Jak zrobić rączkę łopaty własnymi rękami
Wykonany własnoręcznie trzonek do łopaty wytrzyma znacznie dłużej niż ten kupiony w sklepie, jeśli wybierzesz odpowiedni materiał i wykonasz go prawidłowo. Rozumiemy cechy procesu i etapy domowej produkcji.
Treść artykułu
Materiały i rozmiary sadzonek
Idealny materiał to taki, który łączy w sobie dobre właściwości użytkowe i jest stosunkowo niedrogi. W przypadku produktów kupowanych w sklepie z reguły stosuje się brzozę lub sosnę. Plusy i minusy skał tradycyjnie używanych do produkcji:
- Sosna. Jest miękki i łatwy w obróbce. Wady - jest żywiczny i krótkotrwały. Dodatkowo powierzchnia tego materiału słabo wchłania wilgoć, przez co rączka może ślizgać się w dłoniach. Aby zwiększyć wytrzymałość podczas produkcji, lepiej skleić ze sobą trzy deski. W przeciwnym razie produkt szybko pęknie lub pęknie pod zwiększonym obciążeniem.
- Brzozowy. Materiał lekki, plastyczny w obróbce. Trwalszy od poprzedniego.
- Buk. Zalety:lekkość i wytrzymałość. Pod tymi parametrami nie ustępuje brzozie. Osobliwością jest to, że materiał prawie nie zawiera żywicy, dlatego wymaga dodatkowej obróbki na końcu procesu produkcyjnego. W przeciwnym razie produkt pęcznieje z powodu nadmiaru wilgoci.
- Topola. Łatwy w obróbce. Wadą jest brak odporności na gnicie i wgniecenia przy uderzeniu. Nie jest to najlepsza opcja dla sadzonek.
- Dąb.Można go nazwać liderem pod względem siły i trwałości. Wada: trudny w obróbce.
Teraz o innych ważnych parametrach. Średnica cięcia może się różnić. Zależy to od rodzaju i przeznaczenia narzędzia. Zakres tego parametru dla urządzeń sprzedawanych w sklepach wynosi od 34 do 40 mm.
Długość produktu należy dobierać indywidualnie – należy skupić się na wygodzie użytkowania. Standardowa długość waha się od 90 do 140 cm.
Czego potrzebujesz do cięcia, jak to zrobić sam
Z narzędzi i środków do pracy musisz przygotować:
- młotek;
- nóż;
- piła;
- samolot;
- papier ścierny.
Będziesz także potrzebował kleju, impregnacji i lakieru.
Jak już wspomniano, Oprócz wyboru materiału musisz zdecydować o średnicy i długości. Należy wziąć gałąź (na sadzonkę pełną, a nie klejoną) tak, aby jej średnica była około dwukrotnie większa od wymaganej.
Należy zwrócić uwagę, aby surowiec był wolny od sęków, zagięć, rozwidleń itp. Etap przygotowawczy to suszenie drewna na słońcu. Zajmuje to około dwóch tygodni. Następnie średnica zmniejszy się. Po zakończeniu suszenia należy usunąć nadmiar płaszczyzną, aby średnica rączki uzyskała pożądany rozmiar.
Oto kroki:
- szlifowanie;
- impregnacja;
- suszenie przez czas wskazany na etykiecie;
- powłoka lakiernicza;
- wysuszenie.
Lepiej jest użyć lakieru dwukrotnie - zwiększy to wytrzymałość produktu na rozciąganie.
Teraz czas naostrzyć go do pożądanego rozmiaru, potraktować wycięty obszar impregnatem i pozostawić do wyschnięcia. Następnie produkt pokrywa się na obwodzie żywicą epoksydową i umieszcza w części roboczej. Następnie należy wypełnić go żywicą i kilka razy uderzyć rączką o twardą powierzchnię – „siedzi” na żądaną głębokość.Po wyschnięciu żywicy - za około jeden dzień - łopata będzie gotowa do użycia.
Jeśli do produkcji używane są deski, należy zwrócić uwagę na pewne niuanse. Materiał jest suszony. Następnie deskę tnie się piłą tarczową na pręty, które umieszcza się do wyschnięcia.
W przypadku stosowania wilgotnej płyty, pręty należy związać na całej długości – dzięki temu schnące elementy będą mniej odkształcane.
Następnie przetarte części są sklejane i dobrze suszone. Następnie musisz wykonać te same kroki, które opisano powyżej.
Czy warto lakierować sadzonki?
Ten etap zapewnia odporność antykorozyjną. Jednakże taka obróbka powierzchni może spowodować, że produkt będzie się ślizgał i skręcał w dłoniach.
Specjaliści zalecają wymianę lakieru lub farby na impregnat i użycie papieru ściernego. Najpierw gruboziarnisty, potem drobniejszy. Dzięki temu wypolerowanie cięcia będzie naturalne. Pot z dłoni będzie stopniowo wchłaniany w materiał, a odpowiednio dobrany surowiec (drewno) z biegiem czasu będzie stawał się coraz trwalszy.
