie.

Kiedy porządek staje się obsesją

Jak rozumiesz, że porządek zamienił się w idefix? Znaki są proste:

• gospodyni domowa porusza się po domu z szmatką w rękach;
• nie można tego zaskoczyć;
• Ma wszystko rozłożone na półkach, nic nigdzie nie leży, nawet kubki w szafie mają uchwyty w jedną stronę!

Z zewnątrz może się nawet wydawać, że w domu nikt nie mieszka. To dobrze czy źle?

Nadmierne pragnienie czystości staje się nerwicą

„Dobrze”, jeśli członkowie rodziny wspierają pragnienie czystości i aktywnie angażują się w proces sprzątania. „Źle”, jeśli członkowie rodziny muszą szukać „piątego kąta”, aby zająć się swoimi sprawami.

Rada! Spróbuj usłyszeć siebie „z zewnątrz”: „nie siedź na sofie – pamiętaj; Nie chodź po dywanie – ubrudzisz go!” Jeśli to brzmi tak cały czas, pogratuluj sobie nerwicy czystości.

Czy występują inne objawy stanu nerwicowego związane z utrzymaniem porządku? Tak, mam.

Na nerwicę wskazują:

• niemożność zatrzymania procesu przywracania porządku;
• chęć posprzątania domu, aż zabłyśnie, zanim mąż i dzieci wstaną rano;
• niekończące się mycie rąk;
• martw się, że gdzieś jest niewykryta plamka;
• wstręt do cudzych lokali;
• chęć zabłyśnięcia poza własnym domem.

Ważny! Nerwica to poważny problem, którego niezrozumienie „skutkuje” w różnych postaciach, czasem w maniakalnym pragnieniu czystości.

Kto jest narażony na nerwicę czystości?

Ważny! Eksperci uważają, że „za wszelką cenę” ci, którzy nie potrafią „uporządkować” swoich myśli, zmagają się z nieistniejącym brudem.

Potrzebują aktywności fizycznej, bo przynosi ona choć chwilową ulgę emocjonalną.

Kto jest najbardziej podatny na nerwicę?? Zwykle występuje u osób należących do jednej z następujących grup:

• Ludzie, wychował się w dysfunkcyjnej rodzinie. Próbują ułożyć życie jak mozaikę z bezkształtnych gruzów. Czystość w tym przypadku jest iluzją kontroli nad życiem.
• Te, który doświadczył zdrady lub oszustwa. Nieumiejętność wyrażenia negatywnych emocji prowadzi do usunięcia mitycznych nieczystości.
• Ofiary przemocy. Nie tylko sprzątają wokół siebie, ale także starają się zmyć z siebie wyimaginowany brud, czasem pocierając skórę aż do krwi.
• Zapaleni kolekcjonerzyktórzy zazwyczaj są pedantami.

Pojawia się kolejny przejaw zaburzenia: wszystko wokół wydaje się brudne i zaraźliwe. Ludzie boją się infekcji poprzez dotyk. Dla nich klamka drzwi do biura jest wylęgarnią patogenów.Ledwo potrafią powstrzymać obrzydzenie, gdy muszą coś oddać, zabrać od kogoś papiery czy dokumenty.

Uczucia znajome? Zatem powinnaś o siebie zadbać!

Czystość jest ważna, ale nie przede wszystkim!

Miłość do porządku to cecha godna pochwały. Ale W pogoni za dokładnością ważne jest, aby nie przesadzić, bo inaczej życie zamieni się w walkę z wirtualnym brudem.

Ważne jest, aby nie przegapić momentu, w którym nadszedł czas, aby powiedzieć sobie „stop”, aby nie ryzykować utraty spokoju, przyjaciół, rezygnacji z odpoczynku i rozrywki. Ponadto mieszkanie w tym samym pomieszczeniu z czystą osobą może powodować problemy dla innych. Bliscy niepokoją się, co gdzieś „odziedziczą”. Dzieci są na ogół pewne, że każda gra, w którą grają, jest dla ich matki katastrofą.

Jak pozbyć się nałogu przed sprzątaniem

Czy znalazłeś się w grupie ryzyka? Nie czekaj na nerwicę!

• Móc idź do psychologa. Odegra kilka sytuacji, w których będzie musiał dokonać wyboru pomiędzy porządkiem a zbawieniem, np. w sytuacji ekstremalnej.
• Przejdź do mądrych myśli. Na przykład do tych: „Wszystko przemija i to przeminie”.
• Spójrz na życie jak na grę, w której wszystkie działania są regulowane.

Rada! Jeśli na sprzątanie przeznaczono półtorej godziny dziennie, to po upływie uzgodnionego czasu cały sprzęt czyszczący należy odłożyć na jutro.

Warto o tym pamiętać Każdy porządek trzeba czasem złamać. Inaczej nie będzie co sprzątać! I dalej: To, co społeczeństwo ceni najbardziej, to nie czyste pokoje, ale czyste myśli.