Różnica między inhalatorem kompresorowym a inhalatorem ultradźwiękowym

Dawno już minęły czasy, gdy babcia lub mama zmuszały nas do oddychania nad gorącą patelnią, aby wyleczyć ból gardła lub przeziębienie. Teraz w domu ludzie używają w tym celu inhalatorów, czyli jak się je nazywa, nebulizatorów.

Najpopularniejszymi rodzajami sprzętu AGD do tego celu są urządzenia typu kompresorowego i nebulizatory ultradźwiękowe. Obydwa typy urządzeń przeznaczone są do tego samego celu – zapobiegania i leczenia przeziębień i chorób przewlekłych, a także wirusowych infekcji dróg oddechowych, poprzez wdychanie wraz z powietrzem drobnych cząstek leku pochodzenia chemicznego lub roślinnego.

Specyficzna różnica między inhalatorem kompresorowym a inhalatorem ultradźwiękowym

Różnica między kompresorem a urządzeniami ultradźwiękowymi polega na zasadzie przemiany cieczy zawierającej kompozycję leczniczą w stan aerozolu.

W urządzeniach typu kompresorowego przejście roztworu leczniczego w stan rozproszony następuje mechanicznie, pod wpływem ciśnienia wytwarzanego przez mechanizm tłokowy. W aparatach ultradźwiękowych – poprzez narażenie cząsteczek leku na działanie fal ultradźwiękowych.

Nebulizatory ultradźwiękowe są w stanie przekształcić roztwór kompozycji leczniczej na mniejszą frakcję (od 0,5 mikrona) w porównaniu do nebulizatorów kompresorowych (od 2 mikronów), mają jednak pewne ograniczenia dotyczące rodzaju stosowanych leków.

Ważny! Urządzenia ultradźwiękowe niszczą niektóre rodzaje antybiotyków i hormonalnych związków leczniczych, więc ich stosowanie za pośrednictwem tych urządzeń będzie bezużyteczne.

Nebulizatory mechaniczne wytwarzają pewien hałas podczas pracy, natomiast typy ultradźwiękowe działają cicho. Urządzenia ultradźwiękowe zużywają mniej energii, dlatego wśród nich coraz częściej pojawiają się urządzenia, które mogą działać z autonomicznych źródeł zasilania (bateria, akumulator).

Podobieństwo pomiędzy tego typu urządzeniami polega na tym, że oba posiadają pojemnik na lek, nebulizator, rurkę powietrzną oraz maskę lub ustnik z wymiennymi częściami. Kompozycja w komorze nebulizatora jest przekształcana w stan rozproszony i poprzez nebulizator, przez rurkę powietrzną, wchodzi do maski lub ustnika w celu inhalacji przez pacjenta.

Wybór pomiędzy nebulizatorem mechanicznym lub ultradźwiękowym powinien opierać się na warunkach użytkowania urządzenia. Każdy z tych typów ma swoje zalety i wady.

Inhalatory typu kompresorowego do użytku domowego

Budowa i zasada działania nebulizatorów kompresorowych

Mechaniczne urządzenie gospodarstwa domowego składa się z następujących głównych części:

• część elektryczna urządzenia (przewód zasilający, transformator);
• częścią mechaniczną jest kompresor, który wytwarza ciśnienie w komorze urządzenia do rozpylania kompozycji i opryskiwacza;
• regulator wielkości cząstek sprayu;
• pojemnik do inhalacji do umieszczania leków;
• rurka do inhalacji powietrza służąca do dostarczania aerozolu do maski lub ustnika;
• maskę lub ustnik, aby pacjent mógł wdychać aerozol.

Pod wpływem ciśnienia wytworzonego przez kompresor urządzenia, substancja z pojemnika inhalacyjnego, poprzez nebulizator i rurkę inhalacyjną, dostarczana jest do maski. Pacjent wdycha aerozol, rozprowadzając w ten sposób kompozycję leczniczą przez drogi oddechowe.

Zalety inhalatorów kompresorowych

• pracować z szeroką gamą leków;
• nie ma potrzeby okresowej wymiany podzespołów;
• regulowany rozmiar cząstek.

Wady inhalatorów kompresorowych

• hałas powstający podczas pracy;
• ograniczony czas ciągłej pracy;
• duże straty substancji m.in. pozostała część substancji w komorze inhalacyjnej;
• brak autonomicznego działania.

Inhalatory ultradźwiękowe do użytku domowego

Budowa i zasada działania inhalatorów ultradźwiękowych

Domowe urządzenie ultradźwiękowe składa się z:

• część elektryczna urządzenia jest reprezentowana przez zasilacz sieciowy lub przedział na autonomiczne zasilacze;
• częścią roboczą jest generator fal o wysokiej częstotliwości, które rozdzielają kompozycję leczniczą i atomizer;
• regulator wielkości strumienia;
• komora nebulizatora do umieszczania roztworów leków;
• rurka inhalacyjna do dostarczania substancji aerozolowej do maski lub ustnika;
• maska ​​lub ustnik do inhalacji rozpylonej substancji przez pacjenta.

Pod wpływem fal ultradźwiękowych substancja dostarczana jest z pojemnika poprzez nebulizator i rurkę inhalacyjną do maski lub ustnika. Pacjent wdycha substancję aerozolową, rozprowadzając w ten sposób substancję leczniczą przez drogi oddechowe.

Odniesienie! Nebulizatory ultradźwiękowe działają cicho, dlatego polecane są do leczenia niemowląt.

Zalety inhalatorów ultradźwiękowych

• kompaktowe wymiary urządzeń;
• cicha praca;
• możliwość pracy z autonomicznych źródeł zasilania;
• drobniejsza frakcja aerozolu umożliwiająca penetrację dolnych dróg oddechowych.

Wady inhalatorów ultradźwiękowych

• ograniczenia dotyczące stosowanych leków - ultradźwięki niszczą niektóre rodzaje antybiotyków i negatywnie wpływają na leki hormonalne;
• nie pracuj z lekami o dużej lepkości;
• potrzeba okresowej (corocznej) wymiany komory roboczej w celu umieszczenia leków.