Dyfuzor wentylacyjny

System wentylacji jest jednym z kluczowych systemów inżynierskich obiektów mieszkalnych, biurowych i przemysłowych. Efektywne działanie systemu wentylacji zwiększa komfort i utrzymuje zdrowy mikroklimat. W tym artykule porozmawiamy o małym, ale ważnym elemencie systemu wentylacji - dyfuzorze.

Co to jest nawiewnik wentylacyjny?

Dyfuzor to kratka wentylacyjna o skomplikowanej konstrukcji, która pełni także funkcję elementu dekoracyjnego. Jego zadaniem jest wprowadzanie i odprowadzanie mas powietrza z pomieszczenia. Sprzyja także efektywnemu mieszaniu i przemieszczaniu się mas powietrza w pomieszczeniach zamkniętych.

Miejsce montażu dyfuzora

Nawiewniki dzielimy ze względu na sposób montażu:

• ściana;
• sufit;
• podłoga

Dyfuzory można montować wewnątrz pomieszczeń oraz na zewnątrz budynków (zewnętrznie).

Większość mieszkań wyposażona jest w kanały wentylacyjne umieszczone na ścianach kuchni i łazienki. Wentylacja w takich mieszkaniach ma na celu usunięcie mas powietrza wywiewanego z pomieszczeń mieszkalnych.W tym przypadku w kanałach wentylacyjnych instalowane są zwykłe kratki. Nie ma potrzeby stosowania dyfuzorów.

Sytuacja zmienia się po zamontowaniu sufitu podwieszanego. Do podłączenia do kanału wentylacyjnego montowany jest nawiewnik, którego zadaniem jest skuteczne usuwanie powietrza z pomieszczenia.

Projektując wentylację nawiewno-wywiewną z siecią kanałów powietrznych, w pomieszczeniu mieszkalnym lub innym, obecność produktu jest obowiązkowa. Montowane są zgodnie z opracowanym projektem. Ten element systemu wentylacji często montowany jest w obiektach komercyjnych: sklepach, siłowniach, salonach kosmetycznych, kawiarniach, bankach i innych.

Przeznaczenie nawiewnika wentylacyjnego

Głównym zadaniem elementu jest efektywne rozprowadzenie mas powietrza w pomieszczeniu. Co to oznacza w praktyce? Gdyby kanał powietrza nawiewającego kończył się otwartym otworem w pomieszczeniu, spowodowałoby to wiele problemów - powstawanie przeciągu, obecność stref martwego powietrza z powodu nierównomiernej wentylacji. Aby równomiernie rozprowadzić powietrze i nadać mu pożądany kierunek, instaluje się nawiewnik.

Dzięki swoim cechom konstrukcyjnym jest w stanie regulować ilość napływającego powietrza. Konstrukcja niektórych opcji umożliwia zmianę prędkości nawiewu lub usuwania mas powietrza. W razie potrzeby urządzenie umożliwia całkowite odcięcie dopływu powietrza.

Ponieważ nawiewniki są ostatnim elementem systemu wentylacyjnego, mają atrakcyjny dekoracyjny wygląd.

Dyfuzory różnią się rodzajem przeznaczenia:

• Wlot. Montowane do kanałów wentylacyjnych dostarczających świeże powietrze do pomieszczenia.
• Wydechowy. Montowany do kanałów wentylacyjnych odprowadzających powietrze wywiewane z pomieszczenia.
• Zasilanie i wywiew. Są uważane za opcję uniwersalną, można je instalować zarówno dla dopływu, jak i odpływu powietrza.
• Łączny. Bardziej złożone urządzenie. Ozdobny korpus posiada otwory odpowiadające zarówno za dopływ, jak i odpływ mas powietrza. Podłącz do dwóch różnych kanałów powietrznych.

Rodzaje nawiewników wentylacyjnych

Rynek urządzeń wentylacyjnych oferuje szeroką gamę tych urządzeń – ścienne, sufitowe, podłogowe. Ten element systemu wentylacyjnego klasyfikowany jest według innych parametrów.

Separacja według materiału

W sprzedaży można znaleźć produkty wykonane z trzech rodzajów materiałów korpusu:

• Plastikowa obudowa. Najczęstsza opcja. Wyróżniają się przystępną ceną i mniejszą wagą. Charakterystyka nie jest gorsza od analogów metali. Może mieć designerski wygląd.
• Metalowy korpus. Stosowane są różne rodzaje metalu. Korpus może być wykonany z aluminium, stali ocynkowanej lub nierdzewnej. Są trwalsze i trwalsze. Nie zaleca się montażu w instalacjach klimatyzacyjnych. Metal ma tendencję do szybkiego stygnięcia, co może prowadzić do kondensacji.
• Drewniany korpus. Montuje się go głównie w łazienkach i saunach. Można wykonać na zamówienie.

Różnice w kształcie

Produkty podzielone są ze względu na kształt ciała:

• Okrągły. Mogą być regulowane lub nieregulowane i mieć różne średnice.
• Prostokątne i kwadratowe. Mogą być również wyposażone w funkcję kontroli przepływu powietrza.

Charakterystyczne cechy konstrukcyjne

Modele o różnych rodzajach zapięć i przeznaczeniu mogą mieć węższe cechy konstrukcyjne.

• Szczelinowe. Napływające powietrze przechodzi przez szereg szczelin w urządzeniu.Liczba szczelin może wynosić od 1 do 6 - przy wysokości szczeliny od 8 do 25 mm. Niektóre modele posiadają funkcję kierunku nawiewu. Montowane w sufitach podwieszanych i wielopoziomowych.
• Strumień. Przepuszczając powietrze przez siebie, struktura formuje je w jeden lub kilka strumieni. Zwiększa prędkość i zasięg nawiewu powietrza. Modele są mobilne i stacjonarne.
• Perforowany. Wyposażony w dużą liczbę małych otworów. Promuj równomierny i zrównoważony dopływ lub wywiew powietrza.
• Wir. Różnią się promieniowym rozmieszczeniem zworek. Przechodząc przez nie, powietrze wiruje w formie lejka. Taka konstrukcja zwiększa prędkość nawiewu powietrza i efektywność jego mieszania. Montowane w pomieszczeniach, w których wymagana jest szybka wymiana powietrza, np. w łazience. Aby uniknąć powstawania przeciągów, można zamontować nawiewnik wirowy z komorą ciśnienia statycznego.
• Liniowy. Ma wydłużony kształt z niewielką liczbą szczelin przelotowych.

W sprzedaży dostępne są inne typy modeli.

Zalety i wady nawiewnika do wentylacji

Zalety obejmują:

• łatwość instalacji i obsługi;
• funkcja regulacji i kierowania dopływem świeżego powietrza;
• działanie urządzenia eliminuje powstawanie stref zastoju powietrza;
• Atrakcyjny dekoracyjny wygląd, który idealnie pasuje do nowoczesnego wnętrza.

Niewątpliwą zaletą urządzenia jest efektywna dystrybucja powietrza w dużych magazynach.

Wady:

• tworzenie przeciągu w pewnych okolicznościach.

Problem ten eliminuje się instalując komorę nadsufitową. Zapobiega tworzeniu się przeciągów.

Jak wybrać nawiewnik do wentylacji?

Aby wybrać odpowiedni produkt, należy zwrócić uwagę na kilka kryteriów.

• Sekcja. Produkt dobierany jest w zależności od średnicy przekroju kanału wentylacyjnego, do którego będzie podłączony. Parametry produktu i przekrój kanału muszą być spójne.
• Materiał obudowy. Produkt należy dobierać uwzględniając charakter pomieszczenia oraz temperaturę przepływającego powietrza. Lepiej jest instalować produkty z tworzyw sztucznych w systemach klimatyzacji. Do montażu zewnętrznych systemów wentylacyjnych zaleca się stosowanie obudów metalowych.
• Projekt obudowy. W sprzedaży dostępna jest szeroka gama rozwiązań dekoracyjnych. Wybór produktu według tego kryterium jest kwestią gustu lub stylu stworzonego w pomieszczeniu.
• Wymagane ilości i prędkość powietrza dostarczanego do pomieszczenia.

Odniesienie! Poziom hałasu generowanego przez urządzenie w obszarach mieszkalnych nie powinien przekraczać 45–55 decybeli.

Zgodnie z wymaganymi kryteriami możesz wybrać opcję z katalogu producenta.

Metody montażu nawiewnika wentylacyjnego

Dostępne są trzy możliwości podłączenia do systemu wentylacyjnego.

• Bezpośrednio do elastycznych ramion wentylacyjnych lub sztywnego przewodu.
• Montaż do instalacji wentylacyjnej poprzez komorę ciśnienia statycznego. Ta opcja jest bardziej preferowana. Aby zainstalować kamerę, wymagana jest większa szczelina pomiędzy sufitem głównym i dekoracyjnym.
• Do istniejącego kanału wentylacyjnego umieszczonego w ścianie.

Wszystkie produkty sprzedawane są z zatrzaskami przeznaczonymi do montażu lub otworami na śruby i wkręty. Ten element systemu wentylacyjnego należy zamontować w specjalnie przygotowanym otworze o odpowiedniej średnicy.

Umieszczenie w kanale wentylacyjnym

Podczas instalowania produktu w sztywnym kanale należy przestrzegać określonej kolejności.

1. Wyznaczane są parametry wlotu do kanału. W zależności od wielkości pudełka dobierany jest odpowiedni dyfuzor.
2. Nawiewnik jest montowany w otworze.
3. Urządzenie sprawdzane jest pod kątem niezawodnego zamocowania w kanale wentylacyjnym. Zatrzaski powinny zatrzasnąć się na swoim miejscu.

Montaż w tulei falistej lub metalowej

Kolejność montażu nawiewnika w elastycznym wężu wentylacyjnym.

1. Koniec elastycznej fałdy wyciąga się z kanału wentylacyjnego.
2. Do otworu wlotowego fałdy przymocowane jest urządzenie rozpraszające powietrze o odpowiedniej średnicy.
3. Po zakończeniu wykonanej pracy najpierw do kanału wkładana jest tuleja, a następnie dyfuzor. Wprowadzanie urządzenia trwa do momentu usłyszenia charakterystycznego kliknięcia. Urządzenie musi przylegać równomiernie, bez szczelin, do sufitu lub ściany.

Popularne modele dyfuzorów, ich koszty i producenci

Przedmiotowy element systemu wentylacji nie jest luksusem. Ceny zaczynają się średnio od 100 rubli za dyfuzor o średnicy do 100 mm. Podobna opcja wykonana ze stali nierdzewnej będzie kosztować więcej - 800 rubli. Najdroższy będzie dyfuzor kwadratowy o wymiarach 600 mm na 600 mm. Jego cena może osiągnąć nawet 2200 rubli za sztukę.

Cena zależy również od producenta. Najtańsze produkty to te wyprodukowane w Rosji - od Arktos, Airone, Era i Vanvent. Więcej będą kosztować produkty łotewskiej marki Europlast i szwedzkiej firmy Systemair.