Historia siekiery

Siekiera to narzędzie znane od czasów starożytnych. Niektórzy uczeni sugerują, że podobną bronią Kain zabił swojego brata Abla. Istnieją na to dowody znalezione przez archeologów na terytorium współczesnej Kenii. Jednak w tamtych czasach było to wciąż dalekie od instrumentu używanego przez współczesnego człowieka.

Pierwsze egzemplarze

W rzeczywistości prototypem topora był po prostu zaostrzony z jednej strony kamień, który starożytny człowiek trzymał w dłoni. Powierzano mu wiele zadań:

• używany jako broń;
• zamiast młotka;
• jak dłuto;
• skrobak i inne.

Dziś jego wygląd bardzo się zmienił, a jego przeznaczenie zostało zredukowane.

Klasyczny topór

Jego historia sięga ponad 30 tysięcy lat. Jest to pierwsze ludzkie narzędzie, składające się z dwie części i różne materiały. Na początku trudno było dopasować ostrze i rękojeść do siebie. Do wiązania używano pasków skóry zwierzęcej i ścięgien.

Później człowiek nauczył się wytapiać miedź. Instancje wydawały się w całości wykonane z metalu.

Z upływem czasu topór zaczęto kojarzyć z mocą i potęgą władcy. W starożytnych plemionach produkty były przechowywane przez starszych i rozdawane zwykłym ludziom tylko przez pewien czas. Najczęściej używano narzędzi kamiennych.

Tradycje rozciągające się na przestrzeni wieków zostały złamane przez misjonarzy chrześcijańskich. Rozdawali metalowe narzędzia każdemu, kto ich potrzebował.

Znaczenie urządzenia potwierdziły ryciny i wizerunki bogów, cesarzy i władców różnych krajów.Większość z nich jest przedstawiona z toporami w pogotowiu, ozdobiona rysunkami, kamieniami i napisami.

Zwiększona popularność

Jednak w starożytności nie był on powszechnie stosowany. Władcy nie wykorzystywali go do głównego celu – wycinania drzew. Wszystko zmieniło się w VIII – IX wieku naszej ery. Nowe terytoria były aktywnie zaludnione i pojawiła się potrzeba zajęcia się lasami, w czym bardzo pomogły topory.

W okresie aktywnego osadnictwa Europy konieczne było oczyszczenie terenu.

Później topory stały się niezastąpioną bronią w walce. Wikingowie jako pierwsi wykorzystali je do takich celów. A później inne narodowości w europejskiej części świata.

Główna charakterystyka

Skuteczność użycia siekiery zależy bezpośrednio od kilku parametrów:

• Środek ciężkości;
• linia kierunku uderzenia;
• środek uderzenia.

Starożytni rzemieślnicy wytwarzali broń w oparciu o intuicję. Ich produkty nie były idealne pod względem wagi i jakości cięcia. W latach trzydziestych XIX wieku zaczęto produkować siekiery na skalę przemysłową i pojawiła się technologia.

Broń zyskała szczególną popularność w Stanach Zjednoczonych, gdzie pojawiła się nagła potrzeba oczyszczenia terenów z roślinności leśnej. Popyt na siekiery Collinsa, które miały równą masę ostrza i wału, był poszukiwany.

Dziś jest ich wielu znanych odmiany topór. Wszystkie różnią się rozmiarem, wagą, jakością i konfiguracją ostrzy, a także innymi cechami.