Jak zahartować nóż w domu

Odkąd ludzie nauczyli się obrabiać metal, wszyscy kowale nieustannie stają przed pytaniem, jak nadać ostrzu twardość. Większość rzemieślników domyślała się, że w tym celu podgrzaną stal należy natychmiast schłodzić. Krążą legendy, że rzemieślnicy z Damaszku hartowali swoje ostrza w górskich wąwozach, gdzie chłodziły je silne wiatry. Kowale wierzyli, że broń stanie się bardziej elastyczna, zyska twardość i nie pęknie, jeśli wniknie w nią siła wiatru.

Metody hartowania noża

Nie ma wielu opcji takiego przetwarzania. W zasadzie istnieją tylko dwie odmiany. Stal można utwardzać przy użyciu otwartego ognia lub w piecu. Jednak niezależnie od tego, jak bardzo się starasz, ogień nie będzie w stanie wytworzyć płomienia o temperaturze wyższej niż dziewięćset stopni. I tutaj będziesz potrzebować pieca. Całkiem możliwe jest złożenie go nawet własnymi rękami. I choć zabieg ten nie jest do końca prosty, wystarczy opanować go tylko raz, a konstrukcja będzie służyła prawidłowo przez długi czas. A dla początkujących rzemieślników taki piec jest niezbędnym przedmiotem.

W celi

Procedura:

1. Temperaturę wewnątrz piekarnika należy podnieść do wymaganej wartości. Każdy przypadek jest wyjątkowy, ale w naszym musimy osiągnąć 1070 stopni. Następnie ostrze można wysłać do piekarnika.
2. Należy ponownie podgrzać do 1070 stopni i zanotować czas. To całkiem proste.Przytrzymujemy przez sto sekund na każdy milimetr grubości.
3. Wyciągamy ostrze w powietrze i pozwalamy mu ostygnąć. Lepiej jest umieścić go pod małą prasą na piętnaście minut.
4. Teraz metal powinien zostać odpuszczony. Aby to zrobić, włóż go do piekarnika, którego temperatura powinna wynosić 200 stopni.

Jeśli dokładnie zastosujemy się do całej technologii, otrzymamy twardość 56 HRC.

Należy wziąć pod uwagę, że przykład uwzględnia opcję, w której w hartowaniu nie brała udziału żadna ciecz. Oznacza to, że obiekt nie był w nim zanurzony. Każda stal wymaga specjalnych warunków. Wynik końcowy zależy bezpośrednio od technologii procesu hartowania.

Na otwartym ogniu

Już w odległej przeszłości nasi przodkowie w ten sposób obrabiali metal. Bez przyrządów pomiarowych osiągnięcie prawidłowego utwardzenia wymaga szczególnej staranności i cierpliwości. Jedyne co pomoże to magnes. Podczas ogrzewania metal stopniowo osiąga pewien stan, który w nauce nazywa się punktem Curie. W tej temperaturze metal nie jest przyciągany przez magnes.

Możesz także skupić się na kolorze przedmiotu obrabianego. Odpowiedni moment przychodzi, gdy metal nabiera ciemnoczerwonego odcienia. Należy unikać pojawiania się niebieskich i czarnych plam. Wszystko to wskazuje, że nastąpiło przegrzanie. Ostrze opuszcza się w węgle, gdy tylko wydobywające się z nich płomienie nabiorą szkarłatnego koloru.

Produkcja pieca do hartowania

Budowa takiej konstrukcji to bardzo poważna sprawa. W końcu nie jest on zbudowany do jednorazowego użytku. Jak rozłożyć piec do hartowania? Spróbujmy zrozumieć to bardziej szczegółowo:

1. Przede wszystkim musisz poprawnie wykonać podstawę aparatu. Szyjka wykonana jest z tektury, która jest pokryta z zewnątrz grubą warstwą ognioodpornej gliny. Przed nałożeniem tekturę pokrywa się parafiną.
2. Gdy forma jest już gotowa, pozostawia się ją do wyschnięcia na jeden dzień. Po wyschnięciu należy go wysłać do piekarnika, który nagrzewa się do stu dziesięciu stopni. I dopiero wtedy możliwe będzie usunięcie tekturowej podstawy.
3. Kolejnym etapem jest wypalenie całej konstrukcji nad ogniem. Temperatura powinna wynosić dziewięćset stopni. Konieczne jest całkowite wypalenie ognia, a przyszły piekarnik sam się ostygnie.
4. Gdy przedmiot ostygnie, będzie miał już właściwości kamienia. Dawna glina stanie się twarda jak cegła. Teraz możesz przymocować drzwi, które powinny otwierać się poziomo.
5. Nadszedł czas na owinięcie całego pieca drutem nichromowym. Średnica jego przekroju powinna wynosić około 0,75 mm. Aby pokryć całą konstrukcję, będziesz musiał wydać osiemnaście metrów. Nawinięty drut pokryty jest surową gliną. W ten sposób zapobiegamy wystąpieniu zwarcia. Korpus konstrukcji musi mieć dwa otwory. W jednym będzie umieszczona termopara do kontroli temperatury. A przez drugi będziemy wizualnie monitorować, co się dzieje.

Teraz możemy z całą pewnością powiedzieć, że produkcja konstrukcji została zakończona.

Procedura hartowania noża w piekarniku

Aby prawidłowo obrobić ostrze, należy dokładnie wiedzieć, co wchodzi w skład stopu, z którego jest wykonane:

• jeśli zawiera bardzo małą ilość węgla, to jest utwardzany w temperaturach od 750-950 ° C;
• stop o dużej zawartości węgla wymaga temperatury 680–850°C;
• w przypadku utwardzania metalu stopowego z dodatkowymi zanieczyszczeniami należy go podgrzać do temperatury 850–1150°C.

Procedura utwardzania nie jest bardzo skomplikowana. Nawet początkujący mistrz nie będzie miał trudności z zrobieniem tego. Nóż przekuty z dowolnego przestarzałego narzędzia jest podgrzewany trzykrotnie w piecu, aż nabierze jasnoczerwonego koloru. Po następnym razem Obrabiany przedmiot powinien zostać schłodzony, ale należy to zrobić poprawnie. Za każdym razem czas nurkowania wzrasta.

Temperaturę nagrzewania stali określa się na różne sposoby. W produkcji dostępne są do tego celu pirometry. Cóż, w domu możesz to określić na podstawie koloru.

Jak zahartować nóż bez pieca

Musisz przygotować:

• pojemnik z olejem mineralnym;
• zbiornik wodny;
• dokładnie rozżarzone węgle;
• szczypce z długimi uchwytami.

Gdy tylko okaże się, że metal uzyskał wymagany kolor i nie reaguje już na magnes, przedmiot obrabiany zanurza się w oleju. Nie powinieneś trzymać go tam przez długi czas – na pierwszy raz wystarczą trzy sekundy. Powtarza się to kilka razy. Każde zanurzenie w oleju powinno trwać nieco dłużej. W końcowym etapie ostrze jest opuszczane do pojemnika z wodą.

Chłodzenie noża

Stal hartowana jest chłodzona na dwa różne sposoby. Można to zrobić za pomocą wody lub oleju. Jeśli stop nierdzewny poddawany jest hartowaniu, chłodzi się go w oleju mineralnym, a stal niskostopową zanurza się w wodzie z dodatkiem soli kuchennej. Chłodzenie jest bardzo ważnym krokiem. Jeśli nieprawidłowo zdecydujesz się na tę opcję, cała praca może pójść na marne. Nie zaleca się łączenia zanurzenia w wodzie i oleju.

Jak nie popełnić błędu w technice? Najważniejsze jest tutaj cel i sposób ogrzewania:

1. Półfabrykaty stalowe rozpalone do czerwoności należy chłodzić olejem. Po czym są ponownie podgrzewane i ponownie zanurzane na dłuższy czas w oleju. Na koniec ostudź je w wodzie.
2. Jeśli ostrze ma krawędź po obu stronach, istnieje inny schemat. Najpierw należy zanurzyć go w wodzie, a następnie schłodzić w pojemniku z olejem.
3. Aby metal był jak najbardziej elastyczny, podgrzany przedmiot zanurza się we wrzącej wodzie na dwie godziny, a następnie schładza w zimnej wodzie.

Ocena jakości hartowania

Pod koniec pracy należy sprawdzić jakość domowego noża przekutego ze starej piły lub innego używanego narzędzia. Aby to zrobić, weź pilnik i wykonuj okrężne ruchy wzdłuż ostrza. Jeśli udało Ci się go dobrze utwardzić, będzie się ślizgał bez problemu. Ale jeśli nóż przykleja się do powierzchni, a krawędź się wygina, oznacza to, że proces się nie udał. Wyraźnie trzeba to zrobić jeszcze raz.

Jakość sprawdzana jest według następujących kryteriów:

• dobrze zahartowany nóż długo zachowuje ostrość;
• jeśli ostrze zetknie się z twardymi metalami, nie odkształca się;
• ostrze pozostaje trwałe, ale jednocześnie charakteryzuje się elastycznością i ciągliwością.

Podczas chłodzenia produkt zanurzany jest w cieczy wyłącznie pionowo, tyłem skierowanym prosto w dół. Zapobiegnie to odkształceniom termicznym.

Jeśli urządzenie poddawane hartowaniu jest kute ze stali o niskiej zawartości węgla, nie zaleca się chłodzenia go w czystej wodzie. Trzeba wlać do niego trochę zwykłej soli kuchennej.

Hartowanie noża jest odpowiedzialną procedurą i wymaga pewnych umiejętności i uwagi. Ale jeśli zastosujesz się do wszystkich niuansów procesu technologicznego, wynik się usprawiedliwi. W każdym razie to nie bogowie palą garnki! Po spędzeniu czasu na zdobyciu określonej umiejętności możesz śmiało pokazać swoim przyjaciołom i znajomym wyniki swojej pracy kowalskiej.