Jak prawidłowo pożyczyć sól

Jak często mieszkańcy sąsiedztwa pożyczają sobie drobne rzeczy potrzebne w gospodarstwie domowym: zapałki, odrobinę proszku do prania, szklankę cukru lub soli? Jeśli bez namysłu rozdaje się sąsiadom cukier i zapałki, to przed pożyczeniem odrobiny soli większość ludzi myśli: czy da się to zrobić? Przychodzą mi na myśl słowa mam i babć, które twierdziły, że pod żadnym pozorem nie należy go dawać obcym.

Dlaczego w ogóle pojawiło się to pytanie?

Sól jest bardzo ważnym składnikiem zarówno w przepisach kulinarnych, jak i integralnym elementem wielu ceremonii i rytuałów, które nie zawsze są przeprowadzane „na dobre”. Znalezienie bardziej kontrowersyjnego i problematycznego elementu jest dość trudne.

Już w dzieciństwie każdemu współczesnemu człowiekowi wpajano, że z białym granulowanym proszkiem o wyraźnym smaku należy obchodzić się z niezwykłą ostrożnością i precyzją. W końcu nawet jeśli ziarno rozsypie się na podłogę lub stół, nie da się uniknąć kłótni. I nie ma znaczenia, że ​​w zasadzie inicjatorem kłótni był ten, kto o niej mówił. Jeśli któraś z osób przybywających do domu miała pecha i rozsypała cenny produkt, wierzono, że przybyła w złym celu.

Wcześniej ostrożne obchodzenie się z solą nie wynikało z przesądów, ale ze zwykłego niedoboru. Zdobycie go było zbyt trudne i kłopotliwe. Nie każdego było stać na marynowanie warzyw, a nawet zjedzenie przy ich pomocy obiadu.

Z czasem proszek niezbędny do gotowania stawał się coraz bardziej dostępny, jednak kontrowersje wokół jego stosowania nie ucichły. Dlatego dziś uważa się, że sól może przechowywać wszelkie informacje, zarówno negatywne, jak i pozytywne. Kierują się tym ludzie praktykujący czarną magię i rzucający na nią zaklęcia i klątwy. Następnie kryształy wsypuje się do pożywienia lub pod progi domów wrogów lub zakopuje w ziemi na skrzyżowaniach dróg.

Czy można pożyczyć sól, jakie jest ryzyko?

Z tego samego powodu, dla którego soli nie można rozsypywać, nie zaleca się jej pożyczania komukolwiek. Jeśli wierzyć znakom, ten, kto zabierze z cudzego domu ten pozornie zwyczajny składnik do przygotowania pierwszego i drugiego dania, może zabrać ze sobą szczęście mieszkającym w nim ludziom.

Oddając swoją sól obcym, szczęśliwym ludziom, w których domu panuje wzajemne zrozumienie, szacunek, miłość i bogactwo materialne, ryzykujesz, że także je oddasz. Krystaliczna struktura czytająca każdą informację doda energii obcym, odbierając ją „swoim”.

Jeśli do drzwi zapuka nieznany sąsiad prosząc o pożyczenie czegoś, należy przemyśleć intencje wnioskodawcy. Być może nie na próżno zapukała do twoich drzwi.

Jeśli nie możesz wyjść z pożyczki, musisz dać ją nieznajomemu nie z ręki do ręki, ale żeby on sam zabrał ją ze stołu w kuchni lub półki w przedpokoju. Jednocześnie możesz wypowiedzieć specjalne słowa: „Co jest ze mną moje!”

Czy powinienem zwrócić sól, kiedy jest to możliwe, a kiedy nie?

Jeśli mówimy o spłacie długu, to właśnie sól jest przedmiotem, który nie jest odbierany. Jeśli ktoś pożyczył go w złym celu, możesz sobie wyobrazić, co otrzymana od niego szczypta może wnieść do Twojego domu i życia.

Nie warto przyjmować takiego długu od bliskich, sąsiadów i znajomych, z którymi łączy nas bardzo dobry i pełen zaufania kontakt. Nawet jeśli nie knują nic złego, wraz z solą, którą przywieźli z domu, mogą zaradzić istniejącym problemom, niepowodzeniom i kłótniom.

W przypadku, gdy nie da się wyjść z niechcianego procesu, możesz przekazać symboliczną kwotę pieniędzy za zwrócony dług. Możesz obrócić wszystko w żart, a jednocześnie spłacić potencjalne problemy.

Czy można podawać lub przyjmować sól w oryginalnym opakowaniu? Jeśli został niedawno zakupiony w sklepie lub na rynku, tak. Taka sól nie zdążyła jeszcze nasycić się czyjąś energią i nie stwarza zagrożenia.