Jak wypoziomować sufit
Nie w każdym domu jest płaski sufit. Może być tak skręcony, że jakakolwiek okładzina tylko pogorszy sytuację. Dlatego decydują się na wypoziomowanie sufitu. Istnieje kilka skutecznych metod - szpachlowanie, tynkowanie, okładziny z płyt gipsowo-kartonowych. Przyjrzyjmy się im bliżej.
Treść artykułu
Metody wyrównywania
Istnieje kilka metod uzyskania gładkiej i równej powierzchni. Pomiędzy nimi:
- Szpachlowanie. Stosowany przy różnicach do 2 cm Radzi sobie z małymi pęknięciami i defektami.
- Tynkowanie. Nadaje się do różnic nie większych niż 5 cm, różnią się składem i mogą być wykonane z cementu, gipsu lub polimeru.
- Okładzina z płyt gipsowo-kartonowych. W trudnych przypadkach, z dużymi różnicami i znaczącymi defektami. Dodatkowo arkusze zwiększają izolację akustyczną i izolują pomieszczenie.
Ponadto rozciągliwy materiał może ukryć pewne wady w obszarze sufitu. Należy wybrać odpowiednią metodę w zależności od stanu powierzchni. Poziomica laserowa pozwala ocenić stopień różnic.
Odniesienie. Szczeliny między sufitami można pokryć tynkiem, nawet jeśli ich głębokość jest większa niż 5 cm, najważniejsze jest to, że są wąskie. Kompozycja wypełni wszystkie puste przestrzenie.
Przygotowanie sufitu
Przed rozpoczęciem pracy usuwa się starą powłokę (w tym wybielanie). Aby to zrobić, użyj szpatułki i wody. Warto wziąć pod uwagę właściwości powłoki. Na przykład do farby na bazie wody potrzebny będzie dobry rozpuszczalnik.
Gdy podstawa będzie gotowa, rozpocznij obróbkę szwów między panelami. Zrobi to pianka poliuretanowa. Wypełniają nim puste przestrzenie i czekają, aż wyschnie. Nadmiar masy usuwa się nożem budowlanym. Następnie szwy są traktowane podkładem.
Ważny. Aby wybrana kompozycja wyrównująca układała się bardziej równomiernie i trwała długo, zaleca się pokrycie całej powierzchni podkładem. Jeśli w pomieszczeniu panuje duża wilgotność, stosuje się wyłącznie materiały z dodatkową hydroizolacją.
Wyrównanie sufitu za pomocą szpachli
Szpachlowanie nadaje się do drobnych nierówności. Uszczelnia płytkie pęknięcia. Stosowana również jako warstwa wykończeniowa przed malowaniem. Maksymalna grubość warstwy wynosi 2 cm, w przeciwnym razie z biegiem czasu wykończenie będzie się kruszyć i kruszyć.
Wybór kompozycji
Mieszankę szpachlową można rozpocząć i zakończyć. Ten ostatni jest bardziej drobnoziarnisty, co pozwala na układanie się cieńszy. Początkowy ma zwykle grubość od 10 do 30 mm.
Mieszankę można kupić gotową lub suszoną. W tym drugim przypadku należy samodzielnie wymieszać go z wodą, zachowując określone proporcje. Gotowe opcje są łatwiejsze do nałożenia cienką warstwą, ale nie nadają się do długotrwałego przechowywania w niskich temperaturach. Suche są optymalne do zgrubnego poziomowania.
Ważnym kryterium wyboru są warunki pracy. Jeśli wilgotność jest wysoka, szpachlówka gipsowa nie będzie działać. Zaleca się wybrać taki, którego podstawą jest cement.
Kit
Można go stosować za pomocą beaconów lub bez nich. Często stosowany jako wykończenie po tynkowaniu przed malowaniem. Ale jeśli stanie się podstawą do wyrównania, konsumpcja wzrośnie. Należy to wziąć pod uwagę przy obliczaniu wymaganej ilości.
Korzystając z opcji początkowej, nakłada się ją na kilka warstw. Przed nałożeniem nowego, poprzedni musi wyschnąć. Następnie są one nad nimi szlifowane. Dla wygody należy go owinąć wokół małego bloku. Cały obszar jest traktowany wykonanym narzędziem, wykonując ruchy okrężne.
Wygodniej jest nakładać kompozycję za pomocą kilku szpatułek. Niektóre z nich są wąskie, inne szerokie. Ruchy instrumentami wykonywane są po przekątnej. Dzięki temu szwy będą na siebie zachodzić.
Jeśli nie planuje się dalszego malowania, można porzucić szpachlówkę wykończeniową.
Wyrównanie sufitu tynkiem
Przy średnim poziomie różnic stosuje się tynkowanie. Prace prowadzone są na latarniach morskich. W normalnych warunkach pracy, gdy wilgotność i temperatura mieszczą się w normalnych granicach, zaleca się stosowanie mieszanki zawierającej gips. Ma mniejszą wagę.
Tynk cementowy nadaje się do trudnych warunków eksploatacji, jeśli jest zbyt wilgotno lub występują regularne zmiany temperatur. Jest cięższy. Mieszankę nakłada się wzdłuż latarni, które są wstępnie zainstalowane.
Ważny! Nakładanie tynku jest procesem bardziej pracochłonnym niż szpachlowanie. Dlatego przed pracą należy dokładnie przygotować i wziąć pod uwagę wiele niuansów.
Montaż sygnalizatorów gipsowych
Rozpocznij od przygotowania zaprawy wybranego rodzaju tynku. Następnie nakłada się go w małych ilościach, pokrywając małe obszary.Zaleca się poruszanie po naniesionych oznaczeniach, które również są gotowe. Jest to konieczne, aby dokładnie wskazać miejsca, w których zostaną przymocowane latarnie. Układanie odbywa się w odstępach co 30 cm.
Następnie biorą latarnię i nakładają ją na powierzchnię, wciskając ją w zastosowany roztwór, aż osiągnie poziom rzędów prowadzących wykonanych z nici. Po zamontowaniu wszystkich części ważne jest, aby sprawdzić ich położenie poziome – czy znajdują się w tej samej płaszczyźnie. Aby to zrobić, użyj poziomicy. Zaleca się sprawdzenie wszystkiego na raz, zanim tynk zdąży całkowicie wyschnąć.
Zidentyfikowane nieprawidłowości są korygowane na miejscu. Będziesz musiał albo mocniej docisnąć latarnię, albo dodać pod nią mieszanki, w zależności od zidentyfikowanych braków.
Prace tynkarskie
Zaleca się rozpoczęcie wykończenia od najniższego kąta. Za pomocą szerokiej szpatułki kompozycję nakłada się na siatkę. Wciśnij go tak, aby całkowicie wypełnił wszystkie otwory. Nie zaleca się natychmiastowego wyrównywania powierzchni, jeżeli różnice są znaczne. Bardziej efektywne jest wykonanie kilku warstw. Pierwszy z nich jest niezbędny do wytworzenia dobrej przyczepności siatki do podłoża.
Tynkowanie odbywa się na całym obszarze, wyrównując wszystko wzdłuż linii kontrolnej. Najważniejsze jest to, że grubość warstwy powinna wynosić maksymalnie 2 cm, nie więcej. Po wyschnięciu pierwszego należy ponownie nałożyć tynk. Druga warstwa pozwala na całkowite ukrycie siatki. Można go nałożyć trzeci raz, jeśli baza tego wymaga. Ważne jest, aby dla każdej warstwy przygotować świeży tynk. W trakcie pracy kompozycja zaczyna gęstnieć. Nie można go stosować w tej postaci, nie można też dodawać do niego wody, aby masa była bardziej plastyczna.
Ostatnią warstwę należy zatrzeć pacą, aby uzyskać idealną gładkość.
Wyrównanie sufitu płytą gipsowo-kartonową
Jest to doskonała opcja, gdy różnice i wady są zbyt duże. Zwykłe miękkie mieszanki nie poradzą sobie z takimi problemami. Płyta gipsowo-kartonowa pozwala całkowicie pokryć obszar wadami. Ponadto poprawia się izolacja akustyczna pomieszczenia i zatrzymuje się w nim więcej ciepła. Ale praca będzie bardziej pracochłonna.
Istnieje kilka możliwości wykonania wyrównywania w ten sposób. Do zabezpieczenia arkuszy stosuje się technologię zawieszania, w której wykorzystuje się specjalną ramę. Zaczynają od montażu metalowej konstrukcji. Zabezpiecza się go za pomocą wsporników. Następnie instalowane są płyty gipsowo-kartonowe. Aby zapewnić niezawodność, jako mocowania stosuje się wkręty samogwintujące.
Warto zauważyć, że ta opcja zmniejsza wysokość ścian o 5-10 cm, dlatego nie nadaje się do niskich pomieszczeń.
Montaż sufitu napinanego
Jego zaletą jest możliwość zamaskowania istniejących wad i natychmiastowego uzyskania gotowej okładziny. Żadne dodatkowe manipulacje nie są konieczne. Technologia jest bezpieczna i wymaga profesjonalnych umiejętności. Trzeba tylko wybrać odpowiedni model. Płótno może być matowe, błyszczące, wielopoziomowe, z różnymi wzorami i wzorami. Kilkupoziomowa konstrukcja kryje w sobie poważne nieprawidłowości. Każda tkanina rozciągliwa doskonale maskuje wady powierzchni i nie wymaga dodatkowego przygotowania podłoża.
Nierówna powierzchnia może być przyczyną wielu problemów. Niektóre rodzaje okładzin stają się niedostępne, a defekty psują wygląd. Ale sytuację można poprawić, wybierając jedną z wymienionych metod, w oparciu o charakterystykę powierzchni i warunki pracy.Rezultatem jest wysokiej jakości, gładka powierzchnia o atrakcyjnym wyglądzie.
