Wszystkie znane rodzaje paznokci

Gwóźdź to prosty element mocujący, którego nawet w dobie technologii informatycznych nie da się uniknąć. Jego budowa jest elementarna: składa się z czapki i pręta zakończonego ostrym zakończeniem. Istnieje jednak bardzo wiele odmian tych produktów. Dziś w sklepach z materiałami budowlanymi można znaleźć zarówno dość znane, jak i „wysoce wyspecjalizowane” gwoździe.

Należy pamiętać, że podział na grupy takich elementów mocujących jest bardzo dowolny. Ogólnie dzieli się je na typy według następujących kryteriów:

• według celu funkcjonalnego;
• zgodnie z materiałem produkcyjnym;
• według długości.

Przyjrzyjmy się każdej grupie bardziej szczegółowo.

Według celu funkcjonalnego

Każdy gwóźdź ma tutaj swój własny cel i służy do wykonywania określonej pracy. Wśród nich warto zwrócić uwagę na:

1. Gwóźdź konstrukcyjny. Jak mówią, to „klasyka gatunku”. Taki element mocujący można znaleźć nawet w kuchennych koszach samotnej, ale samowystarczalnej kobiety. Najczęściej służy do łączenia elementów drewnianych. Ma szeroką czapkę (jej średnica jest 3 razy większa niż średnica spiczastego pręta). Dodatkowo gwóźdź konstrukcyjny można rozpoznać po wystających wycięciach w pobliżu samego łba. Długość takich elementów złącznych jest różna, istnieją przykłady z prętem do 25 cm.
2. Zadaszenie. Ten element mocujący idealnie nadaje się do łączenia dużych blach z poszyciem drewnianym.Zewnętrznie jest bardzo podobny do gwoździa budowlanego, ale istnieje znacząca różnica między tymi produktami: gwóźdź dekarski wygląda solidniej, ponieważ ma szerszą główkę i grubszy pręt.
3. Tolevoy. Jego „elementem” jest także dach i wszystko z nim związane, jednak taki element mocujący dobrze radzi sobie z każdym miękkim materiałem. Kapelusz jest prawie 6 razy większy od łodygi.
4. Łupkowy gwóźdź. Na zewnątrz wygląda jak konstrukcyjny, ale doświadczony stolarz od razu widzi różnicę: główka łącznika łupkowego jest ocynkowana. Ten szczegół nie jest przypadkowy, ma za zadanie chronić łupek przed wilgocią.
5. Wykończeniowy. Godną uwagi cechą charakterystyczną jest mała czapka, która jest nieco szersza niż łodyga (nie więcej niż półtora raza). Służy do mocowania dekoracyjnych pokryć, ponieważ wąska czapka dosłownie „wpada” w płótno. Doskonały kamuflaż w miejscach, gdzie wszystko musi być nieskazitelne.
6. Gwóźdź do listwy przypodłogowej. Wygląda prawie jak wykończenie, ale różnica polega na drobnym szczególe: element mocujący cokół wykonany jest z małym wycięciem na pręcie, dzięki czemu części są mocowane pewniej.
7. Dekoracyjny gwóźdź z rzeźbionym niezwykłym kapeluszem. To oryginalny detal, który nie tylko mocno trzyma, ale także ozdabia powłokę.
8. wykończenie paznokcia - miękki i cienki, wykonany z powłoki drutu i świetnie sprawdza się tam, gdzie potrzebne jest nie tylko zapięcie (choć nie tak pewne, jak byśmy tego chcieli), ale także urozmaicenie wyglądu łączonych części. Kapelusz, podobnie jak ozdobny, jest często rzeźbiony.
9. Śruba. Można to rozpoznać po spiralnych rowkach na pręcie. Dzięki temu prostemu rozwiązaniu element mocujący pewnie trzyma wszystko, co jest z nim połączone.Często wykorzystuje się go do układania podłóg drewnianych, gdyż deski mocowane takimi łącznikami wytrzymują dość długo.
10. Szorstki gwóźdź. Posiada ciekawy pręt, który składa się z kolejnych ściętych stożków. Uważa się, że taki element mocujący łączy części „szczelnie”. Co więcej, w razie potrzeby trudno go usunąć, a w niektórych przypadkach nie da się tego zrobić bez nieodwracalnego uszkodzenia płótna.
11. Nawias - Jest to zapięcie w kształcie litery U z ostrymi końcami. Służy do prac elektroinstalacyjnych i służy do mocowania i mocowania kabli i przewodów.
12. stalowy gwóźdź. „Bliski krewny” konstrukcji, ale jest całkowicie sztywny i dlatego służy do łączenia części wykonanych z twardego drewna.
13. Igła. Łącznik tego typu nie posiada łba, dlatego służy do mocowania paneli PCV.
14. Podwójna czapka. Niezbędne do budowy składanych konstrukcji, takich jak szklarnie. Pierwsza nakładka mocuje łącznik w powierzchni części, a druga ułatwia demontaż.
15. Kołek - trwały element służący do wbijania w ściany z cegły lub betonu.
16. Do płyt kartonowo-gipsowych. Specjalny gwóźdź z szeroką główką. Dzięki niemu części są nie tylko bezpiecznie zamocowane, ale także nie ulegają zniszczeniu w momencie wjazdu.

Ważny! Przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac budowlanych, nawet małych, należy z góry zdecydować, jakiego rodzaju łączniki zostaną użyte do połączenia części. W przeciwnym razie (jeśli dokonasz błędnego wyboru nie biorąc pod uwagę tego drobnego szczegółu) możesz uszkodzić je tak bardzo, że pozostanie tylko je wyrzucić.

Według materiału produkcyjnego

Czasami nawet doświadczeni budowniczowie nie zwracają uwagi na tak pozornie drobnostkę, jak materiał, z którego wykonane są paznokcie.Taka nieostrożność może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji w przyszłości. Na przykład, jeśli w zewnętrzną ścianę domu wbije się gwóźdź wykonany z materiału, który nie toleruje wilgoci, rdza pojawi się dość szybko.

Produkty wykonane ze stali czarnej, które są stosowane w suchych, ogrzewanych pomieszczeniach, uważane są za uniwersalne, ponieważ rdza jest dla nich częstym zjawiskiem.

Przy okazji! Takie gwoździe są często używane podczas montażu prefabrykowanych konstrukcji tymczasowych. Korozja nie ma czasu ujawnić się w krótkim okresie życia takiej konstrukcji.

Gwoździe ocynkowane są droższe, ale bardziej praktyczne. Są również poszukiwane i nadają się zarówno do prac budowlanych wewnątrz, jak i na zewnątrz. Służą wiernie latami i nie tracą na atrakcyjności.

Materiały takie jak miedź i mosiądz są również uważane za niezawodne. Wykonane z nich elementy złączne znajdują zastosowanie wszędzie tam, gdzie nie da się uniknąć działania wilgoci, zimna czy skrajnego ciepła. Pamiętajmy też, że miedź i mosiądz to nie tylko materiały budowlane. Mają piękny odcień, który idealnie komponuje się z drewnem i jest niemal niewidoczny na jego tle.

Według długości

Są gwoździe bardzo krótkie (długość trzonu nie przekracza 1 cm), standardowe (od 2 do 15 cm) i bardzo imponujące pod względem wielkości (do 20–25 cm). Wybór zależy od wielu czynników: grubości mocowanych części, materiału, z którego są wykonane itp.

Aby nie pomylić się z wyborem, należy pamiętać o prostej zasadzie: długość gwoździa powinna być 2-4 razy większa niż szerokość wbijanej części.

Jednym z ważnych elementów paznokcia jest główka. Może być ukryty i widoczny.Jeśli pierwsza opcja jest bezpieczniejsza, ponieważ łącznik nie uszkodzi powierzchni części po wbiciu, to w drugim przypadku należy zachować ostrożność: czasami podczas wbijania takiego gwoździa powłoka (na przykład fornir pokrywający Płyta MDF) może pęknąć.