Ozonator zrób to sam

Po co w ogóle robić ozonizator i co to jest? Zacznijmy od porządku. Ozon to jeden z wariantów istnienia tlenu w przyrodzie, składający się z połączenia trzech atomów. W normalnych warunkach wygląda jak niebieski gaz. Odkrył go holenderski fizyk M. van Marum w 1785 roku w wyniku eksperymentów z przepuszczaniem iskier elektrycznych w powietrzu. Termin „ozon” (gr. zapach) zaproponował w 1840 roku niemiecki chemik H. F. Schönbein.

Właściwości ozonu są takie, że podczas rozkładu uwalniana jest duża liczba cząsteczek aktywnego tlenu, które mają szkodliwy wpływ na patogeny, grzyby i wirusy, sprzyjając szybkiemu gojeniu się ran. Aby wytworzyć ozon w pomieszczeniach zamkniętych, opracowano urządzenia gospodarstwa domowego - ozonatory.

Montując ozonizator własnymi rękami, należy pamiętać, że ozon powstaje na trzy sposoby:

• W przypadku przejścia przez tlen O₂ silne wyładowanie elektryczne jest najprostszą i najczęstszą metodą.
• W przypadku naświetlania O2 silnym promieniowaniem ultrafioletowym.
• Ze względu na syntezę w obecności katalizatorów jest to najrzadziej stosowana metoda ze względu na wysoki koszt odczynników chemicznych.

Schemat wykonania domowego urządzenia

Na schemacie

Niezbędne narzędzia i materiały do ​​stworzenia domowego ozonatora

Narzędzia, których możesz potrzebować, to lutownica z cyną i lutem, szczypce, wiertarka z cienkim wiertłem, małe narzędzia, takie jak nóż i pęseta.

Oprócz gniazdka elektrycznego 220 V będziesz potrzebować:

• przetwornica napięcia, w Internecie jest wiele obwodów do samodzielnego montażu, możesz wybrać, który chcesz;
• cewka indukcyjna;
• emiter, dzięki któremu powstanie ozon;
• obudowę, tak aby emiter wyglądał jak pełnoprawne urządzenie, a także aby nie pasował do dłoni lub innej części ciała, do której nie należy się dostać.

Wszystkie wymienione komponenty można zmontować własnymi rękami, jeśli chcesz, jeśli masz umiejętności w zakresie inżynierii radiowej.

Jeśli nie chcesz zawracać sobie głowy konwerterem, wystarczy do tego fabryczny ściemniacz.Jako cewka indukcyjna nadaje się cewka zapłonowa firmy Zhiguli lub Zaporozhets, wystarczy ją wyposażyć w dwa kondensatory o pojemności 2 μF dla 630 woltów.

Emiter będzie potrzebował następujących części:

• dwie płyty getinaków o wymiarach 100X100X3 mm;
• cztery paski getinax o wymiarach 100X10X4 mm;
• dwie płyty aluminiowe 80X80X1 mm;
• szkło 80X80X2 mm.

Płyty służą jako płaszczyzny zewnętrzne. W środkowej części umieszczono szybę, na której z obu stron znajdują się listwy izolacyjne. Na nich znajdują się aluminiowe płytki z zaciskami. Rezultatem jest projekt ze szczeliną pomiędzy płytami, w której w wyniku wyładowania koronowego powstanie ozon. Podczas montażu należy unikać kontaktu pomiędzy płytami aluminiowymi.

Będziesz także potrzebował przewodów wysokiego napięcia i izolatorów. Obudowa jest montowana z dostępnych materiałów lub kupowana w odpowiednim rozmiarze po pomyślnym przetestowaniu urządzenia.

Sekwencjonowanie

Przed przystąpieniem do użytkowania zmontowanego urządzenia należy upewnić się czy działa ono prawidłowo. Po pierwsze, pracujące urządzenie wydaje charakterystyczny dźwięk pracującego transformatora, trzaskanie. Po drugie, podczas pracy w szczelinie emitera powinna pojawić się słaba niebieskawa poświata. I po trzecie, w powietrzu powinien unosić się charakterystyczny zapach ozonu.

Podczas operacji:

• Podczas przetwarzania powietrza w pomieszczeniu urządzenie włącza się na 20–30 minut i należy opuścić pomieszczenie.
• Po powrocie urządzenie zostaje natychmiast odłączone od zasilania i pomieszczenie przewietrzone.
• Zabrania się używania ozonatora w pomieszczeniach wilgotnych lub zawierających dużą ilość pyłu przewodzącego.

Ważny! Należy uniemożliwić dzieciom dostęp do ozonatora.

Przydatne zalecenia dotyczące prawidłowego i szybkiego wykonania ozonatora

Jeśli nie masz doświadczenia jako elektryk lub technik radiowy, najbardziej przydatną rekomendacją będzie udanie się do sklepu z narzędziami i zakup fabrycznie zmontowanego ozonatora. Jeśli z umiejętnościami nie jest tak źle, to przed złożeniem urządzenia warto zapoznać się z konstrukcją gotowych urządzeń i zamiast wymyślać koło na nowo, wziąć gotowy schemat działania. Ozonator to urządzenie wysokiego ryzyka, dlatego lepiej uczyć się na błędach innych niż na własnych. Czas poświęcony na zapoznanie się z gotowymi, działającymi urządzeniami z pewnością się opłaci.

Ważne niuanse montażu domowego ozonatora domowego

Najważniejszym punktem jest montaż emitera. Konieczne jest prawidłowe dobranie materiałów izolacyjnych, a także upewnienie się, że aluminiowe płytki emitera nie stykają się ze sobą, w przeciwnym razie może wystąpić zwarcie z następującymi konsekwencjami.

Obowiązkowe jest zamontowanie gotowego urządzenia w trwałej, nieprzewodzącej elektrycznie obudowie. Nie chodzi tu już o estetykę, ale o bezpieczeństwo stosowania ozonatora.

Ważnym niuansem są kwalifikacje osoby odbierającej ozonator. Zdecydowanie odradza się montowanie takich urządzeń elektrycznych przez amatora, w przeciwnym razie sytuacja może nie osiągnąć poprawy jakości powietrza - osoba, która je montowała, będzie musiała wrócić do zdrowia.

Zasady instalacji urządzenia

Instalacja odbywa się w następującej kolejności:

• zasilanie sieciowe;
• przetwornica napięcia z kondensatorem na wyjściu;
• uzwojenie cewki niskiego napięcia;
• Zasilanie dostarczane jest przewodami wysokiego napięcia do drugiego kondensatora, a następnie do emitera.

Powietrze dostarczane jest na siłę do pionowo zamontowanego grzejnika za pomocą wentylatora.

Środki ostrożności przy wykonywaniu ozonatora do domu własnymi rękami

Jak już opisano powyżej, montaż musi zostać wykonany przez wykwalifikowanego specjalistę, najlepiej elektryka z 4. grupą homologacyjną. Nie należy lekceważyć ogólnych wymagań bezpieczeństwa:

• Nie należy montować urządzenia ani instalować poszczególnych elementów przy włączonym zasilaniu.
• Nie używaj uszkodzonych lub nieizolowanych elektronarzędzi.
• Unikać kontaktu z mokrymi powierzchniami i jednocześnie elementami ozonatora.
• Używaj standardowych elektronarzędzi.
• Nie używaj tak zwanych „robaków” jako bezpieczników, czyli niestandardowych domowych bezpieczników.
• Upewnij się, że gniazdko i przewody elektryczne są w dobrym stanie i niezawodne.

Jaka jest różnica pomiędzy ozonatorem wyprodukowanym w środowisku przemysłowym, a urządzeniem domowym?

Różnice między urządzeniami domowymi a urządzeniami przemysłowymi są różne w każdym konkretnym przypadku. Warto zacząć od tego, że fabrycznie montowany ozonator jest produkowany według konkretnej, sprawdzonej konstrukcji i spełnia szereg wymagań dotyczących bezpieczeństwa użytkowania. Ma również podane parametry - pobór mocy, wydajność, jest wyposażony w czytelną instrukcję obsługi i posiada okres gwarancji. Jednak jego cena może być wielokrotnie wyższa niż koszt elementów zastosowanych w domowym urządzeniu. I wcale nie jest faktem, że urządzenie fabryczne ma lepszą wydajność i niezawodność niż urządzenie domowe.

Plusy i minusy domowych ozonatorów domowych

Największą zaletą wykonania domowego urządzenia jest jego niski koszt w porównaniu z jego fabrycznym odpowiednikiem.Czasami różnica w cenie może być nawet nie kilkukrotna, ale dziesiątkowa. Co więcej, przy odpowiednim podejściu można złożyć urządzenie ekonomiczne pod względem zużycia energii, bezpieczne w użyciu i produktywne. Trzeci plus to pełna dowolność w zakresie projektowania. Możesz złożyć oryginalne, stylowe i produktywne urządzenie, jedyne w swoim rodzaju.

Wady - do samodzielnego montażu takich urządzeń potrzebne jest bogate doświadczenie i wiedza teoretyczna. Nie ma deklarowanych parametrów, wszystko często dobierane jest eksperymentalnie. Nie ma gwarancji fabrycznej ani instrukcji obsługi - niuanse działania urządzenia są również sprawdzane w praktyce.