Ile miesięcznie zużywa elektryczny kocioł grzewczy?

Kocioł elektryczny jest niedrogi, łatwy w utrzymaniu i łatwy w montażu. Gdyby nie wysoki koszt źródła energii, śmiało można by go uznać za jedno z najlepszych urządzeń grzewczych. Ale dużo „je”, dlatego ważne jest przeprowadzenie obliczeń zużycia energii, aby wybrać optymalny tryb pracy dla istniejącego kotła. Lub odpowiednią moc w przypadku zakupu urządzenia.

Ile energii miesięcznie zużywa kocioł elektryczny?

Najprostszy sposób obliczeń opiera się na mocy. Ma zastosowanie, jeśli system grzewczy jest już zainstalowany, a właściciel potrzebuje jedynie przybliżonych liczb. Na przykład, aby ocenić wykonalność przejścia na licznik dwutaryfowy.

Przy tak przybliżonej matematyce przyjmuje się połowę wydajności znamionowej kotła i mnoży ją przez liczbę godzin w ciągu dnia. Jeśli potrzebujesz obliczeń na miesiąc, uzyskany wynik mnoży się również przez liczbę dni. Zatem jednostka o mocy 10 kW zużywa 5*24=120 kilowatogodzin dziennie. W ciągu miesiąca zostanie wygenerowane około 120*30=3600 kW.

Pod uwagę brana jest tylko połowa mocy, ponieważ przez większość czasu kocioł pracuje, aby utrzymać zadaną temperaturę płynu chłodzącego. Mówiąc najprościej: włącza się i podgrzewa wodę, następnie wyłącza się i czeka, aż ostygnie. Przy prawidłowo zainstalowanej instalacji grzewczej można przyjąć, że stan czuwania jest równy trybowi pracy.

Jak dokładniej obliczyć

Jeżeli do ustalenia wymaganej mocy kotła potrzebna jest znajomość ilości energii Q wydanej na ogrzewanie domu, niezbędna będzie znajomość następujących parametrów:

• objętość ogrzewanych pomieszczeń, V;
• delta temperatury Dt;
• współczynnik izolacji k.

Objętość oblicza się mnożąc sumę powierzchni pomieszczeń przez wysokość. Delta to różnica między żądaną temperaturą w domu a średnią z pięciu najzimniejszych dni w roku.

Współczynnik izolacji (przybliżone wartości uogólnione):

• dla domu z izolowaną fasadą i potrójnymi szybami wynosi około 1;
• nieocieplane ściany i podwójne okna - 2;
• cienkie ściany i jedno okno - 3;
• Ostateczny wzór wygląda następująco: Q = V*Dt*k/860.

Na przykład:

1. Całkowita powierzchnia wszystkich pomieszczeń wynosi 100 m2, wysokość sufitu 2,5 m. V= 100 * 2,5 = 250 C.
2. Wskazane jest utrzymywanie temperatury w pomieszczeniu na poziomie 20 C, minimum zimowe na zewnątrz wynosi - 25 C. Dt = 20 - (-25) = 20 + 25 = 55 C.
3. Ściany nie są ocieplone, okna są podwójnie oszklone. Odpowiednio k = 2.
4. Otrzymane wartości są podstawiane do wzoru. Q =250 * 55 * 2/ 860 =27500/860 = 31,9 kW.

Hipotetyczny oligarcha potrzebowałby kotła o mocy 32 kW, aby ogrzać swoją przestrzeń życiową. Średnie godzinowe zużycie energii wyniesie 16 kW.

Tę samą formułę można zastosować do obliczenia energii faktycznie zużytej przez kocioł dwuprzewodowy z doprowadzeniem ciepłej wody specjalnie do ogrzewania.

Co wpływa na konsumpcję?

Wyniki obliczeń są alarmujące, ale w rzeczywistości nie wszystko jest takie straszne. Drugi przykład pokazuje obliczenia maksymalnego godzinowego zużycia energii w najzimniejsze zimowe noce. Ale zwykle na zewnątrz jest znacznie cieplej i odpowiednio delta temperatury jest znacznie mniejsza.

Obliczenia warto przeprowadzać w oparciu o średnią miesięczną, którą można znaleźć w archiwalnych raportach serwisów pogodowych. Przy określaniu delty wartość tę zastępuje się wartościami minimalnymi.

W ten sposób możesz poznać średnie maksymalne godzinowe zużycie energii w danym miesiącu Qmax. Aby uzyskać średnią miesięczną, przydatny jest wzór: Q = Qmax/2*24*x, gdzie Q to energia zużywana w miesiącu, a x to liczba dni kalendarzowych. Przykład jego użycia podano w pierwszej części artykułu.