Układ klawiatury

Kompetentne korzystanie z urządzeń peryferyjnych wchodzących w skład środowiska dowolnego komputera czy laptopa jest niemożliwe bez wiedzy o tym, jaki jest układ klawiatury. Pełne zrozumienie tego, co reprezentuje ta kategoria, pozwoli użytkownikowi znacznie rozszerzyć jego możliwości zawodowe.

Co to jest układ klawiatury

Układ ogólnie odnosi się do kolejności, w jakiej ikony i symbole wybranego alfabetu (łacińskiego lub rosyjskiego) są rozmieszczone w określonych pozycjach pola klawiatury. Mówiąc najprościej, jeśli zostanie wybrany rosyjski zestaw znaków, w każdym razie w środkowym rzędzie zostaną umieszczone na przykład litery od „f” do „e”. Ogólnie rzecz biorąc, gdy system operacyjny działa „domyślnie”, pole klawiatury będzie wyglądać jak pokazano na poniższym rysunku.

Jeśli w określonej sytuacji zostanie wybrany łaciński zestaw ikon, po naciśnięciu określonego klawisza zostaną wpisane angielskie litery lub znaki specjalne odpowiadające tej opcji.

Ważny! Zatem wraz z koncepcją „układu” wprowadza się termin „język wejściowy”, wskazujący, który z pakietów językowych przechowywanych w systemie operacyjnym jest aktualnie wybrany.

Jakie są różne układy klawiatury?

Opisany powyżej skład rosyjski i alfabet łaciński odnoszą się wyłącznie do układu „oprogramowania”, czyli takiego w ogólnie przyjętym znaczeniu tego słowa.Ponadto dla każdego języka można wybrać kilka opcji. W szczególności w przypadku pisania rosyjskiego wprowadzono zwykły schemat - YTSUKEN i jego wersję fonetyczną (YAVERTY).

Istnieją trzy modyfikacje alfabetu łacińskiego, a mianowicie:

• typowa QWERTY;
• diagram Dvoraka;
• Układ Colemaka.

Uwaga: ten sam typ jest często używany w kilku językach jednocześnie.

Zatem w konkretnym przypadku łacińska klawiatura QWERTY może być używana do wprowadzania i wyświetlania pięciu języków obcych. Ich zestaw w różnych systemach operacyjnych Windows może się znacznie różnić.

Oprócz metody wprowadzania oprogramowania możliwe są inne rodzaje wprowadzania, które ustalają zgodność niezgodną z zasadą językową. Zgodnie z przyjętą klasyfikacją dzieli się je na następujące typy:

1. Mechaniczne, ustalanie kształtu, rozmiaru i względnego położenia przycisków.
2. Wizualny, służący do oznaczania poszczególnych klawiszy.
3. Specjalny układ „funkcjonalny” wprowadzany grupowo lub jednym kliknięciem:
4. Sprzęt zapewniający niezbędną zgodność między ikonami i symbolami.

Ostatni typ jest stały dla większości klawiatur.

Dlaczego litery są ułożone w ten sposób?

Najbardziej znany ze schematów układu (angielski QWERTY) został w większości wybrany przypadkowo. W dobie maszyn do pisania stosowano nie do końca rozwinięte mechanizmy pisania, dlatego sąsiednie dźwignie zaczepiały i jednocześnie były naciskane. Dlatego projektanci zdecydowali się na umieszczenie często używanych symboli wzdłuż krawędzi drukowanego pola. Co prawda musieliśmy poświęcić szybkość pisania, ale liczba uszkodzonych arkuszy dokumentacji zauważalnie spadła.

Dodatkowe informacje! Dodatkowo rozmieszczono litery, które w standardowych kombinacjach (w często występujących słowach) następowały jedna po drugiej. Technika ta umożliwiła zwiększenie szybkości pisania dwiema rękami.

Ponadto jest całkiem prawdopodobne, że kombinacja QWERTY umożliwiła sprzedawcom wpisanie słowa kluczowego „maszyna do pisania” tylko w górnym wierszu. Całkowite panowanie nad tym układem i jego przekształcenie w standard stało się możliwe dopiero w roku 1888. Od tego czasu popularne stały się kursy szybkiego pisania dla osób z ograniczonym wzrokiem. Postanowili użyć QWERTY.

Następnie zadziałał mechanizm efektu sieciowego, gdy opłacało się sprzedawać modele maszyn, dla których operatorzy, którzy już opanowali ten układ, byli już przeszkoleni. Z drugiej strony użytkownicy próbowali kupić dokładnie te modele, w których zastosowano już opanowany schemat. Następnie został przeniesiony jeden na jeden na klawiatury pierwszych komputerów (przodków współczesnych komputerów).

Układy klawiatury

Jeden ze znanych schematów układu uwzględnia języki spokrewnione z rosyjskim (alfabet ukraiński i białoruski). Poniżej podano jej duży wygląd z charakterystycznymi ikonami.

ukraińskiego i białoruskiego

Na tym schemacie główne różnice zaznaczono kolorem zielonym w porównaniu z białoruskim, a niebieskim – z rozszerzonym ukraińskim. Klawisz „AltGr” jest możliwy tylko w wersji ukraińskiej; służy do wpisania litery „When”, zaznaczonej na czerwono.

Notatka! Ten ostatni schemat układu jest możliwy tylko w wersjach systemu operacyjnego począwszy od Windows Vista i kolejnych.

Można tu wpisywać wielkie litery „b” i „s”, ale tylko wtedy, gdy włączona jest funkcja „Caps Lock”. W tym schemacie występuje także wielka litera „Ѝ” (do jej wpisania służy oddzielny klawisz). W przypadku jego braku ikonę tę wpisuje się w taki sam sposób, jak „Y” (to znaczy „Caps Lock” po naciśnięciu „Shift”).

Kolejny schemat reprezentuje tzw. układ „typograficzny” Ilji Birmana (zbliżenie układu widać na zdjęciu poniżej).

Oferuje najlepszy sposób wpisywania różnych typów cudzysłowów typograficznych.

łacina

Wśród schematów tej klasy głównymi są standardowe układy amerykańskie i francuskie (pierwszy pokazano na poniższym rysunku w tekście). Telefon z Androidem ma ten sam układ.

Aby zapisać niektóre francuskie litery, symbole „~” i „`” można wprowadzić naciskając tzw. „martwy klawisz”, a zaraz po nim – spację, a raczej:

„Alt Gr”+„é”, „spacja” →„~” i „Alt Gr”+„е”, „spacja” →„`”.

Jak dodawać i zmieniać języki

Aby zmienić schemat językowy dowolnej klawiatury (a także dodać nowy język), każda wersja systemu Windows ma własną usługę. Możesz uzyskać do niego dostęp w XP na przykład w standardowy sposób - poprzez „Panel sterowania”, w którym powinieneś znaleźć kolumnę „Język i standardy regionalne”. Następnie wybierz zakładkę „Języki” i w oknie, które zostanie otwarte, znajdź „Więcej szczegółów”.

Następnie pojawi się nowe okno, w którym należy określić układ klawiatury głównej (na przykład rosyjski).

Dodatkowe informacje! Wcześniej podstawowy język angielski będzie musiał zostać usunięty.

Następnie musisz kliknąć „Dodaj” i wybrać dodatkowy układ (w tym przypadku angielski).

Aby zmienić język w trakcie pracy, kliknij zakładkę „Panel językowy”, po czym jego formularz będzie pojawiał się w zasobniku przez całą dobę. Następnie pozostaje tylko zaznaczyć pole obok żądanej pozycji (Rus/Eng). Ten sam rezultat można osiągnąć, naciskając kombinację klawiszy Alt+Shift.

W systemie Windows 7 będziesz musiał wykonać następujące czynności:

1. Wywołaj menu kontekstowe na pasku języka i wybierz „Opcje” z wyświetlonej listy.
2. Po ich wybraniu pojawi się okno dialogowe Języki i usługi wprowadzania tekstu.
3. Należy w nim przejść do zakładki „Ogólne”, w której usuwanie i dodawanie języków odbywa się analogicznie do przypadku omawianego już wcześniej.
4. Aby wybrać metodę przełączania z jednego układu do drugiego, musisz wybrać zakładkę o nazwie „Przełączanie klawiatury”.

W oknie dialogowym, które zostanie otwarte, zaoferowany zostanie intuicyjny sposób zmiany języka (jeśli klikniesz „Zmień skróty klawiaturowe”). Następnie możesz to zrobić, naciskając kombinację przycisków wybranych w poprzedniej akcji.