Pomnik Klawiatury

Czasami, korzystając na co dzień z tego czy innego urządzenia, ludzie nie mogą nawet wyobrazić sobie jego historii. W tym artykule rozważymy okresy „życia” klawiatury, a także główne lokalizacje pomników zainstalowanych dla tego sprzętu.

Historia klawiatury

Najpierw musisz zrozumieć definicję tego słowa. Przede wszystkim klawiatura to urządzenie wprowadzające informacje do maszyny elektronicznej. Co więcej, każdy model nazwanej jednostki jest ujednolicony. Dzięki temu wszystkie produkty wyposażane są pod konkretne zamówienie na klucze. Jeśli chodzi o bezpośredni początek historii stworzenia, jest to okres kojarzony z rokiem 1873.

Był to pierwszy wynalazek, który nazwano „QWERTY”. Wymieniona elektryczna maszyna drukarska została wyprodukowana przez Christophera Scholesa. Nie można było nad tym szybko pracować, bo inaczej by się zacięło. W rezultacie użytkownicy otrzymali minimalne opcje. Poniżej znajduje się kilka głównych okresów:

• Na początku XIX wieku producenci zaczęli skupiać się na udoskonalaniu projektu, a mianowicie na przejściu od konstrukcji oryginalnej do konstrukcji komputerowej. W ten sposób wypuszczono zaktualizowany model, nazwany na cześć Baudota, jego producenta. Spektakl polegał na zakodowaniu bitów w ilości pięciu sztuk.

ODNIESIENIE! Można powiedzieć, że wynalazek stał się zamiennikiem telegrafu, ponieważ wykorzystywał także kod dwubitowy (kropki i kreski). Odtąd ludzkość mogła drukować tekst, który natychmiast stał się wyraźny na papierze. Warto również zaznaczyć, że wszystkie wykonywane interakcje były zsynchronizowane, czyli po odtworzeniu sygnału dźwiękowego użytkownik całkowicie opuścił przycisk.

• Kolejny etap wiąże się z rokiem 1920, kiedy to komunikacja synchroniczna była szczególnie popularna w dziedzinie finansów i polityki. Ponadto struktury mogły otrzymywać dane w formie elektronicznej. A tekst drukowano tylko wtedy, gdy było to konieczne ze względu na oszczędność papieru.
• W 1943 roku pojawił się przedstawiciel Eniaca. Jednak obszar zastosowania znajdował się w kręgach wojskowych.
• 1948 - stworzenie sprzętu bezpośrednio do użytku masowego („Univac” i „Binac”).

UWAGA! W 1960 roku wynaleziono elektryczną klawiaturę maszyny do pisania.

• Ponieważ lata 80-te XX wieku były szczytem produkcji komputerów osobistych, konieczne było wyprodukowanie jednostki zapewniającej wiele funkcji. Dlatego właśnie wtedy zwolniono przyciski alt, ctrl i enter. Tym samym od tego okresu rozpoczął się szczyt modernizacji.
• Mówiąc o wyglądzie zwykłego rodzaju produktu, warto wspomnieć o roku 1987. Wkrótce wyprodukowano modele bezprzewodowe.

Gdzie mogę to zobaczyć?

Naturalnie, dziś trudno wyobrazić sobie życie bez korzystania z klawiatury. Opis jego wyglądu jest taki sam jak na instrumencie rzeczywistym. To prawda, że ​​​​jej wygląd robi wrażenie. A jak wiadomo, często wznosi się różne pomniki wynalazkom, które przyczyniły się do rozwoju ludzkości.W związku z tym poniżej rozważymy najpopularniejsze i popularne opcje.

Przede wszystkim warto wspomnieć o pomniku znajdującym się w Rosji w mieście Jekaterynburg. Mianowicie niedaleko rzeki Iset. Samo otwarcie odbyło się 5 października 2005 roku. Zewnętrznie jest to kopia klawiatury wykonana z betonowego materiału. Wszystkie 104 klawisze umieszczono w układzie QWERTY, a waga każdego z nich waha się od 100 do 500 kilogramów. Łatwo się domyślić, że najważniejszym przyciskiem jest spacja. Jeśli weźmiemy pod uwagę całkowitą powierzchnię opisywanego projektu, proporcja wyniesie 16 na 4 metry (skala 30:1).

Powierzchnia pomnika jest dość płaska i równa, ponieważ wszystkie produkty są wkopywane w ziemię na głębokość 15 centymetrów. Obok nazwanego obiektu stoi murowany dom, więc miejscowi mówią, że to blok systemowy. Zatem w związku z częstym odwiedzaniem atrakcji przez odwiedzających z czasem pojawiły się wierzenia. Jeśli ktoś chce zacząć życie od nowa („od zera”), możesz wskoczyć na klawisz „alt” lub „usuń”. Oczywiście w czasach współczesnych zabytek jest chroniony, jednak do 2011 roku skradziono nawet kilka elementów (F1, F2, F3, Y).

ODNIESIENIE! W związku z opisanym wydarzeniem dyrektor Muzeum Permu był zainteresowany przeniesieniem obiektu pod pretekstem, że w Jekaterynburgu nikt się nim nie przejmuje.

Na szczęście lokalna grupa inicjatywna zachowała ten punkt orientacyjny w swoim mieście. Ponadto projekt został odrestaurowany i znalazł się na obszarze chronionym. Później bezpośrednio obok pomnika zaczęto organizować wydarzenia kulturalne. To zwiększyło jego popularność.

Historia pojawienia się pomnika

Jak wspomniano powyżej, rok powstania to 2005. Jeśli chodzi o autora, jest to artysta z Uralu, Anatolij Wiatkin. Projekt został wypuszczony z okazji specjalnego festiwalu „Długie historie Jekaterynburga”. Nie zapomnij także o wsparciu udzielonym na realizację projektu. Była to firma o nazwie Atomstroykompleks. A kuratorem okazała się agencja ArtPolitika.

Tym samym, przy pomocy pomocy z zewnątrz, wszystkie części systemu zostały wykonane ręcznie, ze względu na czynnik ludzki. A produkcja została już odtworzona dzięki pewnej technice. Jeśli chodzi o poświęcony czas to jest to miesiąc na samodzielną pracę i około tygodnia bezpośrednio na montaż.

UWAGA! Być może jednym z pierwszych gości był nie tylko szwajcarski naukowiec Niklaus Wirth, ale także sam Pascal, autor języka. Co istotne, wizyta odbyła się na krótko przed całkowitym zakończeniem prac.

Oznacza to, że celowo przybyli na określony czas, aby obserwować proces budowy. Jeśli mówimy o stylu, w jakim obiekt jest wykonany, warto zaliczyć go do land artu. Sam kierunek powstał w drugiej połowie XX wieku. Jak sama nazwa wskazuje, sugeruje związek z naturalnym krajobrazem. W ten sposób obiekt nie tylko sam w sobie idealnie wpasował się w nasypową ulicę miasta, ale także bezpośrednio uzupełniał otaczające go otoczenie. Przykładem jest podobieństwo pobliskiej rzeki do „sieci I”. Dziś klawiatura wymyślona na taką skalę jest naprawdę bardzo popularna: dzieci uwielbiają skakać z jednego klawisza na drugi, a dorośli składają na niej życzenia.

To jest interesujące!

Ponadto możemy wyróżnić kilka punktów związanych zarówno z wyglądem, jak i samym urządzeniem:

• Początkowo zadaniem klawiatury nie była szybkość procesu drukowania tekstu, ale faktyczna organizacja dokumentu.
• Ponieważ wcześniej wszystkie dzieła powstawały raczej powoli ze względu na niestabilność „lotu myśli pisarza”, wszystkie klawisze ułożono w kolejności, w jakiej wyglądał alfabet.
• Po śmierci Jewgienija Zorina (człowieka, który wiele zrobił dla rozwoju branży IT) stworzono specjalny znak z kodem QR. Znajduje się na przycisku „Zakończ”. Jest to potrzebne, aby każdy odwiedzający mógł uzyskać podstawowe informacje bezpośrednio o Zorinie.
• W 2011 roku grupa inicjatywna zwróciła się do władz miasta o wpisanie pomnika do rejestru szczególnych wartości kultury współczesnej. I od tego właśnie momentu rozpoczęła się aktywacja różnorodnych dni sprzątania i imprez masowych. W te dni większość obywateli uczestniczyła w czyszczeniu i malowaniu konstrukcji. Ponadto zaczęto organizować dodatkowe zawody i mistrzostwa.
• Pomnik ten przetrwał wiele nadużyć ze strony obcych osób. Na liście znalazły się nie tylko skradzione części. Warto również wspomnieć o obrazie jabłka na klawiszu „Windows”.
• W pobliżu rzeźby znajduje się pomnik modemu. Odtąd mieszkańcy marzą jedynie o stworzeniu podobnych konstrukcji imitujących obraz zarówno monitora, jak i myszy komputerowej.
• Sam projekt znalazł się na liście jednego z siedmiu cudów Rosji.
• To z klawiatury rozpoczęło się rysowanie „czerwonej linii” w 2011 roku.